Ruim zeven seizoenen basketbalt de 29-jarige Gabriëlle van den Bosch bij Binnenland in Barendrecht. Van origine is ze begonnen met basketballen in Den Helder, en maakte een intens spannende finaleserie van de play-offs mee met Lekdetec Bemmel. Op nationaal en internationaal gebied heeft Gabriëlle bijzondere tijden meegemaakt, en toen was er al sprake van een fantastisch mooi talent wat vandaag de dag is terug te zien in haar!

Mooi begin in Den Helder

Gabriëlle komt uit een sportief gezin. Zowel haar moeder als haar vader hebben gebasketbald. “Ik zou bijna zeggen dat er geen andere keuze was,” vertelt Gabriëlle. “Basketbal hoorde bij de familie, en omdat mijn ouders alle twee hebben gebasketbald kwam ik al van kinds af aan in de sporthal. Mijn moeder is een goede schutter geweest, en mijn vader een goede verdediger. Ik kan wel zeggen dat ik over beide eigenschappen kan beschikken. Daarbij stuur ik graag mensen aan op het veld.”

Den Helder is een plek waar basketbal, vooral bij de dames, een hot item is. Veel speelsters zijn doorgegroeid naar het hoogste niveau van Nederland. “Ik was 5,5 jaar toen ik begon met basketballen in Den Helder. Daar heb ik onwijs veel geleerd, vooral op tactisch gebied. Dat merk ik nu ook, als ik kijk naar de basketbalopvoeding die andere meiden hebben gekregen bij andere clubs. Wat je in Den Helder ziet is een stabiele lijnontwikkeling bij de dames. Veel meiden weten de weg naar het hoogste niveau te vinden. De teamgenoten werden mijn vrienden en vriendinnetjes, en dat maakte het spelletje steeds leuker!”

Final Fours meemaken met de jeugdteams

De tijden dat Gabriëlle in de jeugdcompetities speelde kan ze zich nog goed herinneren. “Eerst hebben we met de meiden in een jongenscompetitie gespeeld, op regionaal niveau. Op dat moment raak je al gauw gewend aan de snelheid en fysieke kracht. Later speel je op landelijk niveau, maar aangezien je eerst in een jongenscompetitie speelt weet je niet beter dan dat het zo ging. Ik bedoel de overgang daar naartoe is niet direct te merken. Elk jaar stonden we in de finale, maar we eindigden vaak als tweede. Teams als Lokomotief, Grasshoppers en Jolly Jumpers waren vaak onze tegenstanders. In Den Helder wordt in elk geval altijd de focus gelegd op talentontwikkeling, en dat heeft op lange termijn steeds positieve impact gehad.”

Dan komt het moment: spelen op het hoogste niveau van Nederland

Op hele jonge leeftijd kwam het ervan. Gabriëlle werd geselecteerd voor het damesteam van Den Helder, dat op het hoogste niveau van Nederland uitkomt. “Aan de ene kant was het best gek, maar tegelijkertijd ook fijn dat je veel steun hebt kunnen krijgen van iedereen. Op 15-jarige leeftijd sta je ineens te spelen tegen allerlei profspeelsters. Dat is natuurlijk niet niks, maar elke wedstrijd raakte je wel betrokken in het team. Het was geweldig om zoiets mee te maken. Wij hadden een heel tactisch team, waardoor je wist wat de aanval deed. Daar trainden we de hele week op, zodat we wisten wat er zou komen. Als je zo jong en onervaren bent, kan je je daar goed op aanpassen, en het is ook makkelijker om met die stroom mee te gaan. Als point guard heb je de leiding over de aanval en moet je volwassen speelsters gaan vertellen waar ze moeten staan. Dat is op het eerste gezicht wel lastig, maar het ook je positie waar je op speelt. Dat maakt het extra uitdagend.”

De overstap naar Bemmel, met immens mooie hoogtepunten

In 2011 ging Gabriëlle een nieuwe uitdaging aan. Van spelen in het noordwesten van Nederland verhuisde ze naar het oosten van het land: Bemmel. “Den Helder balanceerde op het randje van doorgaan of niet. Veel speelsters vertrokken, en op dat moment deed zich een kans voor om mijn studie voort te zetten aan het CIOS in Arnhem. Dat maakte het makkelijker om voor Lekdetec Bemmel te spelen. Anouk Biesters, Fieke Ligthart en Lisanne de Jonge waren erbij, en Janelle Bekkering kwam er ook bij. Dat jonge team heeft het enorm goed gedaan. We zijn bekerkampioen geworden dat seizoen. Als je wat langer met elkaar speelt, weet je precies elkaars specialiteiten. De sfeer was echt goed, en op dat moment presteer je ook steeds beter.”

Foto: Brigitte van Heeswijk

De play-off finale van 2015: wat een ongelooflijke wending!

