Ze heeft een hart voor de zorg, dat mag hardop gezegd worden. De 22-jarige Marije de Ceuninck van Capelle studeert verpleegkunde aan de Hogeschool Saxion. Op dit moment loopt ze stage bij ZGT in Almelo, en basketbalt ze bij Kikkers in Borne. Daar hoopt ze aankomend seizoen nog meer progressie mee te boeken!

Een hart voor de zorg

Hoewel Marije gek is op de zorg is ze daar pas op een later moment achter gekomen. Voordat ze zich in deze sector heeft verdiept, heeft ze zich met een andere studie beziggehouden. “Vaak hoor je dat kinderen op jonge leeftijd verpleegkundige willen worden,” vertelt Marije. “Bij mij was dat anders. Ik heb eerst de PABO gedaan, maar dat was niks voor mij. Dat maakte mij aan het twijfelen over wat ik wilde doen. Ook tijdens het eerste jaar in de zorg was ik nog aan het twijfelen, aangezien je op dat moment vrijwel alleen ingaat op de theorie. Sinds mijn vorige zorgstage weet ik zeker dat de zorg mijn ding is. Sinds dat moment heb ik een hart voor de zorg.”

De zorg is vrij breed. In welk opzicht zou Marije zich bezig willen houden in de zorg? “Wat ik graag zou willen worden is kinderverpleegkundige. Daar is weer een verdere opleiding voor nodig, maar ik hoop dat het uiteindelijk lukt. Op dit moment heb ik nog 10 weken stage in de zorg, en daarna wil ik over een jaar afgestudeerd zijn aan de Hogeschool Saxion!”

Afkomstig uit een basketbalfamilie

Veel van Marije haar familieleden hebben gebasketbald. Niet vreemd dat ze er zelf dan ook aan is begonnen. “Mijn ouders hebben ook allebei gebasketbald, maar toen ik een keer bij mijn twee nichten ging logeren vertelden ze mij dat er een basketbaltoernooi was en of ik mee wilde doen. Op dat moment was ik acht jaar, en mijn ouders hadden al mijn gymspullen aan mij gegeven en vonden dat ik het moest proberen. Sinds dat moment ben ik er altijd mee doorgegaan, en ben ik momenteel weer na drie jaar verder gaan basketballen.”

Marije weet echt waarom basketbal haar ding is. “Spelen in een team vind ik echt heel leuk. Ik ga ook naar de sportschool, maar daar ben je veelal alleen. Gezelligheid vind ik heel belangrijk, en dat in combinatie met het spel en wedstrijden kijken maakt het voor mij heel leuk.”

Schutters, drivers, post-up spel; veel elementen zijn te bekennen bij Marije en haar familie

Ruben en Jasmijn de Ceuninck van Capelle (Marije haar broer en nicht) spelen op landelijk niveau. Allen beschikken ze over steeds andere eigenschappen. “Ruben en Jasmijn spelen op landelijk niveau. Jasmijn is een forward die sterk naar de ring kan gaan, en ik ben meer een schutter. Afgelopen seizoen is dat echt goed gegaan. Ruben kan ook goed schieten, maar ook zeker goed driven.”

Voor het eerst in actie bij Twente Buzzards

Op haar achtste is Marije begonnen met basketballen bij Twente Buzzards in Hengelo. Daar heeft ze ongeveer 10 jaar gespeeld. “Het is echt een leuke club, aangezien iedereen elkaar kent en samen met andere vriendinnen bleven we elk weekend in de hal om wedstrijden te kijken. Ik kwam daar 10 jaar in actie, vanaf de onder 12 tot en met de onder 20 en hun damesteam. Ik speelde bij dames 2, maar ik voelde dat het plezier wat afnam. Daarom besloot ik om te stoppen met basketballen, en om naar een andere club te gaan was een hoge drempel. Op dat moment kwam corona om de hoek kijken, dus zou je toch weinig trainen. Vorig jaar is het er toch weer van gekomen. Kikkers vroeg aan mij of ik in het team wilde komen. Ik bleef nog altijd wedstrijden kijken, en daardoor begon het weer te kriebelen. Samen met drie andere vriendinnen besloot ik om naar Kikkers te gaan.”

Na drie jaar weer begonnen met basketballen

Dit seizoen is Marije weer te zien op het veld. In Borne is ze weer bezig met haar schutterswerk, en wil steeds beter worden in meerdere opzichten. “In het begin was het enorm wennen, en moest ik veel weer oppakken. Na een paar trainingen kom je er steeds beter in, en als team moet je steeds beter worden. Het was echt fijn om na drie jaar weer te basketballen. Ik kon niet wachten tot het donderdag of maandag was om weer te trainen, en natuurlijk om weer wedstrijden te spelen. Kikkers is een kleine club, maar zeker een leuke club. Ik zit in een leuk team met leuke speelsters. Aangezien we in een nieuw team zaten, moesten we echt op elkaar ingespeeld raken. Daardoor waren de wedstrijden moeilijk. Voor mij gaat het erom, naast natuurlijk het willen winnen, of het team en ik een goede wedstrijd hebben gespeeld en als team alles hebben gegeven. Natuurlijk hadden we meer wedstrijden willen winnen, en daardoor hoger zouden zijn geëindigd. Dat is iets waar we volgend seizoen voor gaan.”

Wanneer speel je een goede wedstrijd?