Aansluiten, medailles behalen, progressie boeken en inspireren
Een betere timing om aan te sluiten bij het Nederlands rolstoelbasketbalteam kan er haast niet zijn! Zowel Julia van der Sprong (links) als Xena Wimmenhoeve (rechts) zijn zeer getalenteerde rolstoelbasketbalsters, die al sinds jaar en dag betrokken zijn bij het nationaal team. Zij zijn in het team terechtgekomen in de periode dat 'het gouden tijdperk' is ingegaan. Het gouden tijdperk mag het zeker genoemd worden, want sinds 2017 behalen de dames van het Nederlands rolstoelbasketbalteam gouden medailles op Europese en wereldtoernooien, en op de Paralympische Spelen in 2021. De groei en progressie zijn bij beide speelsters terug te zien, op een prachtige manier waardoor een veelbelovende toekomst in het verschiet ligt!
Het Begin van een Rolstoelbasketbalavontuur
Het bezoeken van een talentenavond was het begin van waar Julia zich op dit moment bevindt. “In het revalidatiecentrum ontdekte ik rolstoelbasketbal,” vertelt Julia. “Eerst probeerde ik verschillende sporten, waaronder tennis en wheelen. Vroeger deed ik ook al een teamsport, hockey, en tijdens een talentenavond vond ik basketbal het leukst. De keuze was snel gemaakt. Het teamaspect en het samenzijn is geweldig. Je maakt echt bijzondere momenten mee!”
Xena voegt eraan toe: “Ik ben naar een Paralympische talenten dag geweest. Daar heb ik verschillende sporten geprobeerd: rolstoeltennis, rolstoelbasketbal en atletiek. Ik wilde heel graag weer leren rennen, iets wat ik nog niet kon sinds mijn amputatie. Uit vier sporten moest ik kiezen, en aanvankelijk had ik alleen voor atletiek gekozen. Maar uiteindelijk besloot ik een rolstoelbasketbaltraining bij te wonen, en dat bleek ik eigenlijk best leuk te vinden.”
Xena kan op dit moment spreken van een geweldige keuze, en samen met Julia maakt ze fantastische tijden mee!
De Eerste Stappen in de Sport
“Voor mij was het echt heel spannend. Rolstoelbasketbal is een gemengde sport, wat het al spannend maakte,” blikt Xena terug op haar vroege dagen in het rolstoelbasketbal. “Ook de eerste echte wedstrijden waren spannend om mee te maken. Zo'n eerste keer is altijd een uitdagend begin.”
Dat is zeker een uitdaging, maar Xena kan zeker terugkijken op een prachtige progressie die ze doormaakt. Ook voor Julia was het spannend, om mee te doen aan een sport die ze voorheen nog nooit had uitgeoefend. “Het moeilijke van zo'n eerste keer is dat je deel uitmaakt van een team met spelers die al jaren meedoen. Sommige spelers zijn al veel verder in hun ontwikkeling. Als nieuweling weet je nog niet wat je te wachten staat en welke patronen je moet volgen. Maar ik heb het snel kunnen oppikken, en daardoor ben ik steeds verder gegroeid.”
Uitkomen namens het nationaal team, aan het begin van een succesvol tijdperk
In 2017 speelde het Nederlands rolstoelbasketbalteam het EK op Tenerife. Dat is het moment geweest waarop Xena haar debuut maakte als international. Zij weet nog heel goed hoe dat is geweest. “In 2017 verloren we een poulewedstrijd tegen Duitsland. Iedereen baalde enorm, maar ik dacht: 'Kom op, we kunnen het best!' In de finale speelden we opnieuw tegen Duitsland, en deze keer wisten we ze te verslaan. Dat gouden moment voelde toen heel anders dan nu. Alles was op dat moment nieuw voor mij, maar het was wel het begin van een gouden tijdperk!”
Een jaar later was het aan Julia om te debuteren. In 2018 speelde het Nederlands rolstoelbasketbalteam het WK in Hamburg, en wederom met een gouden medaille tot besluit. “In het begin wist je dat je niet veel speeltijd zou krijgen, maar je kon van dichtbij ervaren hoe zo'n toernooi eruitzag en wat het betekende om voor het Nederlandse team te spelen. Elke minuut op het veld was een cadeau. Je leert van die ervaring. Het afgelopen WK in Dubai was voor mij een heel andere ervaring, omdat ik veel meer speelde en actief bijdroeg aan de gouden medaille. Het gevoel van 'de beste ter wereld zijn' in Hamburg was destijds anders en nu voelt het veel sterker.”
Het EK spelen in eigen land
In 2019 mochten Xena en Julia deelnemen aan het EK dat in Rotterdam werd gehouden. Extra bijzonder om wederom succes te behalen, voor eigen publiek. “Ik kom zelf uit Gouda, ongeveer 20 minuten rijden vanuit Rotterdam,” vertelt Julia. “Veel vrienden en familie van mij kwamen naar Topsportcentrum Rotterdam om het EK te aanschouwen, en zij hadden vooraf niet gedacht dat het zo enorm leuk kon zijn. Voor mij was dat echt een van de mooiste toernooien, samen met afgelopen EK in Ahoy Rotterdam!”
