Op dit moment volgt de 20-jarige Annabel Post de Pabo-opleiding, en is bezig om juf te worden. Ongetwijfeld gaat dat haar goed af, net als dat basketballen haar goed af gaat. Ze gaat nieuwe uitdagingen aan met het dames 1 team van BC Shooters uit Bunschoten-Spakenburg. Groeien en progressie maken, dat is waar Annabel altijd voor staat.

Basketballende familie

Toen Annabel acht jaar was, is ze begonnen met basketbal bij Sparta Nijkerk. Dat kwam mede door haar familie. “Mijn vader zat vroeger op basketbal, en mijn twee broers zijn daardoor ook begonnen,” vertelt Annabel. “Toen ik in de sporthal was, wist ik dat ik het ook wilde proberen. Zodoende ben ik begonnen, en kwam ik in het onder 10 team terecht. Het was gemixt basketbal, en ik genoot er destijds al enorm van! Inmiddels speelt mijn oudste broer Tristan bij Crackerjacks heren 1, en Steven (mijn jongste broer) speelt in de BNXT League bij Den Helder Suns.”

Aan gedrevenheid ontbreekt het zeker niet. Elk team waar Annabel in heeft gespeeld heeft dat zeker kunnen terugzien. “Ik sta op de centerpositie, en ga altijd voor elke mogelijkheid die er is. Iedereen in het team doet dat, en gaan we voor elke winst.”

Het basketballen opgepakt

Na een tijdje bij Sparta te hebben gespeeld, is Annabel een tijdje gestopt. Toch begon het weer te kriebelen, en is ze op haar 16^e weer begonnen. “Ik kwam terecht in het onder 18 team van Crackerjacks in Amersfoort, en kwam ook in het eerste onder 18 team terecht tijdens de coronaperiode, tenminste toen er even weer gespeeld mocht worden. Ondanks dat vond ik het heel erg leuk om weer te basketballen. Ik verleerde het zeker niet, en zat er weer helemaal in! Het was een heel gezellig team, en zeker in tijden van corona was het leuk om weer wat mensen te zien!”

In actie namens dames 1 van BC Shooters

Inmiddels zien we Annabel spelen bij BC Shooters. Daar ontwikkelt ze zich als een sterke kracht. “Na Crackerjacks ben ik met een dubbele licentie bij het onder 21 team van Cangeroes Utrecht terecht gekomen, en vorig seizoen ben ik voor het eerst naar BC Shooters gegaan. Dames 1 van Shooters is mijn vaste team. Toch vond ik het in het begin lastig om daar te spelen, aangezien velen al wat ouders zijn dan ik. Basketballend ging het steeds beter, en begon ik mij steeds meer thuis te voelen. Er heerst hier een echte familiesfeer, en ook op de tribune is het heel gezellig!”

“We hebben allemaal dezelfde motivatie en drive”