BS Leiden speelt met dames 1 in de Promotiedivisie. Sinds een tijdje speelt Demi Brandt daar op dat niveau. Demi speelde voorheen nog lange tijd in Hoofddorp, en is met de jaren in haar spel gegroeid. Ook vandaag de dag toont ze progressie, en dus kan Leiden enorm met haar boffen! Als print & marketing specialiste werkt ze bij Office Centre.

Toch geënthousiasmeerd geraakt

Eerst zag Demi het niet zo zitten om te basketballen. Ook na het bekijken van wedstrijden van haar broer kwam de gedachte om te basketballen nog niet bij haar op. “Mijn broer Joël speelde eerder basketbal dan ik. Ik moest altijd mee naar zijn wedstrijden, iets wat ik op het begin niet leuk vond. Ik was best wel groot voor mijn leeftijd op dat moment, dus er werd mij vaak verteld dat ik ook op basketbal zou moeten gaan. Eerst gaf ik daar geen gehoor aan, aangezien ik voorheen nooit had gedacht aan basketballen. Toen ik negen jaar was en een keer ben gaan trainen was ik in eerste instantie niet op andere gedachten gekomen. Ondertussen bleek ik volgens anderen wel talent te hebben, ook al sprak basketbal mij niet aan. Echter, ik heb daar toen vaak over na zitten denken. Ik was volgens velen best goed, en dus ben ik sinds mijn negende gaan basketballen. Ik vind het fantastisch dat ik het toch heb doorgezet!”

“De zoon van een opa van mij is Cees van Rootselaar”

Toch is het gelukt, en gezien haar spel is dat maar goed ook. Hebben Joël en Demi eigenlijk veel weg van elkaar qua spel? “Ik denk dat Joël en ik totaal verschillend zijn. Hij heeft wel een beter schot dan ik, maar hij kwam altijd wel in actie namens de Nederlandse jeugdteams, of hij ging voor de jeugdkampioenschappen en kwam ook uit voor het CBA. In dat geval is het moeilijk vergelijken waarin wij qua spel verschillen. Ik ben vrij groot, en meestal één van de grootste uit mijn team. Het liefst speel ik inside onder de basket. In de jeugd had ik wel wat meer spelinzicht willen hebben om diverse spelsystemen uit te kunnen proberen. Verder heb ik niet specifiek iets wat ik wil verbeteren, want bij diverse coaches leer ik steeds weer wat nieuws.”

Binnen de familie basketballen alleen Joël en Demi. Als we het over niet officiële familieleden hebben, dan komt basketbal ook daar om de hoek kijken. “Ik kom niet echt uit een basketbalfamilie. Ik en Joël basketballen natuurlijk al heel wat jaren. De zoon van een opa van mij is Cees van Rootselaar, oud-international en zeer bekend binnen het Nederlandse basketbal. Het is weliswaar niet mijn officiële opa, maar basketbal komt daardoor toch niet helemaal uit het niets voor ons. Het is niet zo dat we daardoor zijn gaan basketballen.”

Sterke kracht in divisie competities

Demi is geboren in Hoofddorp. Hierdoor was de keuze al snel gemaakt waar te gaan basketballen: Hoofddorp natuurlijk. Alleen, bij welke van de twee organisaties? “Ik ben begonnen bij The Challengers in Hoofddorp. Daar speelde ik tot mijn 18^e. Daarna heb ik twee jaar Promotiedivisie gespeeld bij BV Hoofddorp, en ook bij onder 20 in de Eredivisie met Chris van Kampen als coach. Even later besloot ik om buiten Hoofddorp te basketballen. Ik ging naar de Grasshoppers in Katwijk om daar in de Promotiedivisie te spelen. Helaas kwam ik daar op een gegeven moment niet meer in actie vanwege blessures. De afgelopen twee jaren ben ik in actie gekomen bij BS Leiden. In het eerste jaar speelde ik in de Eerste Divisie, en nu in mijn tweede jaar in de Promotiedivisie.”

Demi heeft bewezen bij verschillende clubs een solide kracht te zijn.

Potentie voor BV Hoofddorp op het hoogste niveau van Nederland

Veel van Demi haar oud-teamgenoten spelen nu bij dames 1 van BV Hoofddorp in de Promotiedivisie. De dames zouden graag weer Hoofddorp willen vertegenwoordigen op het hoogste niveau. De basiselementen zien er volgens Demi in elk geval goed uit. “Als ik nu naar het team van dames 1 van BV Hoofddorp kijk, dan denk ik dat ze al een hele goede basis hebben voor het hoogste niveau van Nederland. De meeste van hen spelen al een hele lange tijd samen. Een aantal speelsters hebben wat uitstapjes gemaakt, maar hebben toch een hart voor dit team. Dat is al potentie vanuit één punt. Ik denk dat er wel wat Eredivisie ervaring bij moet. Qua wilskracht en doorzettingsvermogen hebben ze sowieso al heel wat potentie, maar de nodige kracht is wel noodzakelijk. Ze spelen al een tijdje in de Promotiedivisie, en onder Linda Somers zijn ze steeds elk jaar gegroeid.”

Inmiddels comfortabel in actie bij BS Leiden

Waarom BS Leiden? Demi weet je dat zo te vertellen. “Bij Hoofddorp viel het grotendeels uit elkaar. Samen met Kirsten van Poeteren zag ik dat Grasshoppers speelsters zocht voor in de Promotiedivisie. Die meiden zijn één familie van elkaar, iets wat ook centraal staat bij zo’n organisatie als Grasshoppers. Het was zeker leuk om deel te nemen in Katwijk. Het begin was vrij hectisch qua blessures, maar heb nooit problemen voorzien om daar te gaan spelen. Het was zeker leuk om eens voor een organisatie te gaan buiten mijn woonplaats. Het laatste jaar in de Promotiedivisie kreeg ik zoals gezegd blessures. Tijdens een 3x3 toernooi ben ik uitgegleden waardoor mijn heup uit de kom geschoten. Daar kwam ik maar niet van af. Eerder ben ik zeven jaar geleden door mijn enkel gegaan waardoor mijn enkelbanden gescheurd zijn. Dat zit allemaal aan de rechterkant, dus die twee dingen bleven pijn doen. Doordat ik niet fit was koos ik ervoor om een stapje terug te doen. Ik ging naar Leiden om Eerste Divisie te spelen.”

Bijzondere herinneringen

In de periode dat Demi basketbalt is er veel gebeurd. Demi heeft heel wat meegemaakt. “In mijn laatste jaar bij The Challengers werden we met onder 22 Rayon kampioen. We speelden voor het allereerst op Rayon niveau, puur om te kijken hoe we deze nieuwe uitdaging aan zouden gaan. Het was een super leuk team. We gingen ook een keer een toernooi spelen in Denemarken. In de kwartfinale had Kirsten haar duim uit de kom en in de halve finale scheurde ik mijn enkelbanden. Hierdoor belandden we samen in de ‘lappenmand’, maar na zeven jaar hebben we het er nog steeds over. Dat is zeker bijzonder. Natuurlijk is het altijd bijzonder hoe je elk jaar met een team ergens voor vecht en er het beste uit te halen. Zoiets heb ik afgelopen seizoen gemerkt, zeker nu ik ook weer Promotiedivisie speel met BS Leiden. Winnen van Cangeroes is heel bijzonder, dat je zo snel kan groeien in vrij korte tijd. Hierdoor ben je een hechte familie aan het worden, doordat je als team zoveel sterker wordt.”