Sinds een tijdje weet Iris Houx wat haar passie is en wat haar laat schitteren: het schrijven van prachtige verhalen, met als klap op de vuurpijl een eerste boek genaamd Scoop!. In juni 2016 kwam Iris bij haar uitgeverij The House of Books met haar feelgood roman. Het schrijverschap zit in haar bloed, en daar komen mooie resultaten tot stand. Ze schrijft columns, krijgt prachtige reacties op wat ze schrijft, en met Scoop! is de eerste stap naar meer gezet. We gaan zien wat haar drijft om te schrijven, en wat ze nog meer heeft bereikt!

Het schrijven van columns, een eerste stap richting een boek

Nog niet zo heel lang geleden kwam de 46-jarige Iris op het idee om te gaan schrijven. Vanaf de eerste stappen ging het gelijk goed, en belangrijker; ze weet precies waar haar hart ligt. “Ongeveer 10 jaar geleden ben ik begonnen met het schrijven van columns,” zegt Iris. “Dit bleek me goed af te gaan, maar ik wilde eigenlijk een boek schrijven. Voor de weg daar naartoe is het natuurlijk handig als je daarvoor al zichtbaar bent, zodat uitgevers jouw naam al een beetje kennen en als je een lezerspubliek hebt opgebouwd. Social Media maakte 10 jaar geleden al een enorme opmars. Ik vond wel dat ik een basis moest hebben om een boek goed te kunnen promoten en om uitgevers te kunnen verwijzen naar mijn website om mijn schrijversmateriaal te kunnen bekijken. Zo ben ik begonnen met het schrijven van columns, om die basis al te kunnen realiseren en een publiek op te bouwen. Door middel van humoristische tweets en projectjes is dat gelukt. Ik schreef daarnaast ook voor diverse websites. Eentje bijvoorbeeld over het moederschap, en de andere website had dan weer een humoristisch thema. Later was mijn boek af, en ben ik uitgevers gaan benaderen.”

“Ik vind het mooi dat papier ‘geduldig’ is”

Waarom? Waarom houdt Iris van schrijven? Wat maakt dat zij haar kracht en streven daarin kan terugvinden? Zij kan dat op een mooie en doordachte manier omschrijven. “Ik vind het mooi dat papier ‘geduldig’ is. Ik bedoel daarmee dat je kunt blijven verbeteren en schaven. Je kunt in alle rust nadenken over hoe je iets zo mooi, goed, duidelijk en spannend mogelijk kunt neerzetten. Dat vind ik een prachtige uitdaging! Het opent zoveel nieuwe mogelijkheden. Een goede vriend van mij is ook schrijver. Hij knalt binnen een paar weken een heel manuscript op papier, en heeft vervolgens weinig zin om nog te gaan schaven en redigeren. Ik vind dat juist een van de leukste onderdelen van het schrijfproces: dat het verhaal al staat, en je het dan uitgebreid mag gaan perfectioneren.

Ik las als kind al heel veel, en ik hield ook een dagboek bij. Ik schreef ook soms verhaaltjes die ik dan stuurde naar ons plaatselijke krantje, en soms werd dat ook nog gepubliceerd. In opstellen en spreekbeurten was ik ook wel goed. Echter, het kwam nooit in mij op dat ik een boek zou kunnen publiceren. Op mijn 30^e was ik op vakantie in Frankrijk, en daar leerde ik een Nederlands stel kennen. De man vertelde dat hij bij een uitgeverij werkte. Hij vertelde mij wat dat inhoudt en hoe het eruit ziet. Zo ben ik eigenlijk op het idee gekomen om te schrijven, en ik vond gelijk iets wat echt bij mij paste. Dat was iets wat ik daarvoor nooit gevoeld heb.”

Iris haar schrijfwijze

Nu we weten dat schrijven haar ding is, is het natuurlijk af te vragen hoe zij zoiets aanpakt. Hoe begint ze aan een boek? De manier waarop Iris aan een hoofdstuk begint en eindigt werkt voor haar uitstekend. “Als ik begin te schrijven zie ik de hoofdstukken als filmscenes voor me, waarbij het einde van de ene scene goed moet overgaan in de beginscene van het volgende hoofdstuk. Ik moet er even een zwart beeld tussen kunnen plaatsen, zoals dat in een film ook gaat, en die overgang moet dan goed voelen.”

