Sinds haar negende speelt de 32-jarige Inge van Leusen (links) basketbal. Tussendoor was ze een aantal jaren gestopt, maar sinds 2011 heeft ze het spelletje weer opgepakt. Anniek van Buren, 36 jaar (rechts), is wat later begonnen met basketbal, namelijk in 2002 op haar 17^e. Ze basketbalt al bijna 20 jaar. Beide speelsters komen uit voor The Valley Bucketeers uit Nijverdal. Foto: Mike Rikken

Blijven plakken in het basketbal

Op jonge leeftijd was Inge de enige die basketbalde. “Als klein meisje ben ik van het gymmen tijdens school naar het uitzoeken van een sport gegaan,” vertelt ze. “Daar kwam basketbal op mijn pad, en ben ik daaraan blijven ‘plakken’. Ik was uit de klas het enige meisje dat op basketbal zat. Tussendoor heb ik in mijn middelbare schooltijd veel andere leuke dingen gevonden, waardoor basketbal een beetje wegviel. Na een aantal jaren werd ik door een oud teamgenootje, die nog steeds speelde, weer uitgenodigd om te komen trainen. Het enthousiasme was direct terug!”

Anniek heeft nog een aantal anderen sporten uitgeoefend voordat ze is gaan basketballen. “Vroeger heb ik op turnen gezeten, sportief ben ik wel altijd al geweest. Mijn broers ook en met hen mocht ik graag voetballen, balsporten hebben mij altijd al aangetrokken. Mijn neef zat op basketbal en op de middelbare school speelde een vriendin van mij basketbal. Toen ik aan mijn vervolgopleiding begon ben ik er ook aan blijven plakken. Ik denk dat als je het spelletje eenmaal ziet dat je getriggerd bent om daar ook iets mee te willen doen. Basketbal is snel en dynamisch, en dat zijn elementen binnen de sport die snel opvallen, helemaal bij jonge mensen. Voor mij was zoiets ook de reden dat ik het wilde doen, aangezien ik ook houd van nieuwe dingen uit te proberen. Het team waarin ik nu speel is echt een vriendinnengroep geworden. The Valley Bucketeers is een organisatie waar veel vriendschappen worden gesloten.”

Hun ervaring bij The Valley Bucketeers

Wat is The Valley Bucketeers precies? Inge en Anniek basketballen er al jaren, dus een leuke organisatie moet het haast wel zijn! “Basketbal is een snel en dynamisch spel, waarin je samen op het veld staat,” vertelt Inge. “Vooral dat laatste element is zo belangrijk; teamspel. Als je geen team bent zal je geen wedstrijd winnen. Wij hebben een enorm leuk team, ook variërend in leeftijd, tussen de 20 en 50 jaar. Dat maakt niet uit, want wij gaan er met zijn allen voor! Als we kunnen winnen zijn wij ontzettend fel, maar het gaat natuurlijk om het plezier. Soms heb je te maken met spelers die je om bepaalde redenen mist, waardoor je de verwachting van het seizoen wat moet bijstellen. Toch blijven we plezier houden in het spelletje, samen met de speelsters die we in het team hebben!

Bij de mini’s was het natuurlijk eerst zoeken naar je eigen spel. Mijn achternichtje ging ook basketballen, dus daar trok ik veel mee op. Toen ik in 2011 weer startte met spelen, ontdekte ik hoe gezellig de club is. Gezellig als in een drankje doen na afloop van de wedstrijd of de trainingen. Niet alleen met het team, maar ook met de spelers van andere teams in de organisatie. Daarnaast wordt er ook veel georganiseerd voor de jeugd, door ouders en de oudere leden. Het is een top organisatie!”

Anniek: “Vanaf het begin heb ik vrijwilligerstaken opgenomen. Dat liet mij gelijk inzien dat ik ook onderdeel van de club ben. The Valley Bucketeers heeft een enorm goede jeugdopleiding. Dat komt goed uit, want wij hebben enorm veel jeugd op dit moment. De jeugdcommissie doet het heel goed, en daarbij beschikken we over goede trainers waardoor de jeugd steeds sterker wordt. Normaal gesproken organiseert de club diverse activiteiten, al dan niet basketbal gerelateerd. Veel talenten in andere dorpen kiezen er toch voor om voor ons te willen spelen.”

