Naast leerkracht lichamelijke opvoeding en Frans speelt Ine Vanderhoydonks ook basketbal op het hoogste niveau van België. De 23-jarige guard komt al vier seizoenen in actie namens Athenas Lummen, en is ook jeugdinternational geweest. In dit artikel zal ze vertellen wat ze zoal heeft meegemaakt binnen basketbal.

Van tennis en atletiek naar basketbal

Het beoefenen van sporten was voor Ine nooit een probleem. Zo kwam ze al snel terecht bij diverse sporten. “Eigenlijk was ik als klein meisje op zoek naar een sport,” vertelt Ine. “Mijn buurmeisje speelde basketbal in Lommel, en vroeg of ik het ook wilde doen. Sinds dat moment ben ik er niet meer mee gestopt. Voorheen tenniste ik en heb ik aan atletiek gedaan, maar uiteindelijk koos ik voor basketbal.”

Ine gaat op in deze balsport, vrijwel op alle elementen binnen haar positie. “Ik ben iemand die veel energie krijgt in verdedigen. Het is echt leuk om het de ander moeilijk te maken om een goede aanval af te ronden. Wat ik ook fijn vind is om een ander te laten scoren uit een spelpositie die wij samen hebben neergezet. Assists geven vind ik geweldig!”

Diverse clubs voorzien van mooi basketbal

Tegenwoordig schittert Ine op het hoogste niveau in Lummen. Daarvoor heeft ze bij verschillende clubs mooi spel laten zien. “Eigenlijk ben ik altijd op zoek gegaan naar de beste mogelijkheden om te basketballen,” vertelt ze. “Ik ben begonnen bij BBC Croonen te Lommel. Daar heb ik veel met jongens gespeeld, tot mijn tweede middelbare op mijn 13^e. Tijdens mijn allereerste training oefende ik apart met mijn coach op het geven van rechte passes. Hij had wat forse armen, dus de passes kwamen heel strak. Ik speelde in gemengde ploegen tot dat moment. Het was altijd interessant om met jongens te spelen, qua felheid. Wij speelden mooi basketbal, met vele combinaties in de aanval.

Daarna ben ik een jaar bij Athenas Lummen gaan spelen, op landelijk niveau. Ik wilde zien wat ik zoal kon in het meisjesteam. Op die leeftijd begonnen ook de selecties van onder andere de nationale ploeg. We hadden een goede ploeg met veel talent uit het jaar 1998. Ik keerde nog een jaartje terug naar Lommel, om daarna een jaar naar BBC Campinia in Dessel te gaan en vervolgens bij Houthalen te spelen. Daar heb ik drie jaar gespeeld, waarna ik mijn kruisband scheurde. Na mijn revalidatie ben ik nog bij Liège Panthers gaan spelen, en nu speel ik opnieuw bij Athenas Lummen voor mijn vierde jaar oprij.”

Een gewenste schakel is Ine namens haar club in Lummen!

Jeugdinternational

Zoals gezegd, Ine doorliep de selecties van de nationale jeugdploeg. Met succes, want ze bereikte het Europees toernooi met onder 16. “Alles was op dat moment volledig nieuw, en je bent enorm blij dat je erbij zit. Als je erbij mocht zijn, is er niks mooiers dan spelen voor jouw land en dat je het woord ‘Belgium’ op je shirt mag dragen. Het was een droom die werkelijkheid werd! Bij onder 16 was alles overweldigend. Je speelt echt voor iets; kwalificatie of wellicht medailles. We waren een enorm leuke groep, en de Franse taal komt dan naar boven. We speelden goed in de A-divisie, en eindigden zevende door van Turkije te winnen.

In 2017 kwam ik terug van een blessure, en begon ik in 2018 weer met basketballen met de nationale ploeg van onder 20. We speelden het EK in Sopron, en ik was echt blij dat ik dat nog kon meemaken.”

In actie namens onder 20 in Sopron

Eveneens international met 3x3 basketbal

Ine is een fervent 3x3 basketballiefhebber. Ze heeft de afgelopen jaren diverse toernooien gespeeld. “3x3 basketbal is heel intensief. Je bent steeds bezig, en met een schotklok van 12 seconden. Met de kwalificaties voor het EK onder 18 in Italië in 2015 kwamen we tegenover Spanje te staan in de finale. Die verloren we helaas, maar we brachten enorm veel energie. Als jonge speelsters speelden we best sterk tegen alle andere landen.”

Nog meer groeien op het hoogste niveau

Tegenwoordig basketbalt Ine bij Athenas Lummen. Al vier seizoenen speelt ze daar, en wil met deze ploeg meer progressie boeken. “Ik was 16 jaar toen ik voor het eerst op het hoogste niveau van België ben gaan spelen. In Houthalen mocht ik als 12^e speelster mee, maar had natuurlijk ook mijn jeugdwedstrijden. Natuurlijk weiger je een aanbod van het hoogste niveau niet. Stapje voor stapje ben ik gaan groeien, en heb elke kans gepakt om sterker te worden. Mijn carrière op het hoogste niveau duurt nu al acht jaar. Nu speel ik in Lummen. Ik hoop steeds meer progressie te maken met het team, en de overwinningen op Spirou Charleroi, ION Waregem en laatst in Laarne voelen heel goed!”