Allereerst heeft ze filosofie gestudeerd, maar al gauw is Karin Douma daarna de journalistiek in gegaan. Een lange tijd heeft ze een radioprogramma gehad, aangezien radio haar grote liefde was. Ze heeft daarna een switch gemaakt en is inmiddels stemactrice geworden. Karin inspireert, als in dat haar overtuiging van presenteren leidt tot succes. Dat heeft ze bewezen, en nu schittert ze op een prachtige manier tijdens haar nieuwe uitdaging!

Haar begincarrière als presentatrice

Wat voor impact heeft haar studie filosofie gehad op het presenteren? Nou, best veel, in elk geval een aantal mooie beginselen om onder de knie te krijgen. “Ik houd van grote vragen stellen,” vertelt Karin. “Met mijn gedachte ga ik graag de diepte in, als in hoe dingen in elkaar zitten. Hierin kan je je afvragen: is er iets anders als je er vanuit een ander perspectief naar kijkt? Grote levensvragen hebben mij van kinds af aan al bezig gehouden. Filosofie is een geweldige studie waar je de rest van je leven wat aan hebt, wat je ook gaat doen. Op deze manier kan je patronen bij jezelf doorbreken, en de dingen van een andere kant bekijken.”

Toen het presenteren haar aan begon te spreken wist ze al gauw waar ze dat wilde doen. Uiteraard, bij de radio. “Mijn doel was altijd al om bij de radio te werken. Mijn allereerste baantje was bij de NCRV-gids. We gingen tussen de middag fietsen naar de Schuttersweg waar de grote NCRV zat. Daar gingen we in de kantine lekker eten. Hier ontdekte ik wat de radio inhield. De grote man daar was Piet van Tellingen. Hij vertelde mij dat ik nog heel jong was, dat hij potentie in mij zag, maar dat ik eerst een tijdje bij de krant moest gaan werken. Op het moment dat ik die ervaring had, mocht ik hem bellen en dan zou ik mogen werken bij de radio. Natuurlijk baalde ik als jong talent enorm, maar ik heb bij de krant een toptijd gehad. De krant heeft mij alle journalistieke principes bijgebracht. Die basis was een ijzersterke basis voor radiojournalistiek. Hij heeft zijn woord gehouden, want toen ik voelde dat ik er klaar voor was liet hij mij binnen bij de radio. Piet heeft het goed gezien, en goed aanpakt. Het enige wat ik nog hoefde te leren bij de radio, was het nieuwe medium. Het was natuurlijk anders dan gedrukte pers. Waar het nieuws was, kon ik het meteen brengen bij de radio.”

Diverse inspiraties

Waar zou je zijn zonder inspiraties? Karin heeft naar veel mensen opgekeken, waar ze ook veel van heeft kunnen opsteken. “Toen ik bij de radio kwam werken, werkte ik onder een geweldige eindredacteur: Govert van Brakel. Hij heeft heel lang programma’s voor radio NRCV gepresenteerd, en daarna een tijdje bij Langs de Lijn. Hij is een man die mij geleerd heeft dat oprechte interesse en plezier in je carrière, samen met nieuwsgierigheid naar mensen, de belangrijkste elementen zijn. Voor mij is hij echt een leermeester geweest, en een held als het gaat om radio. Ook Koen Verbraak heb ik leren kennen bij de NCRV. Hij kan enorm goed luisteren, en de juiste vragen stellen.”

Ervaring als omroepster

Op een gegeven moment kwam Karin ook voor de camera te staan. Deze vorm van presenteren heeft ze ook in dat kader eigen weten te maken. “Bij NCRV-radio deed ik voornamelijk veel achter de schermen, onder andere als redacteur en voorgesprekken voeren. Ik heb de regie en eindredactie gedaan bij de radio. Bij Hilversum 3, het huidige 3FM, had Sjors Fröhlich altijd een sidekick. Een keer zei Sjors tegen mij: ‘Ga jij daar nou eens zitten als mijn sidekick Karin’. Dat heeft geresulteerd in dat hij vond dat ik iets met presenteren moest gaan doen. Op de televisie zochten ze bij de NCRV nieuwe omroepsters. Aan mij werd gevraagd of ik het leuk zou vinden om een screentest te doen. Voor ik het wist was ik door de screentest heen, en kon ik op televisie verkondigen: ‘Goedenavond dames en heren, welkom bij de NCRV’. Vanaf daar is het balletje gaan rollen, en ging het later weer heel anders. De AVRO, KRO en NCRV gingen later samenwerken op Nederland 1. Anderen mensen hadden mij inmiddels al gezien, dus werd ik weer gevraagd voor andere dingen. Nieuwe ervaringen kwamen hierdoor tot stand.”

