In negen jaar tijd heeft de 18-jarige Celesta Teijema bij veel clubs gebasketbald. Daar heeft ze laten zien dat ze over veel potentie beschikt. Veel clubs in Noord-Holland hebben enorm mogen boffen om haar te helpen tot waar ze nu is. De komende tijd zal zij nog veel meer schitteren, en dan niet in Nederland. Ze gaat een nieuw avontuur aan in Amerika bij Heartland Huskies.

Celesta’s kracht: samenspel met teamgenoten

Basketbal kon bij Celesta niet uitblijven. “Toen ik acht jaar was begon ik met basketbal,” vertelt Celesta. “Mijn vader zat vroeger op basketbal, en mijn broer begon ook al vrij snel. Ik denk dat hij mij heeft aangespoord om ook te beginnen. Het is alweer een tijdje geleden dat wij met z’n tweeën hebben gebasketbald, maar wij hebben een soortzelfde speelstijl: het samenspel met teamgenoten en eigen momenten pakken. Zelf hou ik ervan om een extra pass naar een open speelster te geven, hoewel ik soms mijn eigen kans kan pakken.”

Kennis wordt tegenwoordig snel overgedragen. Door het bekijken van wedstrijden heeft Celesta ook nieuwe dingen ontwikkeld. “Zelf heb ik nooit een rolmodel gehad binnen basketbal of in mijn leven. Toch zie ik soms bepaalde moves in de NBA terugkomen waarbij het mij handig lijkt deze ook te proberen. Af en toe komen deze moves uit, zoals bijvoorbeeld een fade-away jumper.”

Fundamentals bij Rebound ‘84

Celesta heeft op veel plekken in de regio Noord-Holland gebasketbald. Rebound '84 in Schagen was haar eerste club. “Voor mij was basketbal toen nieuw, dus uiteraard heb ik de meeste fundamentele beginselen daar geleerd: dribbelen en lay-ups lopen. In het begin ben je nog zoekende naar de juiste vorm en speelstijl, maar dat heb ik bij Rebound ’84 weten te ontwikkelen. Ik speelde toen in de F-klasse, waar ik alle beginselen tijdens wedstrijden kon uitoefenen.”

Eerste landelijke ervaring in Den Helder, met kampioenschap

Vanuit Schagen is Celesta naar Dozy Den Helder gegaan. Daar was het de eerste keer dat ze op landelijk niveau is gaan spelen in de jeugd. “Het was eerst wennen om op dat niveau te spelen, maar na een aantal wedstrijden ben ik eraan gewend geraakt. Iedereen speelde ook op hetzelfde niveau als ik. De spelers weten precies wat ze te doen staan. In plaats van onzekerheid omdat de sport voor mij nieuw was, voelde ik meer zekerheid omdat ik meer kennis had opgedaan over wat basketbal inhoudt. Dat leidde uiteindelijk tot een kampioenschap met Dozy.”

Ook kampioen geworden met Flashing Heiloo

Later bezocht Celesta de Basketball Academy Amsterdam, en in verband met reistijd was het handiger om bij Flashing Heiloo te gaan spelen. “Daar heb ik meer vertrouwen in het spel gekregen, waardoor ik met meer zekerheid op het veld stond,” beaamt Celesta. “Dozy heeft mij dat ook gegeven, maar naarmate je meer minuten maakt word je steeds zekerder over jezelf. Ook met Flashing Heiloo ben ik in de landelijke finales in Zwolle kampioen geworden. Met het team bouw je heel wat op, en je wordt uiteindelijk kampioen met het hele team. Het was heel spannend, maar we wisten dat we dit zouden winnen!”

Een moeilijk jaar door corona

2020 is een jaar waar veel mensen liever niet over praten. Ook voor Celesta was het een jaar met vreemde gewaarwordingen. “In het seizoen vlak voor de coronacrisis ben ik naar Triple Threat gegaan. De coach had een visie voor ogen, precies eenzelfde visie waar ik ook naartoe wilde. Het leek mij een grote uitdaging! Later ontdekte ik dat het een familiaire organisatie is. Wij kenden elkaar steeds beter, en voelden elkaars speelstijl ook aan. Echter, in maart gebeurde iets vreselijks; het coronavirus bereikte Nederland. Aan de ene kant was het gunstig om tijdens mijn examenjaar meer rust te hebben en school goed afgerond te krijgen, maar het is heel apart dat je van vier trainingen in de week naar 0 gaat. Toen er afgelopen seizoen nog gebasketbald kon worden ben ik naar BC Apollo Amsterdam onder 20 gegaan. Echter, de eerste oefenwedstrijd was tegen Triple Threat, en in de eerste twee minuten had ik al een enkel blessure. Toen ik twee maanden later mocht spelen was dat ook gelijk mijn laatste wedstrijd van het seizoen.”

Mooie uitdagingen in het verschiet