Ze coacht veel jonge basketbalspeelsters, en allemaal zijn ze enorm gek op haar: Kirsten van Poeteren. Niet alleen als coach, maar ook als speelster wil ze het onderste uit de kan halen. De zeer trefzekere schutter heeft in beide opzichten mooie doelstellingen en visies op het oog.

Op haar plek bij BV Hoofddorp

Inmiddels is Kirsten al heel lang enorm trouw aan BV Hoofddorp. Dat is goed voor te stellen als je meer dan 23 jaar, 15 seizoenen bij deze organisatie basketbalt. “Ik ben als speelster de ‘granny van het team’, omdat ik bij BV Hoofddorp ook de oudste ben. Het behouden van overzicht en bewaren van rust is iets wat ik het belangrijkste vind. Liever geef ik de assist dan dat ik de score maak. Natuurlijk schiet ik ook geregeld raak, dat is ook belangrijk, maar als er een fastbreak situatie ontstaat en ik kan passen dan doe ik dat liever. Ik denk dat ik daarin wel sterker wil gaan worden, aangezien ik scorend voornamelijk de driepunter schiet.”

Teamspel als belangrijkste pijler

Wat zou Kirsten het meeste aanspreken binnen basketbal? Zowel als speelster als coach weet ze daarvoor een passend antwoord te geven. “Mijn belangrijkste pijler binnen basketbal is dat ik alles vanuit teamperspectief benader. Ik vind ook dat je alleen als team bereikt wat je voor ogen hebt. Soms hoor ik van spelers (niet binnen mijn vereniging) dat zij het moeten oppakken als anderen iets niet kunnen doen. Ik vind dat dat niet hoeft. Qua coachen probeer ik juist de laatste pass voor de lay-up of het schot ook te complimenteren. Zijn of haar aandeel (de pass of screen) heeft wel geleid tot een score. Mijn doel is dus binnen basketbal ‘help elkaar’.”

Kirsten blijft uiterst gedreven. Zowel als speelster als coach!

Van BV Hoofddorp naar andere clubs, en weer terug

Als we eens gaan kijken waar Kirsten zoal gebasketbald heeft, is te zien dat ze altijd is teruggekomen bij BV Hoofddorp. Ze zit daar duidelijk op haar plek, en dat is goed te begrijpen. “Ik heb eerst 13 jaar bij BV Hoofddorp gespeeld. Daarna hadden zij geen onder 22 team. Ik moest kiezen uit: of de dames, of onder 22 bij The Challengers in Hoofddorp, en met The Challengers werden we toen kampioen. BV Hoofddorp ging de Promotiedivisie in en toen heb ik daar weer twee jaar gespeeld. Het seizoen daarna ging ik naar Grasshoppers in Katwijk. Na opnieuw The Challengers ging ik naar een tijdje weer terug naar BV Hoofddorp, onder coach Linda Somers. Ik ben nu sinds vier jaar weer terug in BV Hoofddorp, en we spelen nu weer in de Promotiedivisie.”

Doelstellingen binnen coachen

Zoals gezegd, de spelers vinden Kirsten als coach helemaal geweldig! De manier waarop ze alles uit haar spelers wil halen, is voor haar eens te meer duidelijk. “Ik vind dat plezier er zeker moet zijn, en als plezier er is ga je ook beter spelen. Ik weet uit ervaring hoe het is om het omgekeerde te kunnen voelen. Als coach probeer ik een balans te creëren van plezier en basketbal. Plezier omschrijf ik natuurlijk tot op zekere hoogte, want er moet natuurlijk ook gepresteerd worden. Het heeft ook te maken met een stukje respect wat je afdwingt. Elkaar zeker de waarheid vertellen vind ik belangrijk, en nog belangrijker dat je elkaar daarna gewoon recht in de ogen kan kijken. Ik wil een team verbeteren. Vooral de afgelopen jaren ben ik met Linda enorm bezig geweest om de dameslijn bij onze jeugd qua niveau en doorstroming omhoog te krikken. Het is belangrijk dat speelsters hun niveau halen, alleen wat ik jammer vind is dat de competities er niet naar leiden. Wij zaten als onder 18 team in een onder 22 competitie, aangezien we geen onder 18 op een bepaald niveau hadden. De onder 22 groep is dan net de groep die buiten alles valt. Er is geen Tweede Divisie meer zoals vroeger, maar puur alleen Regio-west. Dit jaar leek de competitie beter te zijn met leeftijdsgenoten, maar ja we hebben pas twee wedstrijden kunnen spelen. Het blijft lastig om je speelsters klaar te stomen voor de volgende stap als deze competitie niet daartoe leidend zijn. Ik hoop later wel een dames- of jeugdteam op hoog niveau te coachen.”

Het plan om Vrouwen Basketball League te spelen

Een lange tijd terug was BV Hoofddorp in het damesbasketbal een grote speler in de Nederlandse competitie. Die tijden zijn niet vergeten, en BV Hoofddorp zou aan diverse plannen willen werken om weer te kunnen deelnemen op het hoogste niveau. Een sterk team zijn in de Promotiedivisie was de eerste stap, en dat lijkt te lukken. “Wij zijn het traject om Promotiedivisie te spelen met Linda aangegaan,” vertelt Kirsten. “Zij adviseerde om er een ‘drie jaren traject’ van te maken. Op het veld weten we van elkaar wat we kunnen verwachten. Wij hebben een tijdje met een trainer gewerkt die ons mentaal heeft geholpen. We kunnen allemaal goed basketballen, maar die vraag bleef ‘wie ben je nou precies?’ Zo’n traject zijn we met hem aangegaan. Dat was heel interessant, aangezien het team daardoor veel hechter werd. We vertrouwen elkaar steeds meer, en weten ook wat ieders (mentale) eigenschappen zijn. Dat is een stap geweest waardoor we nog sterker zijn gaan spelen in de Promotiedivisie, bijvoorbeeld door ruim te winnen van een topploeg als Lokomotief Rijswijk. Wij hadden absoluut de Final Four kunnen halen! We hadden een aantal ongelukkige verliezen geleden, die net op het verkeerde moment tot stand kwamen. We hadden belangrijke wedstrijden moeten winnen om veiliger te kunnen eindigen. Dat zullen we door corona nooit weten.”

Wat is er zoal nodig om dergelijke plannen voor elkaar te krijgen? BV Hoofddorp zit in elk geval niet stil, ook niet in deze huidige tijd. “Afgelopen november/december 2020 zouden we een beslissing nemen om op het hoogste niveau te spelen of niet. In die periode was de volgende lockdown op komst, en dan ga je geen sponsoren vinden. Natuurlijk gaan we onze plannen doorzetten, alleen wat hebben we daarvoor nodig: allereerst ervaring. We hebben zeker vier spelers nodig die het niveau aankunnen. Daarnaast is geld meest logische wat we nog nodig hebben, zoals dat voor alles geldt. Desondanks denk ik dat de eerste stappen gezet zijn, en ik weet zeker dat we voldoende potentie hebben om zoiets te kunnen realiseren.”