Covid-19 breekt uit, geen Paralympics
Drie medailles op grote wereldtoernooien zijn behaald, dus een betere aanloop naar de Paralympics kon er haast niet zijn. Toch werd de weg daarnaartoe gedwarsboomd door de uitbraak van het coronavirus. Hierdoor kwam de wereld in een lockdown positie terecht, en gingen de Paralympics van 2020 dan ook niet door. “Wij zaten toen thuis, en volgens mij kregen wij een video-meeting te horen dat de spelen werden verplaatst,” herinnert Xena zich. “Voor mij voelde het alsof ik in een zwart gat viel. Je werkt ergens naartoe, en ineens valt dat weg. Zo ervaarde ik het. We waren er enorm hard voor aan het trainen. De eerste weken waren enorm twijfelachtig, want je weet niet of je zicht had op een eindtoernooi; of het eventueel wel later door zou gaan.”
Julia: “Ik viel denk ik minder in een zwart gat. Wel dacht ik ‘uitgerekend dat wij naar de Spelen konden gaan, ging het niet door’. Maar uiteindelijk kon het alleen maar beter als ik nog harder kon trainen. Later ging het gelukkig wel door! Binnen het team merkten we de motivatie om koers te zetten op 2021, en we gingen hard trainen om tot een mooie eindbestemming te komen.”
Een Onvergetelijk Hoogtepunt: De Paralympische Spelen van 2021
Een jaar later is het moment daar: De Paralympics. Tijd om ook daar goud te veroveren! “Het was voor mij enorm bijzonder om ineens op de Paralympics te zijn. De spanning was echt goed voelbaar, zeker de halve finalewedstrijd tegen Duitsland. Het was echt een bijzondere beleving. De eerste wedstrijd tegen Amerika hebben we na een goede eindsprint gewonnen. Daarna moesten we tegen China, ook wel de onbekende tegenstander. Je speelt in de voorbereiding tegen veel landen, en een land waarvan niemand wist wat zij deden (ook geen videomateriaal had) dat was China. In het derde kwart kwamen we niet tot scoren, wat ook niet normaal is. Dan wordt het heel moeilijk.”
Julia benadrukt de betekenis van dit moment: “De volgende dag na China moesten we al vroeg tegen Algerije spelen. Het was dan ook lekker om gelijk weer in actie te komen, en dat van China achter ons te laten. We bleven strijden voor een plek in de finale, en in de halve finale kwamen we terecht tegen Duitsland. Na een intense strijd wisten we de finale te bereiken, en China was daarin opnieuw onze tegenstander. Na de eerste wedstrijd tegen China hadden we echt zoiets van dat we van ze kunnen winnen. In het tweede kwart zetten we een eindsprint in, en daarna kon ik het niet meer kapot!”
Een zomer met gouden medailles
Afgelopen zomer was het wederom raak voor de Rolstoelbasketbalsters. In Dubai kwamen ze in actie op het WK, en dat betekende weer een gouden medaille. “Het is enorm fijn dat het moment daar is dat je meer minuten maakt, en van daaruit laat zien waarom je in Dubai bent,” vertelt Xena die echt geweldig gebruik heeft gemaakt van de minuten die ze kreeg. “Het was überhaupt al heel mooi om in Dubai te zijn, aangezien ik er nog nooit was geweest. Om daar voor het Nederlands team te spelen is waar ik iedere dag hard voor train en hard voor werk.”
Ook Julia heeft enorm veel progressie gemaakt. Op belangrijke momenten stond ze daar, bijvoorbeeld toen China in de finale terug leek te komen in de wedstrijd. De rebounds van Xena en de and-1 van Julia brachten het team in veilige haven. “Ten opzichte van vijf jaar geleden merk je dat het zeker een stuk beter gaat, en dat je echt wat kan bijdragen aan het team. Ook als je thuiskomt, en je te horen krijgt dat ik progressie maak, is echt heel fijn. Een onvergetelijke tijd, zo kan ik het beamen. Ik zou later zeker een basisspeler willen zijn, en de constante lijn voortzetten!”
Niet alleen in Dubai was het raak, maar opnieuw in eigen land. In Rotterdam was Ahoy Rotterdam de plek waar het EK-rolstoelbasketbal werd gehouden tijdens de European Para Championships. De Lions domineerden tegen elke tegenstander, en als collectief behaalden ze opnieuw een gouden medaille. Ook op deze prestatie hebben Xena en Julia één antwoord: “Echt enorm gaaf!”
De sportieve reis van Xena Wimmenhoeve en Julia van der Sprong is een inspiratie voor velen. Hun vastberadenheid, toewijding en succes hebben het Nederlandse rolstoelbasketbal veel moois gegeven. Ze zijn niet alleen kampioenen op het veld, maar ook in het leven, en hun verhaal zal nog vele anderen blijven inspireren!
Reactie plaatsen
Reacties