Leren vertrouwen op jezelf

Karin heeft voor het presenteren een presentatiecursus gevolgd. Daar heeft ze enorm veel van geleerd, maar hoe heeft ze het geleerd; door uit te gaan van jezelf of wat anderen haar hebben meegegeven? “Er is niks natuurlijks aan presenteren,” veronderstelt Karin. “Je moet net doen alsof er geen camera’s of microfoons zijn, maar ze zijn natuurlijk altijd aanwezig. Dat maakt dat het lang duurt voordat alles op een natuurlijk moment verloopt. Je probeert het op de beste manier te verwoorden. Ik weet inmiddels dat mensen graag kijken of luisteren naar een ander mens. Geen mens is perfect, dus je hoeft het niet perfect te doen. Die last naar perfectie kan je van je schouders laten glijden. Ooit heb ik voor de NCRV een presentatiecursus gevolgd; de media-academie heette dat toen. Daar kreeg ik les van Judith Bosch, bekend van Tweekamp vroeger op de televisie waarin twee schoolklassen het tegen elkaar moesten opnemen. Ook kreeg ik les van een acteur: Hein Boele. Toch heb ik geleerd om mijzelf te blijven voor de camera, en niet om op een speciale manier voor de camera te presenteren. Ik ben een verhalenverteller, en dat wil ik op een goede manier overbrengen. Of dat nu op de radio is, of televisie of door middel van een boek voorlezen; ik wil een verhaal op zo’n manier vertellen alsof ik de ander bij de lurven grijp en mee het verhaal in trek. Natuurlijk zijn er basiselementen die je helpen een verhaal te vertellen, maar het heeft vooral met jezelf te maken. Daar moet je op leren vertrouwen.”

Deze glinstering: goud waard in alle opzichten!

Een van de eerste ervaringen als verslaggever: Gooi- en Eemlander

Twee jaar lang, tussen 1986 en 1988, heeft Karin gewerkt voor de Gooi- en Eemlander. Dat beschouwt ze als een geweldige manier van verslaggeven. “Dat was nog verslaggeven op een ouderwetse manier kranten maken,” herinnert Karin zich. “We hadden toen nog enorme computers met van die groene lettertjes, en op sommige redacties waren nog hele oude typmachines. Ik ging er altijd op uit met een fotograaf: Ton Kastermans. We gingen naar een brandje, of een afspraak voor een interview of naar een gemeenteraad. We hadden het altijd gezellig, en terug op de redactie tikten we drie tot vier verhalen op een dag. Het was keihard werken, maar het was echt geweldig! Zo beleef je ook heel wat mee. Je zit echt in de haarvaten van de samenleving. Ik ben daar begonnen op de redactie Huizen, Laren, Blaricum en Eemnes. Ik kende die plekken als mijn broekzak. Eerst ging ik zoeken naar verhalen, en ging ik af op meldingen die kwamen. Gaandeweg het proces ken je iedereen, krijg je tips binnen en kan je verhalen uitwerken vanwege het hebben van je eigen netwerken.”

Na Gooi- en Eemlander verdiept in de bedrijfsjournalistiek

Na een aantal jaren als verslaggever was een nieuwe uitdaging als bedrijfsjournalist iets moois om erbij te hebben. “Bedrijfsjournalistiek moet je zien als een nieuwsprogramma dat is gespecialiseerd op dat bedrijf. In de tijd dat ik in de bedrijfsjournalistiek zat, had je nog geen social media en internet. Ik heb het bedrijfsjournaal gepresenteerd voor Renault, KPN en Ahold. Daar namen ze wekelijks een bedrijfsjournaal op, en dan op maandagmorgen gingen alle medewerkers naar mij kijken in de kantine, en dan vertelde ik wat er zoal aan de hand was in het bedrijf. Het is commercieel, maar ik heb altijd gepresenteerd op mijn eigen manier.”

Opnieuw presenteren, dit keer voor de wereldomroep

Het kan niet op voor Karin. Voor de komende zes jaren na haar ervaring als bedrijfsjournaliste deed zich een nieuwe uitdaging voor. “In 1996 begon de wereldomroep met een eigen actualiteitenprogramma: Studio NL heette dat, onderdeel van BVN-TV. Dat werd gepresenteerd door een aantal mensen, waaronder: Jeroen Kramer van het Sinterklaasjournaal, Mieke van der Weij die nog steeds Nieuwsweekend van Omroep Max presenteert, Karin van den Boogaert en Debby Petter. Het was een soort programma als De Wereld Draait Door, ook met diverse gasten. De ene keer was Andre Hazes er, maar ook voormalig premier Wim Kok. Het was vaak live, waarbij ik ook de vuurwerkramp van Enschede in 2000 live heb moeten doen. Ook toen prinses Diana overleed zijn we live ingeschakeld. Ik heb er ontzettend veel van geleerd! Het was ook gelijk inspelen op de situatie.”

