Kimberly Janssen; begonnen met basketballen bij SV Christofoor in Zwanenburg, begonnen met coachen bij SV Christofoor, begonnen met fluiten bij SV Christofoor en is met het bestuur van Christofoor bezig om grootse plannen te realiseren. Momenteel basketbalt ze nog steeds bij Christofoor, en wil met deze club nog meer groeien: zowel op het veld als buiten het veld.

Allerlei ambities en doelstellingen

10 jaar geleden had Kimberly nog niet stilgestaan bij basketbal. Op dit moment is zoiets haast onwerkelijk. “Ik speel nu ongeveer negen jaar bij Christofoor. Een vriend van mijn ouders begon met het opzetten van de basketbalafdeling binnen Christofoor. Hij zei tegen mij ‘kom een keer kijken!’ Ik twijfelde eerst eventjes, ik dacht moet ik dat nou wel doen. Na drie keer vragen ben ik toch maar even gaan kijken, en ik was gelijk helemaal verkocht! Ik vond het fantastisch om te zien en doen. Ik begon toen zelf als eerstejaars bij onder 16. Dat was een heel leuk team met jongens uit de omgeving, tevens kennissen van vroeger. Daar heb ik jarenlang mee in het team gespeeld. Het werd echt een vriendenteam.”

Van coachend naar scheidsrechter zijn

Het bleef niet bij alleen basketballen voor Kimberly. Ze wil in deze sport binnen alle mogelijkheden groeien, en dat lukt haar enorm! “Natuurlijk wil je jezelf ook verder ontwikkelen, dus toen aan mij werd gevraagd of ik trainer wilde worden, heb ik de Basketball Trainer 2 cursus gevolgd, waarmee ik begonnen ben bij de Basketball’s Cool om spelenderwijs met de kinderen de fundamentals van het spel aan te leren. Uiteindelijk ben ik bij onder 12 en later onder 14 gaan coachen. Momenteel ben ik coach bij het onder 16 team van Christofoor. Het maakt het extra bijzonder omdat ik veel van de kinderen bij de Basketball’s Cool heb zien opgroeien en nu ook zelf coach! Daar hoort ook een stukje spelregelcursus bij, dus toen ben ik mijn F-diploma gaan halen. In het begin had ik niet veel met fluiten. Begin dit jaar kwamen er vier nieuwe landelijke teams binnen Christofoor, waardoor je uiteindelijk toch BS3 scheidsrechters moet gaan aanleveren als club. Daar ben ik er één van geworden. Nu dat ik steeds meer ben gaan fluiten vind ik het fantastisch! Daar ben ik nu mee bezig, en hoop ik in de toekomst ook op eredivisieniveau te kunnen fluiten.”

In alle opzichten is Kimberly goud waard binnen Christofoor, en daarmee ook voor deze sport in Nederland!

Sterke kracht als bestuurslid zijnde

Basketballen, coachen, fluiten, wat wil je nog meer. Kimberly wil zeker nog veel meer bereiken. Niet alleen voor haarzelf, maar vooral uit passie en betrokkenheid naar Christofoor. “Ik zit ook in het bestuur van Christofoor. Ik ben eerst begonnen als communicatiemanager. Als er toernooien waren of leuke dagen (zoals sinterklaas en kerst) dan regelde ik dat mensen zich ervoor konden inschrijven en waar ze moesten zijn. De social media lag in mijn handen. Echter, we waren toen nog een vrij kleine club waardoor er niet zoveel op social media was om te posten. Op dit moment ben ik locatiemanager bij Christofoor. Als er een thuiswedstrijd is, ben ik hele dag bij de club aanwezig om alles in goeie banen te leiden. Dat is zeker in deze coronatijd belangrijk, bijvoorbeeld dat mensen op de tribune een veilige afstand houden en dat we weten welke mensen er aanwezig zijn. Daarnaast is het natuurlijk ook belangrijk dat de scheidsrechters er zijn en dat er mensen bij de jurytafel zitten. Dat is wat ik momenteel doe voor Christofoor. Het is best veel wat ik vervul voor de club, maar ik doe het ontzettend graag voor ze. Ik zou niets liever willen zien dan dat we groeien! Ik basketbal natuurlijk zelf ook. Ik speel bij heren 2 en bij heren 3 mee. Ik ben vrijwel altijd meegegroeid met het jongensteam, en zolang ik dat bij kan benen kan ik meedoen. Ik vind het onwijs leuk om dat allemaal mee te maken. Samen met voorzitter Frank Gerritse en Romario van ’t Land organiseren we heel veel voor Christofoor, en we zijn er trots op dat we goeie stappen vooruit maken!”

Kimberly’s inzicht op coachen

Als coach heeft Kimberly het vermogen om kinderen te inspireren en te enthousiasmeren. Haar visie en liefde voor deze sport straalt ze dan ook direct uit naar de kinderen die zij coacht. “Het belangrijkste is dat ik mijzelf ook steeds meer wil ontwikkelen, zodat ik de kinderen ook meer kan leren. Het zijn natuurlijk jonge kinderen, dus de meesten zullen verliezen erg lastig vinden. Maar het gaat erom om dat soort momenten in positieve zin en lerende wijs te blijven bekijken. Wat ik ook belangrijk vind, is om ze meerdere kanten van het spelletje te laten zien. Het gaat er niet alleen om dat ze een bal door de ring kunnen gooien, maar ook dat ze zien dat het om goed verdedigen gaat, of om andere medespelers erbij te betrekken door het zetten van screens of het geven van assists. Wat ik zelf merkte tijdens het spelen was dat ik niet de speler was die altijd naar de ring ging. Ondanks dat ben ik nog altijd een sterke kracht binnen het team qua, verdedigen en het geven van assists. Ik ben ook een speler die veel praat in het veld, vooral naar mijn medespelers. Ik bewaar vaak het speloverzicht. Dat soort inzichten wil ik jonge kinderen meegeven; het is en blijft een teamsport. Dat alles maakt dat overwinningen meer mogelijk maakt, en dat kinderen het altijd leuk blijven vinden. Laatstgenoemde vind ik denk ik wel het belangrijkste.”

Een familieclub met exponentiële groei in potentie