In de sportwereld zijn er vele verhalen van passie, toewijding en doorzettingsvermogen terug te lezen. Het verhaal van Priscilla van Es is daar een prachtig voorbeeld van. Als 23-jarige basketbalspeelster uit Den Helder heeft zij een indrukwekkende carrière opgebouwd die 15 jaar heeft geduurd. Vanaf haar eerste kennismaking met de sport tot aan haar successen op het hoogste niveau in Nederland toont Priscilla hoe ver je kunt komen door hard te blijven werken!

1.  Introduceer jezelf eens, wie ben jij?

“Ik ben Priscilla van Es, inmiddels 23 jaar en ik heb 15 jaar gebasketbald in Den Helder.”

2.  Hoe is basketbal in jouw leven gekomen?

“Eigenlijk door mijn familie. Ik had drie nichten die ook al op basketbal zaten voordat ik begon. Ik was in de achtertuin een keer met een balletje aan het gooien. Mijn doel was eerst om op voetbal te gaan, maar door mijn nichten heb ik besloten om een keer mee te doen bij een basketbaltraining. Sindsdien vond ik de sport echt heel leuk.”

3.  Wat maakt basketbal precies jouw sport?

“Ik heb het natuurlijk 15 jaar gedaan. Ik vind het gewoon een hartstikke leuke sport. Ik heb het altijd naar mijn zin gehad in Den Helder, en het is echt een sport die bij mij past en waar ik heel veel kwaliteit aan heb gehad.”

4.  Je hebt altijd in Den Helder gebasketbald, en uiteraard kan het dan haast niet anders dan dat je ook naar de wedstrijden van de dames van Den Helder gaat. Is er iemand geweest waar je vroeger naar op hebt gekeken?

“Ik was vroeger ooit mini van de week bij een wedstrijd van de dames. Destijds was Laura Kooij altijd mijn voorbeeld. Zij is na een tijdje ook mijn coach geworden. Later werd Maaike Klein ook een voorbeeld voor mij. Haar spel bracht zoveel energie! Dat bracht wel positieve dingen naar boven, waardoor ik ook tegen haar opkeek.”

5.  Hoe was het voor jou om voor het eerst te basketballen in Den Helder?

“Ik was acht jaar toen ik echt begon met basketballen. Dat is natuurlijk enorm spannend. Ik kan me niet precies meer herinneren hoe dat in die tijd is gegaan.”

6. Zijn er nog bijzondere momenten geweest die je nooit meer zal vergeten?

“In de vijftien jaren dat ik heb gebasketbald, heb ik een hoop dingen mogen meemaken, zoals dat ik met het Nederlands jeugdteam twee keer heb mogen meespelen in Denemarken. Destijds was ik 14/15 jaar. Dat was wel een van de momenten dat ik dacht: ‘Wauw, wat prachtig!’ Ook kampioen worden met het onder 18 team was geweldig, en daarna twee keer kampioen worden met de dames op het hoogste niveau van Nederland.”

7.  Hoe was het voor jou om voor het eerst echt op landelijk niveau te spelen in de jeugd?

“Het is natuurlijk veel sneller allemaal. Als je jong begint, dan is het natuurlijk heel anders. Je gaat op een hoger niveau meer dingen leren, zoals aanvallen sneller spelen en afronden. Dat was eerst wel even wennen, maar ik vond het echt leuk. Zoiets geeft gewoon veel uitdaging.”

8.  In 2019 kwam je voor het eerst in actie namens Den Helder Suns op het hoogste niveau van Nederland. Hoe was dat voor jou in het begin?

“Je staat natuurlijk op een groot veld met veel meer publiek; vooral tijdens de grote wedstrijden zoals in de play-offs. Ik moet wel zeggen dat ik nog niet veel speelde destijds, wat voor de eerste keer natuurlijk begrijpelijk is. Je komt net kijken. Toch brengt het altijd spanning met zich mee. Het was als kind ook mijn doel om bij de dames 1 van Den Helder te mogen spelen. Mijn doel is zeker in dat opzicht behaald!”

9.  Hoe was het om meerdere keren landskampioen te worden?

“Dat was echt een hele mooie ervaring. Om play-offs te mogen spelen, om kampioen te worden, of de beker te halen; dat zijn natuurlijk de mooie prijzen en dingen die je mag beleven! Die momenten zal ik natuurlijk altijd blijven koesteren. Ik ben blij dat ik die ervaring heb kunnen meemaken!”