Het mag nog steeds een memorabel moment genoemd worden. In 2015 maakte Gabriëlle de finale van de play-offs mee met Lekdetec tegen Loon Lions uit Landsmeer. De eerste drie wedstrijden gingen allemaal naar Loon Lions, waardoor zij nog maar één wedstrijd hoefden te winnen om kampioen te worden. Bemmel moest op haar beurt vier keer oprij winnen om kampioen te worden. Een bijzonder moeilijke opgave. “De derde wedstrijd was echt een spannende wedstrijd. Op het moment dat het 3-0 in de finaleserie stond zeiden we tegen elkaar dat we niets te verliezen hadden. We zijn daarna anders gaan spelen. Hoe gaan we de laatste wedstrijden in, vroegen we ons af. De vierde wonnen we: 3-1. Dat was echt een motivatie voor ons. De vijfde wonnen we ook, waarna die zesde heel cruciaal is. Als we deze winnen staat het niet alleen 3-3, maar we winnen ook nog eens drie wedstrijden oprij. Dan krijgt die finale een hele andere wending. De zevende wedstrijd was helemaal beladen in Landsmeer. Het was intens spannend, want de hele serie ligt open. Beide teams hebben evenveel kans. Voor ons lag er minder druk op, maar de Lions gaven een voorsprong van 3-0 in de serie weg.”

De beslissende finale in Landsmeer

Gabriëlle heeft in de tweede helft het balbezit in Landsmeer. Bemmel staat op dat moment drie punten voor, maar zij gooit er een belangrijke driepunter in die het verschil voor Lekdetec vergroot. Schutterswerk van haar en Yordi Kathmann stellen de zege veilig, en het collectief van Bemmel mag haar vreugde uiten bij het grijpen van de landstitel, op een fantastisch mooie wijze. “Op dat moment denk je er niet over na,” herinnert Gabriëlle zich over deze wedstrijd. “Je bent zo gebrainstormd en gefocust op de wedstrijd. Het feit dat het is gebeurd is onbeschrijflijk, gewoon een bijzonder mooi moment! Kampioen worden is bijzonder, maar van 3-0 de serie eindigen met 3-4 is magisch!”

Zeer geëmotioneerd na zo'n intense play-off serie en prachtig slot!

Mooie afsluiting bij Bemmel, nu inmiddels al een tijdje in actie namens Binnenland

Inmiddels kennen we Gabriëlle al een tijdje als een kracht namens Binnenland. Na het kampioenschap kwam ze nog één keertje in actie namens Den Helder om vervolgens naar Binnenland te gaan. “Mijn beste vriendin, Maxime Essenstam, speelde al bij Den Helder. Het was dichtbij mijn familie, wat ook makkelijker was. Dat seizoen focuste ik mij op veel herhalen; het herhalen van schoten tot het steeds meer automatisch ging. Later kwam Joost van Rangelrooy, de coach van Binnenland. Hij gaf aan dat hij mij in het team wilde hebben. Het leek mij enorm leuk om met een talentvol team te gaan voor de prijzen. Op dit moment speel ik er al zeven jaar, en het voelt echt als een enorme vriendengroep. Ik zit er echt op een plek.

Ik ben coach in de meidenlijn van Binnenland. De organisatie wil de meidenlijn omhoog trekken, dus we brainstormen over waar we de focus op willen leggen. Door de blijven proberen, en door te zien waar speelsters beter willen worden, zie je steeds meer talent groeien. Bij onder 21 zie je dat op dit moment terug, en ze kunnen goed met ons meekomen. Daar zal je in de dames Eredivisie kunnen merken dat deze speelsters zou kunnen meedraaien met de top.”

Al heel lang is Gabriëlle een fantastische kracht namens Binnenland!

Jeugdinternational

Hoe kon het ook anders. Haar talent bleef niet onopgemerkt, en dus mocht Gabriëlle meedoen met het Nederlands onder 16 team. “We hadden een heel leuk team! Het is enorm bijzonder, aangezien het geen gegeven is dat je daaraan gaat meedoen. Veel speelsters willen zoiets meemaken, en jij maakt zoiets gewoon mee! Ik had het er laatst met een teamgenoot over: als er een gelegenheid zou zijn om deze hele tijd opnieuw te beleven, dan zouden we dat zo doen. Het schept een enorme band, want je bereikt heel veel met elkaar.”

Internationaal kampioen worden met onder 16

Een succes mag het genoemd worden. Met onder 16 werd iets bijzonders gerealiseerd. “In Tallinn werden we met onder 16 kampioen in de B divisie. Onze coachingstaff was heel goed verdeeld. Hans Bais was onze hoofdcoach, en Bart Sengers onze assistent-coach. Die verdeling had succes, en op elke positie hadden we hele sterke meiden. Elke wedstrijd was er iemand anders die opstond. De halve finale speelden we tegen Slowakije, en we stonden een paar punten achter. In de laatste minuten schoten we een driepunter erin, en gaven het niet meer uit handen. Tegen Kroatië ontwaakten wij ook in de tweede helft. Zo’n Europees toernooi winnen is geweldig, en Tallinn was echt een fantastische stad!”

Wederom promotie naar de A divisie, deze keer met onder 18

Dat Gabriëlle bijzondere tijden heeft meegemaakt is wel te merken als ze ook in het onder 18 team met haar medespeelsters mooie dingen laat zien. “In de allerlaatste seconde verloren we de finale tegen Roemenië. De hele hal was gevuld met duizenden Roemenen. Ik weet nog dat ik echt gespannen was voor die wedstrijd, want de finale spelen tegen het thuisland is ongekend! Toch is het een bijzondere prestatie: twee teams laten promoveren in de A divisie. Op dat moment speelden alle drie de teams (onder 16, 18 en 20) in de A divisie. Dat is van een heel ander niveau, en vergt een bijzondere tactiek. Het verschil aan trainingstijd is enorm groot, dus het was zeker aanpassen. Maar we hebben absoluut niet ondergedaan aan deze tegenstanders!”