Stel je voor; je wilt musicalster worden, maar uit alle enthousiasme komen er zoveel ideeën in je op om in het theater met een alter-ego te kunnen optreden. Ruth Bakker heeft zoiets werkelijkheid weten te maken. Haar alter-ego in het theater is Loet, en als Loet bezorgt ze kinderen spelenderwijs zoveel mooie voorstellingen, inspiratie, herkenning en bijzonder veel vermaak! Met succes, want na heel wat jaren zijn we erg veel voorstellingen van Loet verder, een paar dvd's verder, een boek en verschillende prachtige prijzen. Ruth is zeer veelzijdig, creatief en weet middels verbinden en inleven zoveel moois in een kind los te maken. Dat Loet nog enorm lang in het theater te zien zal zijn! Foto: Marjoleine van Kalken

Van werkzaam zijn in het speciaal basisonderwijs naar theaterspeelster

Theater was nooit uit Ruth haar gedachte geweest. Al op jonge leeftijd was dat al te merken. “Als kind wilde ik altijd al voor mijn familie optreden,” vertelt Ruth. “Zij moesten dan op de bank zitten en kijken naar wat ik zoal liet zien: poppenkast spelen, kinderliedjes zingen of dansjes bedenken. In eerste instantie ben ik heel christelijk opgevoed, dus ik heb ook een tijdje in een gospelkoor gezeten. Dat was waar het zeg maar begon qua zingen, net als spelen in musicals op school. Voor het echt zover was, spelen in het theater, heb ik nog in het speciaal basisonderwijs gewerkt. Dat vond ik ook fantastisch om te doen, en daar deed ik ook veel met drama en muziek. Met deze elementen bereikte ik de kinderen beter.”

Toch gaf het verlangen om in het theater te staan de doorslag. In 2005 besloot Ruth om de muziektheateropleiding te volgen. “Vroeger wilde ik altijd musicalster worden, maar ik kwam er later achter dat ik ook theater wilde maken en niet alleen uitvoeren. Daardoor heb ik de muziektheateropleiding in Den Haag gevolgd en daarna nog een jaar kleinkunst in Amsterdam, waarna ik in een grote kinderproductie belandde. Ondertussen heb ik Loet (mijn alter-ego in het theater) bedacht en langzaam opgebouwd.”

Kan niet bestaat niet

Ruth richt zich voornamelijk op familievoorstellingen. Niet vreemd ook als je in het basisonderwijs hebt gewerkt. “Wat ik het allerfijnst vind is de interactie met de kinderen,” vertelt Ruth. “Kinderen zijn zo’n eerlijk publiek! Ook kan ik natuurlijk mijn energie in theater kwijt, waardoor ik ook veel meer energie terug krijg. Deze wisselwerking maakt het enorm fijn om actief te zijn in het theater!

In eerste instantie denk ik dat Pippi Langkous mij geïnspireerd heeft. Vroeger vond ik het altijd erg leuk om daar naar te kijken; een karakter dat lekker eigenwijs was en dingen wilde uitproberen vanuit het principe dat iets niet kunnen niet bestaat.”
Als kind voelde ze vaak dat ze veel moest. Op school moest heel veel en ook in de kerk golden er allerlei regels. “Ik was altijd naar mijn idee wat anders, ik bedoel ik had steeds vragen over diverse onderwerpen. Daarbij kon ik ook niet zo goed tegen de term ‘kan niet’. Zodoende ontstond de voorstelling 'Loet Moet', over een nieuwsgierig meisje dat heel veel moet en dan niet meer wil. Ze sluit zich op in haar kamer waar ze, volledig in haar eigen wereld, allerlei avonturen beleeft.
Immers, ik denk dat dromen het mooiste is dat er bestaat, helemaal als je ze kan realiseren. Ik denk dat Loet daarom ook veel kinderen aanspreekt en het is herkenbaar, ook voor de volwassenen.”

