Anderhalf jaar lang herstellen van een kruisbandblessure. Noëlle Droste (met nummer 15) kon een tijdje niet meer haar fysieke kracht en inzet laten zien bij Jolly Jumpers. Op 27 januari 2024 maakte ze haar langverwachte rentree voor haar team. Haar terugkeer is niet alleen een overwinning voor haar, maar ook voor Jolly Jumpers die zo’n sterke schakel weer kan inzetten! Foto: FIBA Europe

Basketbal: een familieaangelegenheid

In de wereld van Noëlle Droste is basketbal meer dan alleen een balsport. Haar vader, Bart Droste, schitterde op het hoogste niveau van het spel, en het is geen verrassing dat Noëlle en haar twee zussen Maud en Bo allemaal de liefde voor het spel hebben meegekregen. “Mijn vader ging ook vaak kijken bij de wedstrijden van dames 1 van Jolly Jumpers destijds,” vertelt Noëlle. “Ook mijn twee zussen Maud en Bo gingen ook basketballen, groeide ik er ook zo in. Maud en ik hebben op dezelfde positie gespeeld. Ons fysieke spel is waarin wij ons kenmerken. Naast onze positie hebben we andere eigenschappen op het veld. Het grappige is dat onze vader een goede schutter is geweest, iets wat niet echt in ons spel zit. Schieten is wat ik zelden doe. Ik opereer voornamelijk onder het bord, en wil altijd goed voor elke rebound gaan.”

Een leven gewijd aan basketbal

Altijd was ze te vinden op het plaatselijke pleintje. Haar toewijding werd gevoed door het spel van Jolly Jumpers, waar ze niet alleen teamgenoten vond, maar vrienden voor het leven. “Sinds vroeger was ik al alleen maar bezig met basketballen. De hond uitlaten deed ik met een bal, of waveboarden deed ik met een bal. Ik was elke dag wel op het pleintje bezig geweest met basketballen. Wat dat betreft is het nooit uit mijn leven geweest. Jolly Jumpers heeft ook altijd goede trainers gehad, waardoor je ook steeds beter wordt.

Jolly Jumpers was vroeger al een erg grote vereniging. We hadden toen een stuk of vier onder 12 teams, en we gingen altijd op kamp. Dat soort tijden staan je echt altijd bij; spelen met enorm leuke teamgenoten. Nog steeds zijn zij mijn vriendinnen. Basketbal verbindt wat dat betreft zeker! Ik was altijd erg fan van Rhona McKenzie. Vroeger was ik een keer de mini van de week bij een wedstrijd van Jolly Jumpers. Dat vond ik helemaal geweldig! Eigenlijk ben ik fan van het hele team geweest.”

Steeds meer groeien met Jolly Jumpers

In 2017 is Noëlle met Jolly Jumpers Nederlands kampioen in de onder 18 competitie. Deze finales werden destijds in Almere gespeeld, en het waren momenten om altijd naar uit te kijken. Later zou het zover komen dat ze op het hoogste niveau van Nederland ging spelen namens Jolly Jumpers. “Ik speelde met speelsters waar ik voorheen erg tegenop keek. Ondanks dat was het gelijk heel leuk. Tijdens het eerste jaar moesten we bouwen aan een beginpunt, en er kwam ook weer publiek af op de dames 1 wedstrijden. Afgelopen seizoen speelden we een heel goed seizoen. We hebben speelsters die afgelopen zomer met het onder 20 team van de Orange Lions een bronzen medaille hebben meegemaakt.”

Het zijn van een jeugdinternational

Dat is waar ook; Noëlle kwam in 2018 in actie namens het onder 20 team van de Orange Lions. Al daarvoor is ze al meerdere keren geselecteerd voor diverse internationale jeugdlichtingen. “Ik denk dat ik voorheen nooit had durven dromen dat ik namens de jeugd van het Nederlands team zou spelen. Toen ik werd geselecteerd was ik 11^e of 12^e man, maar dat vond ik op dat moment niet erg. Onderdeel uitmaken van het Nederlands team is enorm bijzonder. Het zijn één van de mooiere momenten uit mijn carrière die ik heb meegemaakt. Met het onder 20 team pakten we een bronzen medaille. Wij stonden zowaar op het podium bij de uitreiking van de medailles. We maakten bijzondere tijden mee, zoals spannende wedstrijden tegen Letland en Italië. Toppunten uit mijn basketbalherinneringen, en ik zou het zo weer overdoen!”