In de wereld van basketbal is Sam Termaat (met nummer 5) een naam die met liefde en respect wordt uitgesproken, niet alleen in zijn thuisbasis Zoetermeer, maar ook daarbuiten. Op 19-jarige leeftijd heeft Sam al een indrukwekkend parcours afgelegd, waaronder het winnen van de Basketball Cup met het onder 22 team van BS Leiden.

Een jonge start vol enthousiasme

Sam's eerste kennismaking met basketbal was puur toeval, maar werd al snel een passie. “Ik zat op de basisschool, groep 6 volgens mij,” vertelt hij. “Een vriend van mij begon met basketbal. Hij hield een spreekbeurt over basketbal en zei tegen mij: ‘Kom het eens proberen. Ik kan wel met mijn coach praten dat je een paar proeftrainingen mag doen.’ Ik vond het eigenlijk zo leuk dat ik toen ben gaan starten met basketbal spelen. Ik heb nooit wat anders gedaan.”

Vanaf het eerste moment op het veld had Sam de tijd van zijn leven. “In het begin was het echt geweldig. Ik scoorde veel punten per wedstrijd en ik had het heel naar mijn zin,” herinnert hij zich. Maar zijn leergierige aard dreef hem verder. Hij besloot zijn horizon te verbreden en maakte de overstap naar de jeugdopleiding van BS Leiden.

Vijf jaar van groei en succes in Leiden

Bij BS Leiden ontwikkelde Sam zich tot een veelzijdige speler. Hij groeide zowel in zijn aanvallende als verdedigende kwaliteiten en maakte memorabele momenten mee. “Ik heb heel veel meegemaakt,” zegt hij. “Van de NBB-finales tot de bekerfinales en een toernooi in België, waar we tegen een Duits team speelden. Het was echt een geweldige ervaring.”

Het hoogtepunt van zijn tijd in Leiden was het winnen van de Basketball Cup in het seizoen 2023-2024. “De sfeer die daar hangt, gewoon jouw naam op dat bord zien staan, dat is toch wel een soort trots,” vertelt hij stralend. Het seizoen was echter niet zonder uitdagingen. “Helaas hebben we de NBB-finale verloren, maar de bekerfinale winnen was wel een hoogtepuntje.”

Terug naar Zoebas

Hoewel hij in Leiden veel heeft geleerd, besloot Sam uiteindelijk terug te keren naar Zoebas. Zijn vaste baan als handhaver in Den Haag speelde een rol in deze keuze, maar de beslissing was ook persoonlijk. “Omdat mijn broertje hier altijd heeft gespeeld, heb ik altijd al mijn contacten gehouden,” legt hij uit. “Mijn vrienden die hier spelen, coaches die ik nog ken, mijn oude coaches die nu zelf spelen; ik ben altijd verbonden gebleven met Zoebas.”

Zijn terugkeer werd met open armen ontvangen. “Ze hebben me een paar keer teruggevraagd,” vertelt hij. “Op een gegeven moment zei ik: ‘Ja, ik kom terug.’ En toen vonden ze het helemaal geweldig.”

Een team van oude vrienden en nieuwe kansen

Nu speelt Sam in het heren 1 team van Zoebas, en dat voelt als thuiskomen. “Een paar teamgenoten van mij, toen ik opgroeide vanaf kleins af aan, zaten al in dit team en nu nog steeds. En nu zit ik er zelf bij,” zegt hij trots. Het is een unieke ervaring om samen met oude vrienden het veld te delen, maar ook om te zien hoe hijzelf en zijn team door de jaren heen zijn gegroeid.

Wat Sam onderscheidt, is zijn aanstekelijke liefde voor basketbal en zijn toewijding om te blijven leren en groeien. Of hij nu op een internationaal toernooi in België speelt of in Zoetermeer met zijn vrienden op het veld staat, de passie blijft dezelfde. “Het spel en de connecties die ik heb opgebouwd, maken het echt speciaal,” zegt hij.