Theater is bijna niet meer weg te denken uit het leven van Rianne Peterson. De 28-jarige theateractrice uit Assen is van jongs af aan al dol op dansen, zingen en acteren. Ze danst al sinds haar achtste en begon met de vooropleiding aan de Dansacademie Lucia Marthas om te zien of dit echt iets voor haar was. “Het was op dat moment echt heel leuk, maar ik merkte dat ik ook in aanmerking kon komen voor musical,” herinnert Rianne zich. “Ik ben toen naar de Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg gegaan om de vooropleiding te doen, heb daar auditie gedaan voor de vakopleiding musicaltheater en ik werd aangenomen. In 2017 ben ik afgestudeerd en sindsdien heb ik met leuke producties mogen meedoen.”

Het is duidelijk te zien dat haar leven op dat moment een geweldig artistiek pad bewandelde en hoe ze haar talent verder heeft ontwikkeld! Foto: Kijkaan

De ontdekking van haar passie

Rianne heeft inmiddels al in verschillende musicalproducties gespeeld. Het is een passie die ze op een prachtige manier heeft ontdekt. “Op mijn dansschool Jan Postema was er altijd een eindmusical, waar je kon zingen en acteren,” vertelt Rianne. “Op mijn elfde heb ik auditie gedaan voor de rol van Peter Pan in de gelijknamige musical, waar ik eigenlijk nog te jong voor was. Mijn juf liet me toch auditie doen en vond daarna dat ik het echt moest worden. In overleg met mijn ouders kreeg ik dus toch de rol! Na onze reguliere eindvoorstelling, mochten we de musical ook nog op andere locaties opvoeren in Drenthe. Dat was nog niet eerder voorgekomen en vond ik zo cool! Voor het eerst in mijn leven had ik vier solonummers en een script met veel tekst, en dat alles gecombineerd met veel dansen. Dat vond ik fantastisch en ik wist; musical is echt mijn passie!”

Het werd dus tijd om meer met musical te gaan doen. Rianne volgde de opleiding Musicaltheater aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten. “Op deze vakopleiding kregen we in ons tweede jaar een vak genaamd: theateratelier. Daar kregen we les van een theaterdocent, die de theaterdocentenopleiding deed op onze school. Tijdens deze les werkten we aan een toneelstuk, dus puur en alleen gericht op acteren. Dat vond ik zo vet om te doen, ik ging helemaal op in de materie. Sinds dat moment is mijn liefde voor acteren heel groot geworden, en het is nu iets wat ik het meest doe.

Ik ben echt heel blij en tevreden over deze opleiding. Niet alleen vanwege wat ik nu doe, maar ook omdat ik me daar zo goed heb kunnen ontwikkelen, op een hele fijne manier. Ik was echt verrast over hoe fijn en aardig iedereen al tijdens de audities was. De docenten waren heel open en werkten aan de hand van jouw kracht naar een mooie ontwikkeling. Deze benadering was voor mij vrij nieuw, werken op basis van jouw sterke punten. Zingen en acteren is iets heel persoonlijks en kwetsbaars wat je doet en waar je ook feedback op krijgt. Ik ben daarin ook heel zelfbewust geworden en ik heb een geweldige klas en fijne docenten gehad. Dat maakte dat ik de ruimte kreeg om mezelf op een solide manier te kunnen ontwikkelen.”

Waarom theater haar passie is

De magie van het theater; we horen het vaak voorbijkomen. Ook Rianne kan de magie van het theater op een mooie manier omschrijven. “Je bouwt een hechte band op met je collega’s tijdens het repeteren. Als het dan uiteindelijk af is en je mag jouw passie voor het vak -dat wat je het liefste doet- aan de mensen laten zien in die mooie theaters en uit het applaus blijkt dat de mensen een leuke avond hebben gehad, is dat echt magisch. Samen dat verhaal beleven is een heerlijke ervaring!”

Natuurlijk heb je in iets wat je leuk vindt, ook voorbeelden waar je naar opkijkt. Rianne weet nog heel goed hoe ze haar voorbeeld heeft ontdekt. “Ik was altijd wel fan van Brigitte Heitzer bij Op zoek naar Evita. Zij zong daar een hele mooie versie van het nummer 'Het is over' van Annie M.G. Schmidt. Sinds dat moment ben ik stiekem wel een beetje fan van haar en nu spelen we toevallig ook nog buren in de film Stoffig Licht die in voorjaar 2024 uitkomt! Wat ik goed aan haar vind is dat ze – voor zover ik dat kan zeggen – dicht bij zichzelf blijft in haar sterke zang en spel, wat voor mij heel geloofwaardig overkomt, hoe groot de verschillende rollen ook uit elkaar liggen.’’

Spannende ontwikkelingen wat betreft Stoffig Licht!

