Guus Blom, 12 jaar, is in 2008 geboren in Amsterdam West en houdt zich al meer dan de helft van zijn leven met basketbal bezig. Hij heeft al een grote ontwikkeling en belangrijke keuzes gemaakt wat betreft zijn basketbal carrière.

Basketbal (start) in de familie

Guus heeft basketbal in zijn DNA zitten. Zijn hele familie (moeder Marlous Nanninga, beide opa’s en oma’s, tante en oom) hebben het spel ook gespeeld. Ze zijn dan ook heel blij dat Guus de traditie voortzet. Zijn moeder is waarschijnlijk zijn grootste supporter.

“Mijn moeder en ik zijn allebei enorm fanatiek,” zegt Guus. “We willen altijd winnen, en soms kan dat een probleempje zijn. Ik baal er best wel vaak van als iets niet wil lukken. En dat zorgde voor frustraties. Ik heb daar met een kindercoach aan gewerkt en kan er nu beter mee omgaan. Ik ben begonnen bij de Basketball’sCool in de Van Hogendorphal en van daaruit ben ik doorgestroomd naar de club BVA in dezelfde hal. Het niveau was daar niet zo hoog, wel heel erg leuk, maar ik wilde graag op een beter en hoger niveau spelen. Ik had daar vaak het gevoel dat ik niet alles uit mijzelf kon halen. Tijdens mijn tijd daar heb ik tegen MBCA U-12 een finale wedstrijd gespeeld (gewonnen!) en op die wijze heb ik Ray Bucher leren kennen van MBCA. Hij heeft mij toen gevraagd een keer mee te doen met een 3x3 basketbal toernooi bij het Olympisch Stadion en dat is de eerste keer dat ik in een MBCA shirt speelde. Die dag heb ik ook kennis gemaakt met Brian Benjamin. Die zag mij toen voor de eerste keer spelen. Uiteindelijk ben ik bij Brian terecht gekomen in de U-12. Dat team is afgelopen jaar een echte vriendengroep geworden. Het is zo leuk om te spelen met kinderen op hetzelfde niveau. Het is wel jammer dat het seizoen door corona niet uitgespeeld kon worden. We speelden landelijk tweede divisie.”

Trots met de beker in handen!

Eerste jaar in de eredivisie U14

Dit seizoen heeft MBCA een nieuwe lichting in de onder 14 competitie. Guus is één van de teamleden. “Het team, in vergelijking met vorig jaar bij onder 12, is wel wat veranderd. Er zijn een paar nieuwe jongens bijgekomen en qua lengte is iedereen wel wat langer dan ik en ook wat steviger. Zeker ook bij de tegenstanders waar we tot nu toe tegen gespeeld hebben. Als je kijkt naar jongens van Triple Threat zie je dat veel spelers daar tweedejaars zijn en veel langer zijn. Iedereen is bij ons team enorm vooruitgegaan qua ontwikkeling. Ik weet dat ik elke training en wedstrijd moet laten zien wat ik kan en dat gaat steeds beter (ook mentaal). Ik geef altijd 100%.”

Professioneel basketbal als droom