Loet samen met haar knuffel Jenny! Foto: Christine Glashouwer

De eerste keer met Loet

Tijdens een vakantie in een hotelkamer begon Ruth te schrijven aan een voorstelling. Dat is in feite wanneer Loet is ontstaan met Loet Moet. “Mijn eerste optreden met Loet was in 2010 in een tentje tijdens een festival,” herinnert Ruth zich. “Mijn hele familie was erbij, mijn vader deed zelfs de techniek en mijn dochter Lima liep er rond als peuter. Tot recentelijk is mijn vader 10 jaar mijn geluidstechnicus geweest, samen met lichttechnicus Ellen, zij heeft nu het stokje overgenomen van mijn vader. Na een paar maanden spelen en uitproberen werd ik gebeld door iemand van een festival. Er was iemand uitgevallen en of ik mijn voorstelling wilde pitchen. Je kon winnen dat je op het festival mocht spelen. Ik wilde graag optreden, dus ik ben naar Zwolle gegaan, in mijn eentje. Daar aangekomen had iedereen allemaal familie meegenomen en bleek het een wedstrijd te zijn. Daar pitchte ik mijn eerste voorstelling, genaamd 'Loet Moet', en zowaar won ik! Ik kreeg een geldprijs, de pers kwam erbij en ik mocht vier dagen op het festival optreden en in een hotel overnachten. Het was zo overweldigend en een geweldig begin van Loet!”

Het begin van een droom die uitkomt voor Ruth. Hoe ziet zo’n voorstelling eruit, en wie moet Loet voorstellen? “Loet sloot zich zoals gezegd tijdens de voorstelling op in haar kamer, wat ook het decor was. Van het bed maakte ze een tent wat even later een piratenboot wordt en haar knuffel Jenny ging een eigen leven leiden. In haar kamer beleeft ze samen met alle kinderen allerlei avonturen met haar oma uit het fotolijstje, de piraten en maken ze muziek. Inmiddels heeft ze al tientallen voorstellingen gemaakt rondom het personage Loet.

Alle personages die ik speel hebben wel iets weg van mijzelf. Zelf ben ik ook vaak erg nieuwsgierig en wil ook wel het avontuur opzoeken en geniet ik van alle kleine dingen die er zijn. Iedereen haalt zijn eigen dingen uit de voorstellingen van Loet. Kleine kinderen halen er weer iets anders uit dan grotere kinderen of de volwassenen. En alles kan. Dat vind ik het leuke van Loet.”

Prachtig, deze vorm van passie uitstralen! Foto: Niels de Vries

Een mooie tussenweg om meters te maken

Toch is het niet alleen de rol van Loet wat Ruth speelde in het theater. Ze speelde ook de rol van sprookjeskoningin in een kinderproductie met muzikant Ad Grooten en allerlei andere rollen.
“Rond 2008 heb ik de opleiding Poppenspel gevolgd bij De Proeve in Amsterdam. Ik vond dat echt een leuke combinatie voor kinderen; samen met theater, mijn rollen en de muziek. Af en toe gebruik ik dat in mijn voorstellingen, de ene keer meer dan de andere. Daarna heb ik een jaar kleinkunst gestudeerd in Amsterdam. Daar ben ik mee gestopt toen ik een rol kreeg in de productie van Dirk Scheele met 'Dikkie Dik en zijn vriendjes'. Daar kon ik het zingen en poppenspel op grote podia combineren. Dat was ontzettend leuk om te doen met leuke collega's. Daarnaast ging ik steeds meer spelen met Loet, totdat het niet meer te combineren viel en ik helemaal voor Loet ben gegaan!”

Je hebt iets ontworpen en op de wereld gezet; hoe ga je zoiets verder vormgeven? De eerste kilometers zijn in dat opzicht altijd het zwaarste, maar als het lukt weten mensen je te vinden. “Om in de eerste plaats in het theater te komen vond ik heel moeilijk,” vertelt Ruth. “Ik had geen idee hoe dat allemaal in zijn werk ging. Je begint veelal in lokale theaterzalen, waarbij ik in het begin wellicht voor vijf kinderen ben gaan optreden. Op dat moment ben je natuurlijk blij dat er al mensen zijn, aangezien je nog geen begin hebt gemaakt binnen theater; ik had nog geen status in dat opzicht. Met deze bezoekers bouw je dat wel steeds meer op, en waar ik speelde waren ze zo enthousiast dat ik steeds mocht terugkomen. Er kwamen meerdere fans terug of begonnen je te volgen. Zodoende groeide het steeds meer.

Mijn droom was vroeger om op De Parade te mogen optreden. Doordat ik bekender werd met Loet resulteerde dat in uitverkochte tenten. Dat was echt een overweldigend moment om dat te mogen meemaken! Van de voorstellingen 'Loet Moet' en 'Loet broedt', waarin Loet graag een broertje of zusje wil, maar haar ouders daar anders over denken, heb ik destijds een DVD uitgebracht. Inmiddels maak ik elk jaar twee nieuwe voorstellingen met steeds een nieuw thema.
Sinds vorig jaar heb ik mijn hulphond Mango, een superlieve golden retriever die net als ik gek is op kinderen en op theater. Zij speelt nu ook mee in mijn nieuwste voorstellingen wat weer een extra dimensie geeft. Zo leuk om samen te spelen en dat wordt fantastisch ontvangen door het publiek.”

