De 30-jarige Madli Hanson is al vroeg betrokken binnen de basketbalsport. Dat is goed voor te stellen aangezien ze in haar geboorteland Estland al veel spelers heeft zien spelen met de aanwezigheid van levendige supporters. Madli gaat al een tijdje voor haar kansen hier in Nederland, en pakt deze met volle overtuiging en passie aan!

Opgaan binnen de basketbalsport dankzij intense vriendschappen

Binnen Madli’s familie werd veel gebasketbald. Madli en haar broers en zus konden daarin niet achterblijven. “Mijn moeder heeft vroeger gebasketbald. Hierdoor werd het al snel duidelijk dat wij dat ook zouden doen. Mijn oudere broer ging op een gegeven moment op voetbal, en mijn zus op volleybal. Mijn jongere broer is wat langer blijven basketballen. Hij kwam eerder uit voor het onder 16 team van Estland. Na een aantal vervelende blessures is hij gestopt en speelt recreatief basketbal. Voordat hij was gestopt, heeft hij wel nog een keer het kampioenschap behaald in de één-na-hoogste competitie in Estland.”

Niet alleen de sport zelf, maar alles wat daaruit ontstaat maakt dat Madli dit een fantastische sport vindt. “Binnen basketbal heb ik enorm veel vriendschappen opgebouwd. Ik heb daar ook mijn vriend ontmoet. De hele beleving en emotie die erin omgaat is voor mij fantastisch! Estse fans zijn enorm fanatiek en staan altijd achter hun team. Dat geeft echt een fantastisch gevoel om daar bij te zijn.”

Basketbal in Estland

Aangezien Madli is gaan basketballen in Rapla weet ze veel van het Estlandse basketbal, zowel bij de mannen als de vrouwen. “In Estland is het in de mannencompetitie goed opgebouwd,” vertelt ze. “Ze hebben daar genoeg teams die meedoen op het hoogste niveau, een niveau lager en zelfs eentje daaronder. Bij de vrouwen is het wat ingewikkelder. Op het hoogste niveau hebben ze maar drie teams, en een klasse lager elf teams. Dit gaat veelal gepaard met de geldproblemen, wat ook daar het geval is. Je zult je wel afvragen hoe je een competitie met drie teams kan spelen. Zoiets is niet te doen. Dat is waarom ze samen met Letland een competitie zijn begonnen op het hoogste niveau, net als wat ze hier in Nederland van plan zijn met de Beneleague. De competitie bestaat dus uit drie teams uit Estland en zes teams uit Letland. Hierdoor ontstaat gelukkig meer uitdaging en afwisseling, en dus meer doelstellingen voor de spelers.”

Spelers om niet te vergeten

“Ik ben meer geïnspireerd geraakt door de sport zelf. Zoals ik al zei, ik heb zoveel nieuwe mensen ontmoet en zoveel meer meegemaakt dankzij basketbal. Elke keer als ik een nieuwe coach heb geeft zoiets mij nieuwe energie en uitdagingen. Alle personen die ik binnen basketbal ben tegengekomen hebben mij de nodige inspiratie gegeven.”

Dat is waar Madli het meeste inspiratie uit haalt. Echter, over welke spelers hebben we het in haar geval? “Bij de vrouwen is er een speelster die lange tijd bij Castors Braine in België heeft gespeeld, en echt haarzelf enorm goed heeft ontwikkeld. Merike Anderson heet ze. Haar zal ik als speelster nooit vergeten. Bij de mannen zijn er zeker een aantal spelers die mij bij staan. Eén daarvan is Gert Kullamaë. Hij speelde van 2004 tot 2006 nog bij EiffelTowers in Nijmegen en Den Bosch, en stond bekend om zijn dodelijk afstandsschot wat hij er altijd in kon gooien. De nieuwe Estlandse generatie doet het ook heel goed. Ze werken er heel hard voor, en de meesten zijn nog jonger dan 25 jaar. Het grappige daarvan is dat de meeste van hen kinderen zijn uit eerdere generaties. Zo is Kristian Kullamäe, zoon van Gert, ook een fantastische basketballer. Hierdoor gaat het nationale team van Estland ook sprongen maken. Zij hebben zich gekwalificeerd voor Eurobasket 2022.”

Estlandse basketbal in de lift

Zoals Madli vertelde is Estland één van de deelnemers voor Eurobasket 2022. Het team maakt progressie. “Ik denk dat de nieuwe generatie technisch beter basketbal speelt. Zij zijn bewegelijker, passen beter en zijn ook sneller. In het verleden was Estland meer een schietende formatie, met schutters als Kullamaë, Dorbek en Sokk. Dat betaalde zich in 1996 wel uit tot een vijfde plek op het EK. Nu zie je dat de huidige spelers veelzijdigere spelletjes spelen. Dat heeft er wellicht ook mee te maken dat de generatie van nu ook veel NBA en Euroleague kijkt, en daar inspiratie vandaan halen.”

Madli haar kansen in Nederland: onderdeel uitmaken van een Gelderlandse gemeenschap

Inmiddels woont Madli al 8,5 jaar in Nederland met haar vriend die ze hier heeft ontmoet. Hier heeft ze voor heel wat clubs geschitterd. “Ik vond het in het begin heel opmerkelijk dat je hier zoveel competities hebt. Elke leeftijdscategorie heeft meerdere klassen. In Estland hadden we een juniorencompetitie en daarna het hoogste niveau. De kans dat je in de sterkste teams zou zitten was niet zo groot. Hier in Nederland heb je soms twee vrouwenteams, en soms zelfs vijf. Ik heb veel trials doorlopen, maar alles ging me heel goed af. Ik begon op Tweede Divisie niveau bij BC Utrecht. Toen ik met mijn vriend ging verhuizen zocht ik naar een baan, en ben ik een tijdje bij Flip Stars in Tiel gaan basketballen. Zij speelden derde klasse, waar ik gemiddeld 30 punten maakte. Ik maakte hierna de overstap naar Arnhem Eagles, Trajanum in Nijmegen en EVBV Octopus Vught. Toen ik hoorde dat Batouwe Bemmel een team wilde opbouwen in de Eerste Divisie ging ik daarheen. Nu speel ik Promotiedivisie bij Bemmel, totdat corona de competitie deed stoppen. Batouwe vind ik een hele leuke organisatie. Op het hoogste niveau doen ze het heel goed met coach Vincent van Sliedrecht. Bemmel maakt goede stappen binnen basketbal, zie bijvoorbeeld Yoast United bij de mannen. Zij doen het ontzettend goed, en al deze ontwikkelingen zorgen ervoor dat er een community ontstaat in Bemmel. Ik kan niet wachten tot we weer mogen beginnen, want daar wil ik zeker onderdeel van zijn!”