Een talentvolle onder 16 lichting werd afgelopen seizoen bij H.S.V. Basketbal bij elkaar gebracht om de strijd met de top aan te gaan. Op landelijk niveau pakte dat enorm succesvol uit. Onder 16 van de formatie uit Haren werd winterkampioen, en behaalde de Final Four. De kans op het kampioenschap werd steeds groter, en werd tegen Leiden op een prachtige manier gerealiseerd. Sophie Hartman, het donkerblauw in de verdediging, maakte deel uit van dit succesvol team. Ze is een fantastisch talent dat heeft bewezen de strijd met de jeugdtop van Nederland aan te kunnen. Komend seizoen gaat de 14-jarige center dan ook een nieuwe uitdaging aan bij Orange Lions Academie. Zij zullen het talent van Sophie op succesvolle wijze zien aanschouwen.

Gepassioneerd raken van teamspel en dynamiek

Op dit moment basketbalt Sophie alweer zes jaar. In zes jaar tijd is er echt enorm veel gebeurd, als in waar ze zich nu bevindt. “Ik zat eerst op turnen, maar op een gegeven zaten mijn broer en mijn vader op basketbal,” vertelt Sophie. “Ik was toen acht jaar, en dat was voor mij het moment om er ook op te gaan. Met basketbal speel je in een team, en dat vind ik echt enorm leuk. Het feit dat je zoveel dynamische elementen erin hebt zitten maakt het echt geweldig.”

Haar spel biedt enorm veel perspectief. Ontwikkeling op alle fronten is zeker mogelijk bij haar. “Meestal speel ik op de centerpositie, waarbij ik veelal de drive naar de basket inzet. Mijn schot wil ik ook gaan verbeteren, daar ben ik op dit moment mee bezig.”

Op jonge leeftijd al spelen op landelijk niveau

Sophie is begonnen met basketballen bij Aquila in Wildervank. Daar heeft ze in het onder 10 en onder 12 team gespeeld, en tot voor kort nog in het jongensteam. “Het was echt enorm gezellig daar, met goede coaches en een heel leuk team,” herinnert Sophie zich nog goed. “Ik ben nog steeds goed bevriend met mijn teamgenoten van destijds. Mijn eerste seizoen op landelijk niveau zou op mijn 11^e zijn, alleen werd dat door corona gecanceld. We speelden maar twee wedstrijden, maar het niveau was echt enorm anders dan wat ik gewend was. Ondanks dat kon ik goed meekomen met het spel. Hierdoor was ik op mijn 12^e al begonnen op landelijk niveau bij onder 16, en bij H.S.V. in het onder 18 team.”

Een magisch seizoen bij H.S.V. Haren

Het kon niet op voor de ploeg uit het Groningse Haren. Wedstrijd voor wedstrijd werden ze sterker, en Sophie voelde dat het goed zat. “Er zaten allerlei meiden van BV Groningen, Celeritas Donar en H.S.V. in het onder 16 team,” vertelt ze. “We gingen de competitie in met het gevoel dat we wilden kijken hoe het zou zijn, spelen op dat niveau. Het ging echter heel erg goed, en we stonden eerste rond de kerst. Ook na de winterstop bleven we goed spelen, en kwamen we na de competitie zelfs in de Final Four terecht.”

De Final Four overwinnen, maar dan

In de halve finale van de landelijke onder 16 competitie, de Final Four, wist H.S.V. twee keer te winnen van Triple ThreaT. Dat betekende dat H.S.V. naar de finale zou gaan, en zou spelen tegen Leiden. Zo gemakkelijk ging dat allemaal niet. Triple ThreaT diende een protest in omdat twee speelsters bij de bond uitgeschreven bleken te zijn. “Het was echt oneerlijk om dat tegemoet te moeten komen,” herinnert Sophie zich. “Wij hadden twee keer gewonnen in de Final Four, en we hebben niet vals gespeeld. Wij voelde ons echt ellendig daarover. Onze coach vertelde ons dat we zouden proberen om toch in de finale te kunnen komen, maar dat we er ons niet op zouden moeten blindstaren. Het voelde alsof onze finaleplek werd afgelopen. Toch was het gelukt, en zijn we na protest alsnog in de finale terechtgekomen.”

Toch de finale mogen spelen, en kampioen worden

Na protest van H.S.V. op hun beurt werd het besluit van de bond vernietigd. In letterlijke taal betekende dat dat H.S.V. alsnog de finale zou spelen tegen BS Leiden. Deze mogelijkheid werd groots aangepakt. “We hebben vooral de motivatie gehad dat we onze plek hebben teruggekregen,” beaamt Sophie. “Op dat moment krijg je echt vleugels! Doordat wij niet zeker wisten of we in de finale zouden staan, hebben we slechts één dag van tevoren getraind. Zaterdag 13 mei 2023 was het moment om het in de finale op te nemen tegen Leiden. Op geen enkel moment hebben we gedacht dat we niet zouden winnen. We stonden op een gegeven moment 10 punten achter, en onze teamspirit was echt heel hoog. In de laatste paar minuten hebben we zo sterk verdedigd dat Leiden niet meer tot scoren kon komen. We werden kampioen, na zo’n moment is er niets mooiers dan dat!”

Sophie heeft talent, deze meiden hebben talent; en dit talent bij elkaar laat krachten bundelen, en geweldige prestaties realiseren. “Wij dachten dat we mee wilden komen met de rest van de teams in de competitie, maar we bleven als team collectief strijden om hogerop te komen. We hebben dat met z’n allen voor elkaar gekregen, en allemaal deze prijs weten te winnen!”

Hard work pays off; uitgenodigd worden door Orange Lions Academie

Haar talent bleef niet onopgemerkt. Sophie kreeg een uitnodiging van Orange Lions Academie (OLA) om deel uit te maken van hun opleidingstraject. Een mogelijkheid om nog meer mooi talent in Sophie te kunnen ontdekken. “Met onder 15 hadden we selectietrainingen. Ik werd bij de laatste 24 spelers geselecteerd, en ik kreeg later de uitnodiging van Orange Lions Academie om aan hun opleidingstraject deel te nemen. Het niveau was echt enorm hoog, en eerlijk gezegd heb ik veel verwacht, maar dat het ooit zo ver zou komen? Ik ben er echt enorm blij mee, en enorm dankbaar daarvoor. Het is ook voor het eerst dat ik buiten Groningen ga basketballen. Dat houdt ook in dat ik in Amsterdam ga wonen, en ik kijk er echt zeker naar uit om komend seizoen te gaan spelen!”