Dit seizoen is Eveline Plaquet begonnen aan haar 20^e basketbalseizoen. Aangezien ze dat enorm graag doet, heeft ze het coachingschap eraan toegevoegd. Beide aspecten werden een zeer grote passie. Elke week was ze heel wat uurtjes in de sporthal te vinden. Het vergt wat tijd, maar ze doet het echt met enorm veel plezier. Haar passie en uitstraling binnen deze sport laten niet alleen haarzelf schitteren, maar ook de spelers die zij coacht!

Begonnen in Sint-Niklaas

Eveline is niet zomaar begonnen met basketballen. Er ging haar namelijk nog iemand voor binnen deze sport. “Mijn broer heeft voorheen al eerder gebasketbald dan ik,” vertelt Eveline. “Ik ging mee naar zijn wedstrijden, ook om ondertussen zelf een balletje te schieten nog voordat ik er officieel aan begon. Op mijn zevende ben ik ook begonnen met basketballen, en is mijn broer op latere leeftijd gestopt. Ik speelde heel graag in het team waar ik begon: de Sint-Niklase Condors. Inmiddels coach ik sinds een tijdje de jeugd bij de Condors. Voor mijzelf voelde ik dat ik een ander niveau aan wilde gaan als speelster. Het is daarom dat ik ongeveer negen jaar geleden de keuze heb gemaakt om naar Sparta Laarne te gaan.”

Waardevol op meerdere aspecten

Wat teams nodig hebben zijn spelers die ieder over diverse specialiteiten beschikt. Zoiets begreep Eveline al gelijk, en daarom hecht ze enorm veel waarde aan alles binnen deze sport dan enkel punten. “Mijn broer en ik speelden veelal op dezelfde positie; forward / center. Ik ben wat balvaardiger en wat trefzekerder in het schot, maar onder het bord is hij een sterke speler. Bij hem kwam het erop aan om zijn lichaam te gebruiken met zijn fysieke kracht. Ik pak graag zoveel mogelijk rebounds. Bij basketbal wordt er het meest naar het aantal punten van gekeken. Persoonlijk vind ik dat rebounden heel belangrijk is, omdat het heel fijn is om daaruit een aanvallende kans te kunnen verzilveren. Wat ook meehelpt aan het creëren van scoremogelijkheden is het zetten van screens en afrollen, zodat ik onder de ring succesvol kan afronden. Natuurlijk is het fijn als je punten maakt, maar ik werk het liefst in functie van het team. Dat maakt mij ook heel gelukkig om te zien dat anderen ook vanuit deze mogelijkheden te zien schitteren en groeien. Als team moet je veelzijdig zijn in plaats van allemaal voor het scorende werk te gaan.”

Haar eerste ervaring met de Condors

Al snel was het voor Eveline duidelijk dat niets vanzelf gaat. Voor een degelijke ontwikkeling is heel wat nodig. “Op het moment dat ik bij de Condors begon met basketballen, speelden er weinig meisjes. Voor mij was dat niet bezwaarlijk, en ik heb mij altijd enorm geamuseerd. Ik ging al snel mee met de oudere dames, en mijn eerste wedstrijd als 14-jarige met de dames was enorm uitdagend. Bij de A-ploeg zaten we in een team van dames rond de 30 jaar. Ik genoot ervan om op jonge leeftijd mee te mogen doen met deze ploeg. Ik wist tegelijkertijd zeker dat ik beter kon, en op den duur heb ik de stap gemaakt om op mijn 18^e naar Laarne te gaan. Het was best eng om na een lange tijd een andere club te vinden. Het was ook een paar niveaus hoger. Ik heb het niet onderschat, maar ik wist wel dat ik er hard voor moest werken. Dat hard werken heeft uiteindelijk succes gehad, want elk jaar boekte ik progressie in mijn ontwikkeling. Dat gaf mij inzicht in dat je voor elk resultaat en elke mogelijkheid hard moet werken. Het komt niet vanzelf, want de concurrentie is enorm groot.”

Geïnspireerd om sterker te worden

In hetzelfde basketbalteam vond Eveline een enorm mooie inspiratie. Deze liet haar duidelijk maken hoe mooi het is om progressie te boeken middels hard werken. “Bij de A-ploeg in Laarne speelde een speelster die op dezelfde positie als ik speelde: Freya Huys. Zij kwam later bij ons in de ploeg terecht, en daar heb ik enorm veel van geleerd. Ik weet nog dat als wij onder de ring stonden, en ze duwde mij, dat ik ver op de grond lag. Ik moest daarin harder worden. Zij was ook niet egoïstisch, want ze gaf ook enorm veel tips en dat daardoor anderen beter werden. Dat soort speelsters moet je in de ploeg hebben, aangezien ze enorm veel waarde in het team heeft gebracht. Het motiveerde mij ook om mijzelf te verbeteren.”

Eveline als coach

Aan passie en hard werken ontbreekt het Eveline totaal niet. Haar doorzettingsvermogen en gedachte over basketbal zijn enorm waardevol en inspirerend. Haar advies aan spelers die zij coacht komt dan ook op een prachtige manier binnen. “Wat ik mijn spelers altijd meegeef is dat zij altijd hard moeten werken, en dat niks vanzelf gaat of vanzelf beter wordt. Ik heb binnen verschillende leeftijdscategorieën gecoacht, maar bij de hele jonge jeugd hoor je veelal dat ze later in de A-ploeg terecht willen komen omdat ze dan enorm goed zijn. Dat goed worden komt niet vanzelf, dat moet je zelf te gelden maken. Lukt een gewenst resultaat niet in één keer, dan komt het zeker later als je hard genoeg blijft werken. Hard genoeg, of zelfs daaroverheen. Voor mij was de overstap van Tweede Provinciale naar Tweede Landelijke ook soms afzien en kapot gaan, maar dat hoort er allemaal bij. Het kapot gaan is niet iets wat afschrikt. Het proces naar het beter worden is een mooie ontwikkeling. Ik ben blij dat ik door ben gegaan, en dat ik nu zie waar ik uiteindelijk ben gekomen. Dat probeer ik altijd uit te leggen als coach: je uiterste best doen.”

Toonaangevend voor ontwikkeling

Haar methodes in het coachen zijn enorm belangrijk. Het bewijst ook dat het ergens naartoe leidt. “We verloren ooit een thuisduel met ruime cijfers van een ploeg. Vlak voor corona gingen we daar naartoe. Ik spoorde mijn spelers aan om hun uiterste best te doen, om het in elk geval beter te doen dan de thuiswedstrijd die we eerder tegen hen hadden gespeeld. Dat team had nog niet verloren, maar wij wonnen zowaar met 10 punten verschil. Het vreemde is dat ik altijd ben gaan afwachten wat het resultaat zou zijn. We bleven de hele wedstrijd goed in het spel, en speelden op een prachtige manier die wedstrijd klaar. Ik was zo blij, enorm blij van trots! Ik zag een enorm stijgende lijn in de ontwikkeling, en daar wordt ik gelukkig van.”

Het feit dat Eveline met dat soort ontwikkelingen al heel blij wordt, toont haar passie en liefde voor basketbal. Deze liefde geeft ze over aan de jonge jeugd, die daarmee op een prachtige manier zichzelf verder ontwikkelt. Het bewijst dat Eveline een geweldige hulp is als coach, een hulp die voor veel teams enorm waardevol is!