Aiyana Tjon-A-Meeuw heeft al op jonge leeftijd haar liefde voor basketbal ontdekt. Nu, met haar vastberadenheid en haar uitzonderlijke vaardigheden, staat ze op het punt om haar naam te laten schitteren om deze sport. Foto: FIBA Europe

1.  Introduceer jezelf eens, wie ben je?

“Ik ben Aiyana Tjon-A-Meeuw, 16 jaar oud en afkomstig uit Spijkenisse. Ik speel basketbal voor het onder 21 team van Basketbal Academie Limburg in Weert.”

2.  Hoe is basketbal in jouw leven gekomen?

“Mijn ouders waren altijd al fanatieke basketballers. Mijn moeder excelleerde vooral als schutter en mijn vader was meer een verdediger. Later begon ook mijn broer op jonge leeftijd met basketballen. Ik ben eigenlijk opgegroeid in de sporthal. Op mijn tiende ben ik zelf ook begonnen met basketballen bij de Hurricanes in Spijkenisse.”

3.  Is er iemand naar wie je opkijkt?

“Jada Williams! Ik bewonder haar spel enorm, ook al zijn onze speelstijlen niet exact hetzelfde. Haar toewijding en passie zijn duidelijk zichtbaar in haar spel. Voor mijn eigen spel kijk ik misschien eerder naar speelsters zoals Tajianna Roberts, maar elke keer dat ik Jada Williams zie spelen, pik ik veel van haar op, hoe ze haar punten scoort, steals pakt en verdedigt.”

4.  In hoeverre speelt verdedigen bij jou een rol binnen basketbal?

“Ik vind verdedigen altijd een interessant element. In de postpositie kun je bijvoorbeeld veel fysiek contact maken. Het spel wordt dan veel agressiever, terwijl het in de aanval meer om tactiek draait, wat niet per se mijn favoriete aspect is. Verdedigen vind ik leuk, maar het vergt ook meer energie.”

5.  Je begon met basketballen bij Hurricanes in Spijkenisse. Hoe was het om daar voor het eerst te spelen?

“Ik kan me eigenlijk niet meer zo goed herinneren hoe dat was. Na een tijdje kreeg ik een hersenschudding. Mijn moeder zei altijd dat ik altijd vrolijk op het veld stond en altijd het beste van mezelf probeerde te geven. Ik begon op mijn tiende en speelde daar anderhalf jaar voordat ik naar Binnenland in Barendrecht ging. Mijn moeder was tijdens mijn laatste jaar mijn coach.”

6. Hoe was het om op landelijk niveau voor Binnenland te spelen?

“Dat was heel speciaal voor mij, omdat ik eigenlijk nooit had gedacht dat ik op zo'n hoog niveau zou willen spelen. Mijn broer ging toen naar Binnenland. Het leek me leuk om in een meisjesteam te spelen, en uiteindelijk vond ik daar echt mijn plek. Ik werd later vaste speelster in het onder 18 team spelen en bankte ook in het onder 16 team onder Eva van Oosten, nu mijn teamgenoot bij Dames 1 van BAL.”

7.  Je speelt nu twee jaar bij Basketbal Academie Limburg (BAL). Hoe was de overstap naar zo’n academy?

“In sommige opzichten heel anders. We hebben specifieke trainingsdagen. ‘s Ochtends hebben we altijd techniek- en schottraining, iets wat bij Binnenland niet het geval was. Elke dag is anders en je weet nooit precies wat je te wachten staat.”

8.  BAL is volledig gericht op het topniveau, zowel bij mannen als vrouwen. Hoe ervaar jij de betrokkenheid bij deze club?

“Als je bij een wedstrijd van een team komt kijken, zie je dat alle spelers elkaar aanmoedigen vanaf de tribune. Het voelt alsof ze al jarenlang beste vrienden zijn. Er zijn mensen die hier al vijf jaar zitten en ze zijn echt met elkaar opgegroeid. Ik speel nu in het onder 21 team, en bank bij het onder 18 team van BAL.”

9.  Afgelopen zomer werd je geselecteerd voor het Nederlandse onder 16 team. Hoe was dat voor jou, en hoe was het team?

“Het was echt geweldig! Het was letterlijk het team van mijn dromen. Ik voelde me gelijk thuis bij de meiden. Dat maakte het allemaal nog leuker. Het voelde echt alsof ik met vriendinnen speelde. Tijdens de vlucht naar Montenegro sliep iedereen natuurlijk. Het was een compleet andere sfeer. Achter de schermen werkten zoveel mensen hard om dit team zo goed mogelijk te laten presteren. Tijdens de eerste training besefte ik dat het echt begon. Toen we de zaal binnenliepen, keek ik mijn ogen uit. Voor de eerste wedstrijd gaf ik Sasha een knuffel en vertelde haar hoe spannend ik het vond. Ze zei dat ik het goed zou doen.”

10.  Wat zou je andere sporters, vooral jonge sporters, willen meegeven die ook hun dromen willen verwezenlijken?