Een van de mooiste tijden: Bijlage

Hard werken wordt beloond. In Karin haar geval is daardoor een mooie nieuwe uitdaging tot stand gekomen. Hierin heeft ze zich nog meer geprofileerd tot de prachtige presentatrice die ze nu is. Door haar passie en bevlogenheid heeft ze veel moois mogelijk gemaakt in haar radioprogramma Bijlage. “Bij RTV Noord-Holland was ik voornamelijk radiopresentatrice. Toen wist ik ook dat ik radio het leukste vond om te doen. Ik was het meest blij toen ik een eigen radioprogramma kreeg, genaamd Bijlage dat door radio Noord-Holland, dat nu NH heet, werd gepresenteerd. Dat heb ik 12 jaar lang mogen presenteren, elke zaterdag samen met Jos Heeremans. Het ging onder meer over schrijvers, theater, of kunst, en dat alles met livegasten. Dat was een droom die ik leefde, wat echt fantastisch was! Doordat ik veelal bezig was met nieuws maken en mensen spreken, kwam ik er steeds meer achter wat ik het allerleukste vond: mooie verhalen naar de mensen brengen. Dat lukte mij het beste als ik de ruimte kreeg, waarin ik zonder vast format een half uur lang met een gast kon praten. Op die manier kon er echt een verhaal verteld worden, zonder gebonden te zijn aan tijd. Daardoor wilde ik een programma presenteren als Bijlage, een programma dat verder ging dan het nieuws. Het vertelde meer over de persoon dan het nieuws.”

Storytel, een geheel nieuw avontuur voor Karin

Tegenwoordig is Karin ook stemactrice. Hierin heeft ze zich opnieuw weten te profileren en is ze veelzijdiger geworden. Ook hier laat ze zien; hard werken, dromen najagen, passie uitstralen en enthousiast zijn in wat je doet wordt beloond. “Een oude vriend van mij, Jan Donkers, is een hele grote radioman. Hij weet zoveel van muziek, en heeft een geweldig stemgeluid. Jan deed al minder voor de radio, maar werd gevraagd om een boek te lezen voor een streamingsdienst in Nederland: Storytel, wat toen nog vrij onbekend was. Hij werd gevraagd om voor Storytel de trilogie Game of Thrones in te lezen. Tijdens een etentje vertelde Jan mij dat hij zich hiermee bezighield. Een paar maanden later was hij helemaal into de serie, en hij vond dat ik het ook moest gaan doen. Ik twijfelde er een beetje aan, maar ik ging toch auditie doen bij Storytel. Ze waren positief ingestemd, zodanig dat ik voor Storytel boeken mocht inspreken. Radiopresenteren deed ik er nog bij. Stemacteren was voor mij een andere manier van verhalen vertellen. Ik zag het als het feit dat boeken daardoor misschien wél bij een grote groep mensen zouden aankomen omdat ze niet gelezen worden, maar dat deze mensen wel die verhalen tot zich willen nemen als ze het op een andere manier gebracht krijgen. Deze verhalen nemen ze tot zich als ze bijvoorbeeld aan het hardlopen zijn, of in de auto zijn en dat ze dat boek gaan terugluisteren. Hierdoor worden zij op deze manier meegenomen in de schoonheid van het verhaal, of de tragiek daarvan. Ik vond het zo geweldig om te doen!

Na Bijlage stortte ik me op de luisterboeken en podcasts. Op dit moment heb ik onder meer boeken voorgelezen van Barbara Cartland, wat echt suikerzoete vrouwenverhalen zijn uit Engeland. Ook lees ik journalistieke essays, dat is weer iets heel anders. Wat ik ook heel fijn vind zijn thrillerboeken, onder andere Scandinavische thrillers. Ook kinderboeken lees ik voor, dus ik lees veel diverse genres aan boeken. Ik denk dat ik in een paar jaar tijd op ongeveer 250 titels zit. Ik hoop dat er echt honderden bij gaan komen!”

Karin is Winnares van de Storytel Award ‘beste voorlezer 2020’. Ze bewijst dat haar liefde voor wat ze graag doet op een prachtige manier wordt weergegeven, en dat ze met dat soort prachtige eigenschappen niet alleen veel voor haarzelf overwint, maar anderen zeker weten ook inspireert!