Het heeft vrij lang geduurd voordat Kim Jaasma (29) op eredivisieniveau is gaan spelen. Via de Promotiedivisie is ze uiteindelijk gekomen waar ze nu staat: uitkomend voor de Martini Sparks uit Haren, waar ze goed is voor gemiddeld 16 punten en 6 rebounds. Haar ontwikkeling is een mooi voorbeeld om te zien dat het nooit te laat is. Foto: Arnold Meijer.

Begonnen met basketballen in Leeuwarden, net als haar ouders

Kim basketbalt bijna 17 jaar. Daar begon ze in Leeuwarden mee begonnen, waarin ze gelijk verkocht was aan het spel “Ik was ongeveer 11 jaar toen ik voor het eerst ging basketbal in Leeuwarden,” vertelt Kim. “Toen heette het daar nog De Groene Ster, en tegenwoordig BV Leeuwarden. Mijn ouders hebben vroeger ook gebasketbald, dus het zit in de familie. Ze speelden niet zo hoog als dat ik nu speel, maar ze konden zeker een aardig balletje raak schieten voor diverse clubs in Leeuwarden.”

Wat we nu bij Martini Sparks zien is dat Kim een veelzijdige speelster is. Ze kan op diverse posities haar kracht benutten. “Ik ben een forward die ook op de guard positie kan spelen. Ik houd van driepunters schieten, het fysieke spel aan gaan en de drives naar de basket verzilveren.”

“Alles staat of valt met het functioneren als team”

Wat maakt basketbal voor Kim haar favoriete sport? Het is voor haar meer dan alleen een bal gooien. “Het is natuurlijk een teamsport. Als team sta je voor hetzelfde doel, en je kan verschillende tactieken uitvoeren. Wie daar het beste mee omgaat wint. Dat vind ik enorm leuk aan het spel; het is snel, dynamisch en alles staat of valt met het functioneren als team.”

Van regionaal niveau naar spelen op landelijk niveau

In Leeuwarden speelde Kim op regionaal niveau. In het begin heeft ze veel basiselementen onder de knie gekregen. “Bij De Groene Ster heb ik in alle jeugdteams en in de senioren gespeeld. Daar heb ik van verschillende trainers als Emile Priest, Alexander Schaap en Paul Debets veel meegekregen, als zijnde de fundamentals van basketbal. In de jeugdteams hebben we veel kampioenschappen behaald, dus dat staat je altijd wel bij. Ook hebben we verschillende toernooien gespeeld, zoals bijvoorbeeld in Denemarken.

Daarna ben ik naar Celeritas Donar in Groningen gegaan. Anderhalf jaar speelde ik daar voor het onder 20 team in de Eredivisie. Het was een hele omschakeling om op dat niveau te spelen. Onze tegenstander Lokomotief Rijswijk had bijvoorbeeld speelsters als Zera Butter en Maxime Essenstam. Die meiden waren zo goed, maar dat zijn ook hele leerzame momenten. De snelheid, techniek en basketbal IQ worden steeds meer ontwikkeld door het spelen van dat soort wedstrijden. Je leert steeds tactische dingen toe te passen, waardoor je op alle fronten steeds beter wordt.”

Kampioen geworden in de Promotiedivisie

Na de jeugdteams te hebben doorstaan werd de Promotiedivisie haar volgende uitdaging. Daar maakte Kim nog meer bijzondere tijden mee. “Mijn volgende club werd Groene Uilen, ook in Groningen. Zeven jaar lang heb ik daar in de Promotiedivisie gespeeld. Het laatste jaar dat ik bij Celeritas speelde, had ik een dubbele licentie bij de Groene Uilen. Ik groeide met het niveau mee, en werd ook belangrijker voor het team. Het spel was sneller en dynamische, en we speelden tegen wat oudere speelsters. In 2016 werden wij Nederlands kampioenschap. Tegen Baros behaalden wij het kampioenschap, wat een hele mooie ervaring was. Een onvergetelijk moment!”

Het grote moment: spelen op het hoogste niveau

Na zeven jaren in de Promotiedivisie kwam voor Kim het moment om in de Vrouwen Basketball League te spelen. Martini Sparks benaderde haar in het tweede seizoen. “Zij hebben mij denk ik zien spelen bij Groene Uilen, en gekeken hoe ik en andere teamgenoten zich ontwikkelden. Na wat selectietrainingen bij Martini Sparks ben ik daar terechtgekomen, tijdens het tweede jaar dat zij op het hoogste niveau van Nederland zijn gaan spelen. Ik wilde vooral een nieuwe uitdaging aangaan, na zeven jaar Promotiedivisie. Voor mijn gevoel was ik nog niet uitgeleerd, en kon ik zeker nog meer aan. Met deze insteek ben ik de Vrouwen Basketball League ingestapt, en alles wat ik geleerd heb bij mijn vorige clubs meenemen.

Het begin was moeilijk, maar tegelijkertijd ook heel mooi. Mijn debuut tegen Lekdetec Bemmel zal ik nooit meer vergeten. Ik stapte het veld op met veel zenuwen, een grote glimlach en dacht 'nu mag ik mijn moment pakken'. Het begin was wat onwennig. Maar het eerste schot wat ik nam was een driepunter, waar een fout op mij werd gemaakt. Vervolgens heb ik alle drie de vrije worpen gemaakt. Nu speel ik nog steeds met enorm veel plezier bij de Sparks!”

Nooit te laat voor ontwikkeling

Jarenlang speelde Kim in de Promotiedivisie. Inmiddels is ze voor Martini Sparks een onmisbare schakel. Een voorbeeld voor veel spelers dat het nooit te laat is om jezelf op het hoogste niveau te ontwikkelen, als je maar wilt. “Voor mij was het dat ik commitment aan mijn sport heb gegeven,” vertelt Kim. “Er kwam een nieuw team in de Eredivisie in het noorden, waardoor het makkelijker was daar in te stappen. Voorheen kreeg ik weleens aanbiedingen van andere clubs, maar dan zou ik moeten verhuizen en dat wilde ik niet. Het was mijn uitgelezen kans om eraan te beginnen, en qua sterker worden heb ik veel uren aan besteed. Het plezier moet altijd voorop staan. Ik weet dat als je geen plezier hebt dat het zwaar kan zijn. Als het leuk is, wil je er veel tijd en energie in steken; zowel voor jezelf als in het team. Dat vind ik enorm mooi, om als speelster en als team naar een doel te werken.

De verwachting is dat wij dit seizoen in de middenmoot zullen spelen. De play-offs zijn weggelegd voor de nummers één tot en met acht. Voor ons zou plek vijf of zes realistisch zijn, maar wij willen sowieso gaan voor een play-off plek. We zijn een jong team, waardoor er wisselvalligheid ontstaan. Toch gaan we altijd door tot het laatste fluitsignaal, iets wat het team ook zou moeten weten. De Sparks heeft natuurlijk een lastige start gehad. Toch hebben elke keer het bestuur, de coaches en de spelers ervoor kunnen zorgen dat er basketbal is gebleven. Nu is er een goede basis gelegd om verder te werken naar de hogere plekken. De toekomst van de Sparks zie ik zeker rooskleurig tegemoet.”