Zowel op regionaal als op landelijk niveau heeft Natasja Jaspers Faijer enorm veel bereikt, zowel als speelster en als coach. Diverse clubs in en om haar regio hebben enorm geboft met haar als speelster, aangezien ze beschikt over een grote mate van fanatisme waardoor de kracht van het winnen en beter worden is ontstaan. Met Peatminers wil ze als coach het maximale halen uit haar team en uit de speelsters onderling.

Succesvolle periode bij diverse clubs

Hoewel Natasja niet uit een basketbalfamilie komt was de keuze vrij snel gemaakt om te gaan basketballen. Bij haar ouders stonden in het verleden andere sporten centraal. “Mijn ouders reden altijd paard en mijn vader was, en is nog, voetbaltrainer. Even later hebben ze de paarden verkocht, en moest ik op 11-jarige leeftijd naar een sport zoeken. Met een vriendin ging ik naar Peatminers in Vriezenveen. Sinds dat moment ben ik er nooit meer mee gestopt. In het begin was het gelijk al enorm leuk. Ik maakte al snel vriendinnen, en was enorm fanatiek. Zo is het eigenlijk begonnen.”

Zo gebeurde het dat Natasja al snel in aanmerking kwam voor spelen op het hoogste niveau. Daar zou ze heel wat onvergetelijke tijden beleven. “Op een gegeven moment ben ik door Jolly Jumpers uit Tubbergen gevraagd of ik daar zou willen spelen. Ik ben daar toen eerst junioreneredivisie gaan spelen. Daarna ging ik naar dames 1, waarmee we ook kampioen zijn geworden. Rond die periode gaf Tonego ’65 aan te stoppen op het hoogste niveau, en zo kregen we veel speelsters van dat team erbij. Ik besloot toen om naar Uitsmijters in Almelo te gaan basketballen, want ik was nog heel jong. Daar heb ik lang gespeeld onder Crystal Coleman en Gary Williams. Op een gegeven moment ging Uitsmijters ook wat lager spelen. Ik ben, naast het spelen, gelijk begonnen als trainer toen ik mijn trainers A-diploma had gehaald op het CIOS. Eerst heb ik bij Peatminers de jongens junioren getraind en later heren 1. Toen ik bij Uitsmijters speelde, ben ik ook daar training gaan geven. Zo heb ik de meiden junioren eredivisie getraind.”

Toch doorgegaan met basketballen tot aan Uijtsmijters

Ondanks het trainerschap ging Natasja gewoon door met spelen. “Doordat je zelf fanatiek hebt gebasketbald, wil je toch voor hogere uitdagingen gaan,” vertelt ze. “In die tijd kwam EBV The Jugglers uit Enschede om de hoek kijken. Zij zouden Eerste Divisie spelen, en vroegen aan mij of ik wilde spelen. Die uitdaging nam ik graag aan, want zodoende kon ik nog een jaartje verder. Toen ik mijn eerste dochter kreeg dacht ik dat het landelijke avontuur wel gedaan was. Twee jaar later vroeg Tonego ’65 of ik daar wilde spelen, en in seizoen 2005-2006 zijn we daar nog kampioen mee geworden in de rayon hoofdklasse. Als afsluiting keerde ik terug naar de Uitsmijters. Het laatste seizoen kreeg ik steeds meer last van mijn schouder, en dat was het moment dat ik besloot om te stoppen met spelen op niveau. Mijn oudste dochter kwam ondertussen altijd kijken, en daardoor wilde ze ook basketballen. Dus wij zijn op bezoek geweest bij Peatminers, en daar kon ze gelijk aan de slag. Zelf bleef ik ook niet achter, want aan mij werd gevraagd of ik ook wilde spelen, op regionaal niveau dan. Dus nu speel ik bij Peatminers dames 1.”

Coachend langs de zijlijn.

Tijden om niet te vergeten

Zoals gezegd, Natasja heeft enorm veel meegemaakt. “Ik weet dat ik bij Jolly Jumpers onder Emiel Nijmeijer mijn allereerste landelijke ervaring opdeed. Zo gingen we op trainingskamp met de rest van de meiden, en zodoende werd ik als speelster ook steeds beter. Bij Uitsmijters heb ik onder Crystal en Gary ook enorm veel geleerd. Zij konden heel goed de tegenstanders lezen waardoor wij meerdere keren succes hadden. Tijdens een kampioenswedstrijd tekende Gary een laatste aanval uit wat winnen of verliezen zou betekenen. Dat pakte zeer succesvol uit. Om met een mix van ervaren en jonge basketballers te spelen is geweldig! Ook de heerlijke Amerikaanse chicken wings die Crystal maakte vergeet ik niet meer. Dat was in de tijd met Crystal en Agnes Oldenbroek, heerlijke was het zoals Crystal ze maakte!”

Kansen voor de jeugd van Peatminers

Inmiddels is Natasja nu als coach actief bij Peatminers. Daar wil ze gaan voor de kansen die de jeugdspelers daar kunnen verzilveren. “Ik vind het enorm belangrijk dat je plezier hebt in het spel en dat je fanatiek bent. Vooral het vertrouwen hebben in jezelf én je teamgenoten vind ik het belangrijkste. Basketballen doe je met een team, in je eentje lukt het je gewoon niet. Ik coach nu het onder 14 team van Peatminers. Zij spelen sinds seizoen 2019-2020 op landelijk niveau. Het is een heel fanatiek team met zeer gedreven speelsters. Het is echt enorm jammer dat we dit jaar niet gespeeld hebben, want ik ben ervan overtuigd dat we ergens bovenaan hadden kunnen eindigen. Zij hebben zoveel stappen gemaakt, vooral in het elkaar beter laten spelen. Alle speelsters doen er van alles aan om iedereen beter te laten worden. Hierdoor hebben wij vorig seizoen gewonnen van koploper BS Leiden. De leergierigheid, fanatisme en de wil om te winnen komen allemaal naar boven.”