Twee dynamische zussen maken hun basketbalbelofte waar binnen een nieuwe generatie aan talent. Het avontuur van Pien en Jip Goren (links en rechts) begon nog maar kortgeleden, net voordat de wereld werd getroffen door de onvoorspelbare golf van corona. Echter, in korte tijd hebben ze een indrukwekkend stempel gedrukt op de Nederlandse basketbalvelden. De 15-jarige Pien Goren speelt naast H.S.V. Haren onder 16 ook met de onder 18 dames van Celeritas Donar. Evenals als haar 13-jarige zus Jip, die tot voor kort nog uitkwam in de onder 14 jongens van Celeritas Donar. Sinds begin dit kalenderjaar ligt haar focus op de beide meiden teams. Verder heeft ze ook in het Nederlands onder 15 team gespeeld.

Grote talenten in het hoge noorden

Wat hen onderscheidt, gaat echter verder dan hun vaardigheden op het veld. Het vermogen om elkaar te inspireren en hun team naar grote hoogten te tillen is wat Jip en Pien echt uitzonderlijk maakt. “Ik was in het begin vrij verlegen,” vertelt Pien. “Waar Jip gelijk vanaf het begin vrienden ging maken, bleef ik eventjes op de achtergrond. Na een paar trainingen haakte ik ook aan.”

“De eerste training was echt geweldig,” herinnert Jip zich. “Ik wist dat dit mijn sport is. Voordat we gingen basketballen, hebben we getennist, dus sinds ons zesde hebben we allebei aan sport gedaan. Wij waren het bij tennis al gewend om met jongens te spelen. Nu trainen we elke week met de jongens bij Basketball Academy RTC Noord. Dat is heel fysiek.”

Wat weten ze zoal over elkaars vaardigheden? Bij beide speelsters zien we een enorme inbreng namens hun teams. “Pien is een grotere, fysieke verdediger,” vertelt Jip. “Ze houdt vaak de bucket dicht, en ik ben vrij snel in de aanval.”

Pien: “Jip komt gauw door de verdediging heen. Ik geef daarbij liever de assist dan dat ik het zelf zou afmaken.”

Het begin op het basketbalveld, waarna bijzondere tijden ontstaan.

Vier jaar geleden kwam corona in het land. Net daarvoor waren beiden zussen, zoals gezegd, net begonnen aan de basketbalsport. “Ik vond het gelijk heel leuk,” beaamt Jip. “Onze coach had aangekondigd om ook buiten te kunnen trainen. We hadden dan ook hard getraind om weer klaar te zijn voor het moment dat er weer gespeeld mocht worden,” aldus Pien.

Stappen maken met H.S.V. Haren

Met H.S.V. zijn beide zussen eerst in het onder 14 team kampioen geworden op regionaal niveau. Vanaf vorig seizoen werd het onder 16 team gecombineerd met speelsters van BV Groningen en Celeritas Donar, en werd de stap naar landelijk niveau gemaakt. “We hadden een team gemixt met deze speelsters, en met Ellis Schouten als coach,” vertelt Pien. “De verwachting was dat we ergens in het midden op de ranking zouden eindigen, maar we stonden eind 2022 zowaar op de eerste plaats. Tegen Leiden verloren we in de competitie, dus we hadden daartegenover nog wat recht te zetten.”

Na de finale tijdens het toernooi in Lemvig in 2022

Winnaar van de Final Four wedstrijd, op naar de finale, zou je denken

In de halve finale moest H.S.V. twee keer tegen Triple ThreaT, en beide keren werd er gewonnen door H.S.V.. Echter bleek dat beide overwinningen de volgende dag werden omgezet naar 20-0 nederlagen, wat met reglementaire overtredingen te maken zou hebben. De rest van het team wist het niet meer, weg finale? “Ik weet het nog heel goed,” vertelt Pien. “We waren aan het trainen, en van onze moeder kregen we een appje over dat er 20-0 stond als eindstand in de twee wedstrijden tegen Triple ThreaT, terwijl wij twee keer hadden gewonnen. Ik wilde naar Ellis toelopen, maar zij was al aan het bellen want er was al van alles aan de hand. Ze nam ons mee naar de kantine, en vertelde het verhaal dat de kans klein was dat we in de finale mochten spelen. Het was een hele emotionele avond. We waren als team totaal van de kaart, en hadden weinig vertrouwen in dat het nog goed kon komen.

Toch spelen in de landelijke finale tegen Leiden

Ineens, drie dagen voor de finale, kreeg H.S.V. om 22:00 uur het bericht over dat ze toch in de landelijke finale mochten spelen. “Door dat geval met Triple ThreaT heeft het ons meer vertrouwen gegeven,” vertelt Pien. “We wilden ons al langer voorbereiden voor de finale. We hadden nog één training, en onze assistent-coach Bea Hermse ging ons vertellen wat Leiden zoal doet qua spel. We hebben ons daarop gefocust op de training. Een dag later gingen we naar Zwolle om de landelijke finalewedstrijd te spelen tegen Leiden. Het was echt prachtig om de zaal te betreden, ook al waren we erg zenuwachtig. De wedstrijd was ook erg spannend, aangezien het voor het eerst was dat wij op landelijk niveau zouden spelen.”

Landelijk kampioen worden

Ook afgelopen seizoen bewezen Pien en Jip hun waarde namens H.S.V.. Eerst werden ze op regionaal niveau kampioen, en in de landelijke finale liep het ook op een euforische manier af. “Ik had in de pauze onze coach gevraagd of het goed was dat ik wat meer van afstand ging schieten. We kwamen niet zo goed door de verdediging,” herinnert Pien zich. “We kregen steeds meer energie om te winnen, en hadden een hele supportersgroep achter ons. Door al deze energie ging het steeds beter.”

Jip: “Het voelt echt geweldig, ook om je coach zo blij te zien. Waar je vijf dagen daarvoor aan het huilen was over dat je de finale niet mocht spelen, was het op dat moment één en al euforie! We werden een aantal dagen later gehuldigd in de MartiniPlaza bij een wedstrijd van Donar. Het was echt een vreemd moment, maar wel heel leuk!”

Nog altijd goed op koers in de onder 16 Eredivisie

In het huidige seizoen, waarin ze op de eerste plaats staan in de onder 16 Eredivisie met H.S.V. Haren, hebben Jip en Pien laten zien dat ze nog altijd enorm sterke krachten zijn. Hun consistente prestaties, leiderschap op het veld en vermogen om onder druk te presteren, hebben ze tot ware strijders gemaakt en hebben de hoop en verwachtingen voor hun toekomst alleen maar vergroot. Pien: “Er bestaat zeker een kans om dit jaar de finale te halen. We bevinden ons in de elite-A van de onder 16 Eredivisie, en samen met MBCA Amstelveen en BS Leiden is BC Apollo Amsterdam ook een sterke tegenstander.”

Jip: “Het ligt er ook aan wie er bij de wedstrijden aanwezig zijn, ook bij de tegenstander. Er kan veel geschoven worden tussen onder 18 speelsters en onder 16 speelsters. Bij Celeritas staan we nu tweede in de onder 18 Eredivisie, en spelen op zaterdag 23 maart 2024 de bekerfinale in Almere.”