Een lay-up die er na de rebound net niet in gaat; het kan de beste gebeuren. Het gebeurde in een finalewedstrijd van Lekdetec Bemmel in Katwijk. Echter, de finalewedstrijd daarna ontbrandde international Rowie Jongeling namens Lekdetec. Kampioenschappen in het binnen- en buitenland stonden haar de jaren daarna te wachten. Momenteel speelt de 27-jarige Rowie bij Rheinland Lions in Duitsland.

Van Waalwijk naar een succesvolle tijd bij Lekdetec

De moeder van Rowie basketbalt nog altijd. Rowie hoopt in elk geval net zo lang te kunnen doorgaan. “In Waalwijk hadden we 3-in-1 sport, en dat was onder andere basketbal. Dat deden we één keer in de week op een zaterdag. Mijn vader was coach, en mijn moeder stond op het veld. Ik ben geboren in mei, dus in september was ik al in een sporthal te vinden, slapend langs het veld. Ik ben echt begonnen met basketballen in 2000 toen ik zes jaar was, bij WSC Waalwijk. Vanuit daar ben ik naar Almonte in Eindhoven gegaan om daar onder 16 en onder 20 eredivisie te spelen. Ik ben later in Amsterdam gaan studeren, dus ben ik naar CTO Amsterdam gegaan van 2011 tot en met 2013. Daarna ben ik twee jaar gaan spelen voor Grasshoppers in Katwijk. Mijn laatste club in Nederland was Lekdetec in Bemmel, waarmee ik in 2017 kampioen ben geworden.”

Driepuntsschot sterk ontwikkeld

Degenen die Rowie al een tijdje kennen, weten dat zij goed met het driepuntsschot overweg kan. Dat heeft ze echter vijf jaar geleden pas echt ontwikkeld. “Ik denk dat ik meer een verdedigende speler ben dan iemand die echt scoor. Echter, als ik open sta heb ik een goed driepuntsschot, en ik ben ook gevarieerder aan het spelen. Om het allround te maken ben ik dit seizoen nog meer bezig met mijn postmoves. Ik krijg heel veel energie van een defensieve stop. Ik ben pas later begonnen met het schieten van meerdere driepunters in een wedstrijd. Het feit dat we veel schottrainingen kregen bij CTO en Grasshoppers maakte dat ik in de wedstrijden ook die opties heb ingezet. In mijn manier van spelen zit ook het rebounden. Ik hoor vaak dat ik altijd overal aanwezig ben in de rebounds.”

Onvergetelijke finale met Lekdetec

Op jonge leeftijd kwam Rowie al uit op het hoogste niveau van Nederland. “Ik was pas 18 toen ik in aanmerking kwam voor het hoogste niveau. Dat was toen bij CTO. Mijn moeder zei dat het leek alsof ik een wedstrijd keek vanaf de bank en nog niet echt besefte dat ik namens het team meedeed op het hoogste niveau. Als je bij een club bij de eerste 10 speelt heb je ook vaak oudere meiden. Bij CTO waren we met veel leeftijdsgenoten. Dat maakt het voor je gevoel iets makkelijker. Bij Bemmel kreeg ik echt het besef dat ik meedeed op dat niveau.”

Je pakt in de laatste seconde een aanvallende rebound, hebt een inlegger voor ogen, maar deze gaat net mis. En dat in een play-offswedstrijd. Het overkwam Rowie, maar kan vol trots terugkijken op hoe ze zichzelf en daarmee Bemmel heeft herpakt. “Ik denk dat die gemiste lay-up persoonlijk voor mij wel richting gaf aan het verloop van de vijfde play-offwedstrijd. Mensen hebben het er vaak over. Ik weet nog dat het op een zaterdag was, en we speelden daarna op een woensdag. Ik ben na wedstrijd vier, die we na verlenging verloren, niet eens naar huis gegaan. Mijn vriendinnen waren een weekendje weg, dus ik was daar heen gegaan. Zij waren natuurlijk helemaal in de feeststemming, en ik dacht ‘ik heb gewoon een open lay-up gemist waardoor er een verlenging ontstond’. Niet dat we daardoor hadden verloren. Die nacht had ik amper geslapen. Het enige wat ik voor me zag was die open lay-up die mis ging. De volgende dag dacht ik: weet je, we hebben nog drie wedstrijden. Tijdens de eerste training hebben we alleen maar lay-ups gemaakt. Die wedstrijd daarna had ik er enorm veel zin in. Ik dacht even wat recht zetten. Ik raakte alles. Het gaf mij ook enorm veel energie en voldoening. Het kwam ook precies op het juiste moment, want we mochten niks meer verliezen. Uiteindelijk werden we kampioen. Dat was voor mij de eerste keer, en we stonden 3-1 achter in de serie. Het was ook een vreemd verloop van het seizoen, met coachwissel na coachwissel, zelfs tijdens de play-offs.”

Een mooi avontuur staat Rowie te wachten na haar avontuur in Bemmel. © Nico Paetzel

Ervaring in het buitenland en als international

Na het kampioenschap in 2017 vertrokken veel spelers. Die optie had Rowie toen ook al. “Na het kampioenschap gingen veel spelers weg. We hadden in Bemmel een basis nodig om op het hoogste niveau te blijven. Ik bleef nog een jaartje daar. Daarna ging ik naar de tweede league van Duitsland. Daar is het voor elk team anders. Het verschil met de top daar zit hem in het hebben van professionals of buitenlandse spelers. In Osnabrück waren we erop gebrand om naar de eerste league te gaan. Voor een eerste stap naar het buitenland vond ik het echt geweldig. Ik heb nieuwe mensen ontmoet, en je leeft ook echt als basketballer. Het is ’s ochtends wakker worden, trainen, eten, weer trainen en dan ook vaak wedstrijden spelen. Het feit dat we kampioen werden maakte het ook geweldig. Ze waren al twee of drie jaar bezig om naar het hoogste niveau te gaan. Ik kreeg toen ook een uitnodiging om uit te komen in de Bundesliga.”

Rowie is al een tijdje een international. Met het Nederlands team is ze bezig om deelname aan Eurobasket 2021 te kunnen realiseren. “Ik denk dat het heel mooi is om te zien dat we drie meiden hebben die hoog in Spanje spelen, samen met nog wat spelers die in het buitenland spelen. In het verleden speelde iedereen in Nederland en werkte daarnaast. Nu zie je wel het verschil in mentale stappen die spelers hebben gezet, door te spelen in het buitenland. Fulltime met basketbal bezig zijn helpt zeker mee. Dat geeft ook aan dat de basis goed is.”