Aan haar basketbaltijd bij Jolly Jumpers heeft de 24-jarige Anke Waaijer nog veel mooie herinneringen aan overgehouden. Haar talent bleef niet onopgemerkt. In 2018 kwam ze namens de Tubbergse organisatie voor het eerst in actie op het hoogste niveau van Nederland. Inmiddels bewijst Anke zich als een sterke schakel bij Uitsmijters. Daar is ze begonnen toen ze nog in de Eerste Divisie speelde, en behaalde in 2022 de landelijke finale. Uitsmijters is afgelopen seizoen begonnen in een hogere competitie: de Promotiedivisie. Ook daar realiseerde de club uit Almelo mooie prestaties. Anke is een levendig en energiek talent. Met haar gedrevenheid is ze in staat om een team op sleeptouw te nemen, middels het vuur wat in haar ontwaakt bij het laten zien van fantastisch spel! Foto: Herman Zandhuis

Herinneringen aan Jolly Jumpers van vroeger

Na de zwemles moesten Anke haar ouders gaan beslissen welke sport echt iets voor haar is. Ze heeft vroeger altijd al veel energie gehad, dus moest ze in elk geval op een sport gaan waar ze haar energie kwijt kon. “Niemand in mijn familie heeft ooit basketbal gespeeld,” vertelt Anke. “Ondanks dat kom ik uit een sportieve familie. Mijn moeder heeft gevolleybald en mijn vader en mijn broer hebben gevoetbald. Zelf ben ik erg blij dat het deze keuze is geworden voor mij: basketbal.”

Het werd dus basketbal, en wel basketballen bij Jolly Jumpers. In het verleden speelde dames 1 van deze Tubbergse club al op het hoogste niveau van Nederland. “Vroeger ging ik naar sporthal de Verdegaalhal en daar de wedstrijden van dames 1 van Perik Jumpers kijken, zoals ze toen nog heette. Op dat moment speelde ik al in de jeugd. Over speelsters als Daphne Berends heb ik veel verhalen gehoord, maar een speelster die ik mij nog goed kan herinneren is Natalie Hudec, en ook de zussen Myrthe, Sharon en Judith Beld.”

Progressie tonen; in de jeugd en bij dames 1

Anke werd een steeds sterker talent. Haar tijd in de jeugd kan ze zich nog heel goed herinneren. “Ik heb het altijd als enorm leuk ervaren! De jeugdopleiding was heel goed, en ik denk dat ik vanaf het begin al mijn kwaliteit kon uiten. Ik deed al mee met rayontrainingen, en op mijn 14^e ging ik naar Denemarken met het Nederlands team. Mijn jeugd kan ik herinneren als het spelen van veel toernooien.”

“Ik herken mijzelf in hoe ik op dit moment jonge speelsters wat mee kan geven”

Het kon dus niet anders zijn: Anke zou uitkomen op het hoogste niveau van Nederland bij Jolly Jumpers. In 2018 maakte de organisatie haar rentree op het hoogste niveau. “Het brengt natuurlijk veel spanning met zich mee,” herinnert Anke zich. “Soms vind ik het lastig om met spanning om te gaan. Ik wil natuurlijk alles geven wat erin zit. Als ik eenmaal in het veld sta, dan is de spanning ook snel weg. Later kom je tot het besef dat het mooi is hoe ver je in een seizoen bent gekomen.

Ik weet nog goed dat we in 2018 in Judith Beld en Silke Heerts ervaren speelsters hadden en dat zij de jeugd (waaronder Noëlle Droste en ik) de nodige vertrouwen gaven. Je werd onderdeel van het team, ongeacht hoeveel minuten je maakt en hoe je het doet. Daardoor heb ik zeker veel meegenomen naar hoe ik nu speel. Ik herken mijzelf in hoe ik op dit moment jonge speelsters wat mee kan geven. Het is een mooi begin geweest van spelen op het hoogste niveau. In de afgelopen jaren heb je echt zoveel meegemaakt, en er komen steeds meer hoogtepunten bij naarmate je langer speelt.”

“Ik vind het een super prestatie wat ze hebben behaald!”

Afgelopen zomer hadden de dames van het Nederlands onder 20 team de bronzen medaille behaald op het EK in de B divisie. In deze lichting zaten drie speelsters van Jolly Jumpers. “De jeugd in Tubbergen is altijd goed geweest, en nog steeds,” veronderstelt Anke. “Er zit veel potentie in de speelsters, ook de speelsters die mee zijn gegaan naar het onder 20 EK. Je ziet hun wil en effort terug, en hebben mega veel over voor de sport. Dat is een gewenste instelling, eentje waarmee je echt ver kunt komen. Ik vind het een super prestatie wat ze hebben behaald!”

Tijd voor een nieuwe uitdaging: spelen bij Uitsmijters

In maart 2020 lag de gehele basketbalcompetitie stil vanwege de uitbraak van het covid-19 virus. Toen er eventjes weer gebasketbald mocht worden, kwam er een nieuwe uitdaging op Anke haar pad. “Eigenlijk was ik van plan om volledig te stoppen met basketbal. In het laatste jaar dat ik bij Jolly Jumpers speelde kreeg ik een knieblessure, en ik kreeg een vaste baan van 32 uur als verpleegkundige. De combinatie met basketballen op het hoogste niveau en mijn knie en werk ging gewoon niet meer. Ik wilde nog wel zien wat er op mijn pad zou komen. Na een aantal weken werd ik door de coach van Uitsmijters René Heeres benaderd om daar te spelen. Ik ken hem al in mijn periode bij Jolly Jumpers. Na het gesprek werd aangegeven dat ik twee keer per week kon trainen, mocht ik niet met werk in de knoop komen. Bij Uitsmijters heb ik zeker teruggezien wat het voordeel is geweest van het vele trainen en spelen op het hoogste niveau.”

Ook bij Uitsmijters bewijst ze zich als een verwelkomende kracht. Haar kracht betekent zoveel voor het team. “In een wedstrijd kan ik veel energie brengen, waarbij ik het team diezelfde omvang aan energie wil geven. Sinds ik bij Uitsmijters speel heb ik een andere rol gekregen; meer een leider van het team. Ik merk dat ik van mijn medespeelsters en coaches veel vertrouwen krijg om een leider te zijn. Ze kunnen goed met mijn feedback omgaan.”

Het behalen van de finale in de Eerste Divisie

Gelijk maakte Anke het succes mee met Uitsmijters. Ze bereikte in 2022 de finale, maar Uitsmijters moest daar hun meerdere erkennen tegen Utrecht Cangeroes. “Als team willen we alles geven. We zijn absoluut vechters, en dat merk je terug in het spel. Als we ver achterstaan, geven we nooit op. We zullen altijd tot het einde doorgaan, en dat heeft ons zeker tot de finale gebracht.”

Sterk spelen in de Promotiedivisie

Uitsmijters promoveerde naar de Promotiedivisie, het op één-na-hoogste niveau van Nederland. Ook daar werd sterk gepresteerd. “Je komt van een lager niveau, waarbij je je in het begin moet afvragen hoe dat zal lopen. In het team hebben we sterke gecombineerde krachten gehad, en konden we zeker de Promotiedivisie aan. Met ons samenspel zijn we zeker ver gekomen. Iedereen speelt ook met veel plezier, en dat zie je terug op het veld. We zijn er altijd voor elkaar. Dit seizoen is het team vrijwel intact gebleven, met een aantal versterkingen van buiten. We hebben opnieuw gebundelde krachten, dus het bereiken van de beste vier zou zeker moeten kunnen lukken!”