Het winnen van meerdere prijzen en het uitbrengen van een boek

Rabo Jonge Talentvolle Theatermaker 2012, Publieksprijs 2012 Nederland en België met Loet Moet en de Publieksprijs Kamer Festival Twente. Dat zijn een paar van de prijzen die Ruth met Loet zowaar heeft gewonnen. “Zoiets is toch wel een waardering in dat mensen je zien en begrijpen wat je doet. Anderzijds voelde het toch wel onwerkelijk, aangezien je toch iets probeert neer te zetten zonder dat je weet hoe het uitpakt. Nu maak ik twee keer in het jaar een nieuwe voorstelling; meestal rond de Kinderboekenweek en rondom de Nationale Voorleesdagen. Elke keer voordat ik weer begin met een nieuwe voorstelling heb ik toch altijd weer die zenuwen. Het is toch weer iets nieuws waar je aan begint zonder een idee te hebben hoe het zal worden ontvangen. Dat soort zenuwen blijven, of je nu prijzen wint of niet. Toch is het die gezonde spanning die je ook verder helpt en beter laat presteren, want als ik eenmaal op het podium sta dan is alles helemaal weg en geniet ik enorm van het moment met het publiek.”

Daar bleef het niet bij. In april 2014 bracht ze een kinderboek uit van haar eerste voorstelling Loet Moet. “Ik wilde altijd heel graag een kinderboek schrijven. Meestal wordt er eerst een boek uitgegeven en wordt daar later een voorstelling van gemaakt, maar ik heb voor mijn eerste Loet voorstelling daarna een boek gemaakt. Dat was zo’n mooi moment; dat ik een doos opgestuurd kreeg van de uitgever en samen met Lima heb geopend. Dat was zo’n magisch gevoel om met je eigen boek in je handen te staan en deze te zien liggen in de boekhandels. Hierdoor ben ik eigenlijk begonnen met het optreden van intiemere voorstellingen op locatie, zoals boekwinkels en bibliotheken; wat ik nog steeds met superveel plezier doe!”

Nogmaals: kan niet bestaat niet!

Hoe mooi is het dat we weer in het theater mogen optreden na de ellendige periode van de covid-19 uitbraak! Iedereen heeft zijn of haar grootste bezigheid gemist, natuurlijk ook bij Ruth en haar passie voor theater. “In één woord: fantastisch!” zegt Ruth voluit. “Daar word ik zo blij van om lekker weer te mogen optreden!” Op dit moment treedt ze op met de voorstelling 'LOET moet zwemmen', een grappige en interactieve voorstelling waarin Loet samen met de kinderen en haar hond Mango gaat leren zwemmen. Daarnaast is ze op dit moment haar andere voorstelling 'LOET ziet gi-ga-groen' aan het maken, waarmee ze vanaf eind september door Nederland zal touren.

Ruth is enorm veelzijdig en deze veelzijdigheid maakt dat ze zoveel heeft bereikt en nog gaat bereiken. Ze is een prachtig voorbeeld van hoe je dromen werkelijkheid kan laten worden. “Probeer van alles uit!” vertelt Ruth. “Probeer dichtbij jezelf te blijven en je passie en je dromen te laten realiseren, want kan niet bestaat niet!”

Ruth komt met Loet direct je hart binnen vanwege de grote mate van herkenbaarheid en inspiratie. Hierdoor kan ze je met haar voorstellingen meenemen in een geheel andere wereld; haar wereld met Loet waarin alles kan, mag, bestaat en vormgegeven wordt. Bezoek haar voorstelling met jouw familie en kinderen, en beleef de magische wereld van Loet!

Samen met haar hond Mango speelt Ruth de familievoorstellingen en daarnaast volgt ze met Mango het hulphondentraject. Hier is Ruth een crowdfunding voor gestart. Mango moest geopereerd worden aan haar knie en op dit moment is er een kans dat ze nog een keer geopereerd moet worden. Ze houdt je via updates daarvan op de hoogte. Meer informatie hierover is via deze link terug te vinden en het delen van deze crowdfunding is erg lief!