Dit seizoen speelt Thomas Leijten opnieuw bij Rotterdam Basketbal, in de Dutch Talent League. Eerder speelde hij daar ook, net als in Dordrecht, Breda en Oosterhout. Dat is nog niet alles, want vorig seizoen, in de ban van corona, speelde Thomas in Amerika. Ondanks zijn terugkeer is het een moment geweest om nooit meer te vergeten!

1.  Introduceer jezelf eens, wie ben jij?

“Ik ben Thomas, 20 jaar en speel in het onder 22 team van Rotterdam Basketbal.”

2.  Hoe ben je met basketbal in aanraking gekomen?

“Een lange tijd heb ik gevoetbald, maar mijn vader heeft vroeger altijd gebasketbald. Hij praatte er heel enthousiast over, zo enthousiast dat ik het ook wilde doen. Na een proeftraining bij Eastwood Tigers in Oosterhout ben ik uiteindelijk verdergegaan.”

3.  Hoe was het om te basketballen in Oosterhout?

“Het zorgde er gelijk voor dat ik dit altijd wilde gaan doen. Ik kwam terug en toen vertelde ik aan mijn moeder dat ik basketbal echt heel erg leuk vind. Sinds dat moment is het nooit meer anders geworden.”

4.  Je ging van Oosterhout naar Breda en Dordrecht. Hoe was die overstap voor jou?

“Dat was een vrij gemakkelijke keuze. Eastwood Tigers is een relatief kleine vereniging, en ik wilde ergens anders spelen. Bij Barons in Breda was een optie, en daarbij verhuisden we toch van Oosterhout naar Breda. Bij Barons speelde ik eerst twee jaar in onder 14. Later in het onder 16 2 team speelde ik in de Tweede Divisie. Toch wilde ik voor een grotere uitdaging gaan, en de clubs (in de buurt) die deze uitdaging konden geven waren CBV Binnenland in Barendrecht en Rowic in Dordrecht.”

5.  Hoe was het spel in Dordrecht?

“Binnenland was ook een optie, maar daar zou ik in onder 16 3 spelen, dus die optie viel al af. De coach bij Rowic, Anouar Sighaoui, selecteerde mij in het eerste jaar in het onder 16 team. Hij is een van mijn favoriete coaches. Een jaar later bij onder 18 speelde ik soms mee op eredivisieniveau. Voor meer minuten ben ik naar Rotterdam Basketbal gegaan. Daar speelde ik tot de corona lockdown, ongeveer zes wedstrijden.”

6.  Om even terug te komen op Anouar Sighaoui, wat heeft hij jou zoal bijgeleerd?

“Anouar was de eerste coach die vertrouwen had in het feit dat ik Eredivisie kon spelen. Hij liet mij altijd spelen tot ik bepaalde elementen onder de knie had. Dat gaf mij meer vertrouwen om door te gaan.”

7.  Hoe was basketballen in Amerika voor jou?

“Ongeveer drie maanden voor ik naar Amerika ging heb ik te horen gekregen dat dat kon. Het was best surreëel, dus dat het soms niet als ‘echt’ voelde. Het was niet echt een team, en elke wedstrijd vielen we uit elkaar. De faciliteiten waren ook niet heel top, met 16 jongens in één huis. Toch heb ik vrienden over de hele wereld gemaakt, met spelers uit Brazilië, Canada, Engeland en Australië.”

8.  Nu ben je weer terug in Rotterdam. Hoe schat je de kansen voor dit seizoen in?

“Wij zijn een team dat echt nog moet groeien. Het team startte vrij sterk, maar daarna ging het steeds moeilijker. Als ik kijk naar hoe we in het begin speelden, denk ik dat er veel meer in zit.”