Voor het eerst spelen in een musical

Dan komt natuurlijk dat ene moment: de première. Dat is altijd spannend. Zo spannend heeft Rianne het ook zeker ervaren. “Het was heel eng in het begin! In mijn hoofd was ik altijd een danser die een beetje kon zingen en acteren, ik zag mezelf wel in een ensemble terechtkomen. De auditie voor de thrillermusical ‘Vals’ betrof gelijk een van de vier hoofdrollen, over vier meiden die op vakantie gaan. Er zat geen dans in deze musical, alleen zang en acteren; een flinke uitdaging! Zang vond ik het spannendst, maar ik denk dat ik na een maand of twee touren echt ging geloven dat ik het toch wel kon. Het heeft me verder ontwikkeld en het was ook echt een droom die uitkwam; touren in deze musical. Het was fantastisch, met hele fijne mensen!”

Doorgroeien in de volgende musical: De Kleine Zeemeermin

Na Vals kwam het volgende moment dat Rianne in een musical zou gaan spelen. Ze kreeg een dubbelrol in De Kleine Zeemeermin, die in januari 2018 in première ging. “Het was echt een feest en voor het eerst mocht ik de slechterik spelen: de boze heks uit De Kleine Zeemeermin. Met deze rol kon ik echt groots spelen, wat heerlijk was om ook eens te doen. Bij De Kleine Zeemeermin durfde ik echt gek te doen en kreeg ik de vrijheid om mezelf nog meer te kunnen ontwikkelen. Die hele tour was enorm genieten, ook om een andere rol te spelen dan wie je eigenlijk bent; echt buiten datgene wat je gewend bent. Ik heb echt enorm veel geleerd tijdens deze musical.”

“Wat dat betreft zal mijn liefde voor theater nooit verdwijnen!”

Natuurlijk kennen we allemaal de ellende van de covid-19 periode. Ook voor Rianne was het een onzekere periode, voor wie in het theater niet? Het moment dat er weer gespeeld mocht worden was een onbeschrijflijk moment voor haar. “Ik kon het amper geloven! Heel lang had ik gedacht dat De Kleine Zeemeermin een van de laatste musicals zou zijn waarin ik zou spelen. Ondanks die gedachte kon ik natuurlijk wel terugkijken op een mooie periode, een moment waar ik nooit had durven dromen. Na de covid-19 periode kwam toen de musical Alice in Wonderland, waarin ik opnieuw de rol van een slechterik speelde: de hartenkoningin. Ze zagen mij in De Kleine Zeemeermin als boze heks en werd naar aanleiding daarvan gevraagd om te auditeren voor deze rol. Het was met een hele grote cast en met nieuwe muziek geschreven door Elise Berends, die ook de regisseur was. Het was een enorme uitdaging, waarbij het eerst best onwennig was om weer met elkaar in een ruimte te mogen werken na de lockdown. Toch voelde het alsof ik nooit weg was geweest. Ik heb enorm genoten van het moment dat ik weer op het podium stond en dat we dit weer mochten doen. Wat dat betreft zal mijn liefde voor theater nooit verdwijnen!”

Opgaan als stemactrice

Niet alleen staat Rianne op een geweldige manier op het podium, maar ze is ook werkzaam in de wereld van nasynchronisatie. Ze heeft zich ondertussen ook op een ander acteervlak kunnen ontwikkelen, namelijk als stemactrice. “Ik ben begonnen als stemactrice in het programma Corn & Peg, een tekenfilmprogramma van Nick Jr. met twee eenhoorntjes erin, waarin ik een van de eenhoorns insprak met een klein en schattig stemmetje," herinnert Rianne zich. "Ook heb ik een Netflix-film ingesproken: ‘A Second Chance: Rivals!’. Dat is een Australische liveactionfilm waarin ik de vrouwelijke hoofdrol heb ingesproken, heel anders dan het inspreken van een eenhoorn in Corn & Peg. Deze liveactionfilm lag dichter bij mezelf. Qua commercials heb ik ingesproken voor de ANWB en speel ik in de tv-commercial van de Regiobank, dus eigenlijk heb ik van alles wat mogen doen. Het wereldje is heel anders, je bent meer technisch bezig met wat de personages doen en wat het script en de tijdcode zegt.”

Rianne geeft leerlingen ruimte voor ontwikkeling

Ook geeft Rianne theaterles aan leerlingen. Ze weet precies wat ze belangrijk acht om leerlingen mee te geven ter ontwikkeling. “Wat ik mijn leerlingen wil meegeven is dat niets te gek is. Ik vind dat heel belangrijk, dat ze zich nergens voor schamen. Op school vond ik het heel fijn dat in de basis wat je doet goed is, maar wellicht nog beter kan. Deze zomer ben ik gestopt met lesgeven bij de school waar ik vroeger ook heb gedanst. Ik heb een prachtig afscheid gehad, waarbij ze een nummer van mij hebben herschreven met op de achtergrond filmpjes waar ik heel gek doe. De achterliggende gedachte van het gek doen en alles hel groot en overdreven voor te doen, is dat ik hoop dat zij de vrijheid voelen dat zij dat ook kunnen doen; niks is fout. Ik geef mijn leerlingen aan om te doen en te proberen wat ze willen doen. Op deze manier hoop ik dat ze niet bang zijn om de randjes op te zoeken, want dan weet je veel beter wat wel of niet lukt en geloof ik dat je meer kunt groeien.”