Type schrijfster en inspiraties

Er bestaan enorm veel soorten boeken, en type schrijvers. Zo was bijvoorbeeld Paul van Loon voornamelijk griezelboekschrijver en nog veel langer geleden Hans Christian Andersen een sprookjesschrijver. Als we Iris zouden analyseren in haar schrijfkunst, welk genre boeken schrijft zij dan? “Ik houd altijd wel van realistische boeken,” aldus Iris. “Realistisch als in dat het echt gebeurd zou kunnen zijn. Natuurlijk kunnen de personen in het boek in een bijzondere situatie terecht komen, of er kan ook drama en humor erin zitten. Het genre boeken dat ik graag schrijf noemen ze tegenwoordig ook wel feelgood. Zware kost, als in ellende, laat ik vaak links liggen. De hoofdpersoon mag best wel wat vervelends overkomen, maar het moet geen zware treurnis zijn.

Als ik een schrijfster zou moeten opnoemen die ik bewonder, dan moet ik denken aan de Britse schrijfster Sophie Kinsella. Zij heeft de bekende Shopaholic serie geschreven, waarvan één boek ook verfilmd is. Toen ik haar boeken las, wist ik wat voor type boeken ik zou willen schrijven. Dat heeft mij de nodige inspiratie gegeven om te beginnen aan het schrijven.”

Veel ervaring in het schrijven van columns

Zoals gezegd, Iris heeft diverse websites voorzien van columns. Haar teksten zorgen voor de nodige inspiratie; zowel voor haarzelf als voor de lezers. Niet voor niets heeft ze met haar talent diverse prijzen gewonnen. Terecht, want met het uitstralen van haar passie maakt ze dit alles mogelijk. “Ik schreef al voor twee andere online magazines. Op een gegeven moment schreef Chicklit.nl een wedstrijd uit voor een nieuwe columniste. Je kon deelnemen door een column in te sturen. De redactie maakte uit alle inzendingen een shortlist van de beste vier, waarop lezers dan weer konden stemmen. Mijn column kreeg de meeste stemmen en zo werd ik hun vaste columniste. Natuurlijk moet je goed zijn, maar je moet ook op de juiste plek op het juiste moment zijn.

De publicatie die ik mij het beste kan herinneren is die van Gouden tijden, zwarte bladzijden. Dat was een schrijfwedstrijd die was uitgeschreven door De Webschrijvers. In de jury zat Abdelkader Benali. Er was een leuke middag aan verbonden voor de winnaars. Als je had gewonnen, dan werd je geselecteerd en werd jouw verhaal in een bundel opgenomen. Tegelijkertijd hadden ze aan elk verhaal een amateurfotograaf gekoppeld die een foto ging maken om bij jouw verhaal te laten passen in die bundel. Ik vind dat de bundel erg mooi is geworden, en ik was heel blij met mijn fotograaf die bij mijn verhaal hoorde! Zij maakte een prachtige foto bij mijn verhaal. Zo’n manier van vormgeven in combinatie met de fotografie vind ik een mooie benadering.”

Haar geduld wordt beloond met haar eerste boek: Scoop!

Na lang hard werken is het er dan van gekomen. Vijf jaar geleden werd Iris haar eerste boek Scoop! uitgegeven. “Ik kwam er vrij snel achter dat het genre van Scoop! mij wel lag. Ik had bedacht dat ik een verhaal wilde schrijven over een jonge vrouw die een leugentje om bestwil vertelt en dat een beetje gênant vindt om dat op te biechten. Doordat ze dat niet wil opbiechten drijft ze zichzelf steeds meer in het nauw, tot komische verwikkelingen aan toe. Dat was het idee waarmee ik het verhaal begon. Dan schrijf je een paar eerste scenes, en die gooi je vervolgens meteen weg. Je begint het verhaal dan toch op een andere manier en scenes wisselen nog. Mijn boek heeft 65 hoofdstukken, en toen ik halverwege het boek was (hoofdstuk 36 tot 65) ging het vrij snel. Die hoofdstukken had ik in een paar weken tijd geschreven. Over de eerste 35 hoofdstukken heb ik een jaar of twee gedaan, natuurlijk wel naast mijn fulltime kantoorbaan en twee kinderen. Ik werkte er niet elke dag aan, maar was vooral aan het herschrijven en nieuwe ideeën bedenken. Ik nam voldoende de tijd om dat te kunnen realiseren. Achteraf had ik er veel tijd in gestoken, maar ja, het was ook een leerproces.

Een prachtig moment voor Iris, het uitbrengen van haar eerste boek!

Plannen voor een tweede boek