Individuele vragen

Bij jullie is te zien dat jullie veel wedstrijden van Landstede Hammers hebben bezocht. Is er een bepaalde speler of wedstrijd bij de Hammers geweest die jullie nooit meer zullen vergeten?

Inge: “Zeker! Je hebt altijd wel een favoriet, maar de mijne speelt op dit moment niet meer voor de Hammers. Sherron Dorsey-Walker vond ik een geweldige speler! Dit seizoen heeft Landstede veel moeten inleveren, inclusief een speler met het talent wat Sherron had. Anniek en de andere meiden gingen veel vaker naar de wedstrijden van de Hammers. Eerst had ik mijn twijfels om mee te gaan, maar als je eenmaal erbij bent beleef je enorm veel moois met de Hammers!

Anniek: “Een andere favoriet is Nigel van Oostrum, een echte teamspeler! Vroeger toen ik ongeveer 16 jaar was, heb ik jaren als hostess gewerkt bij de wedstrijden van Landstede Hammers. Toen speelden ze nog in de Stilohal, en dat waren ook fantastische tijden met spelers als Scott Ungerer en Tyler Smith.”

Inge: “Op donderdagavond kwam de ideale combinatie dat Landstede ook andere clubs ging benaderen. Die taak heb ik bij de club op me genomen, ook om na te gaan hoe we de kaartverkoop verder konden opkrikken. Wij bezochten nagenoeg elke wedstrijd, inclusief het meereizen met de bus. Dat was echt geweldig! Tijdens het kampioenseizoen vond ik Kayal Locke ook een prachtige speler, iemand die echt voor elke bal vocht.

Anniek: “Wij herinneren ons datzelfde seizoen nog een wedstrijd waarin we in 2019 naar Den Bosch waren gereisd met de supportersbus, en dat Noah Dahlman in de laatste seconde er een driepunter in schoot. Wij veerden helemaal op van ontlading, echt een geweldige herinnering was dat! Het kampioensfeestje hadden we niet willen missen, zeker ook omdat ze het kampioenschap in Groningen hebben weten te pakken. Het mooie is dat Noah al jarenlang in Zwolle basketbalt, en nog altijd zeer verdienstelijk! Ook Ralf de Pagter staat er steeds meer op belangrijke momenten.”

De busreis op weg naar het desbetreffende kampioenschap van Landstede Hammers tegen Donar.

Een sensationele overwinning op Heroes Den Bosch ging daaraan vooraf!

Anniek: Stel je mocht een spelregel wijzigen. Wat zou je dan willen wijzigen?

“De 3-seconderegel heb ik een beetje moeite met het feit dat deze niet consequent gefloten wordt. Ik vind het een goede regel, want iemand moet niet ‘geparkeerd’ in de bucket staan, maar ik vind wel dat ze deze regel meer consequent mogen fluiten.”

Over 3-seconden gesproken; in de NBA heb je ook nog de defensive three seconds regel. Zouden jullie het zien zitten als er deze regel ook in Europa zou gelden?

“Hoe gaat die regel in z’n werk dan?” vraagt Inge. Ik legde ze uit dat als er voor defensive three seconds wordt gefloten de tegenstander één vrije worp krijgt plus balbezit, net als bij een technische fout. “Dat zou ik niet echt zien zitten,” vertelt Anniek. “Ons team is niet heel lang. Als we dan ook nog een tegenstander moeten verdedigen die vele malen groter is dan wij, dan zouden we haast niet in de bucket kunnen verdedigen met deze regel.”

Inge: Is er weleens een wedstrijd geweest dat jullie van een grote achterstand zijn teruggekomen?

“Wij hebben zeker wedstrijden gehad dat we van een achterstand van 20 punten terugkwamen tot drie punten. We wonnen deze wedstrijd niet.”

Anniek: “Wij hadden ook een wedstrijd waarin wij een verlenging hadden. Ik besloot om die wedstrijd op de bank te beginnen, aangezien ik net terugkwam van een blessure en net één keer getraind had. Het eerste en tweede kwart had ik toch al wat minuten gemaakt en uiteindelijk speelde ik het hele derde en vierde kwart, en de verlenging. Wij wonnen met één punt verschil, dat was echt geweldig. Na afloop kon ik niet meer lopen, maar dat was het wel waard!”

Anniek: Wat maakt Inge een fantastische speelster?

“Haar schot is fantastisch! Negen van de tien keer gaat dat raak. Ze is een stabiele factor in het team.”

Inge: Wat maakt Anniek een fantastische speelster?