De ontdekkingsreis naar haar veelzijdigheid
Anouk Briefjes, een veelzijdige actrice en regisseur met een carrière overgoten van passie, deelt haar bijzondere ontwikkeling door de wereld van theater en film. Op haar 41e blikken we terug op haar jeugdige dromen; van de uitdagende jaren op de toneelschool, één van haar eerste filmervaringen in Pietje Bell 2 en het winnen van de Televizier-Ster voor De Zomer van Zoë. Met zoveel inzicht, talent en een drive om mooie prestaties waar te maken komen hele mooie momenten tot stand. Momenten die zij tot werkelijkheid heeft gebracht.
Een kind van het podium: basisschoolmusicals en de totstandkoming van haar passie
Anouk's theatrale avontuur begon op de basisschool, waar meer dan alleen groep acht musicals plaatsvonden. Het was in groep vijf, tijdens de jaarlijkse kerstmusical, dat de kiem van haar liefde voor zingen en acteren werd geplant. Vanaf dat moment was het duidelijk: Anouk zou haar weg vinden naar de schijnwerpers. “Op de basisschool deden we veel aan musicals, dus niet alleen de groep acht musical,” vertelt Anouk. “Dat begon al in groep vijf, waarbij op dat moment een kerstmusical werd gehouden. Ik vond zingen altijd al heel leuk, dat deed ik al van jongs af aan als ik van school terug naar huis liep. Eerst wilde ik balletdanseres worden, en manegehouder, maar toen ik acht jaar was zei ik: ‘ik wil actrice worden’. Zodoende is het op deze manier begonnen.”
En kijk waar deze kanjer nu staat! Echt een droom waargemaakt, in alle opzichten!
De toneelschool: waar talent bloeit en bijzondere momenten werkelijkheid worden
Anouk's ontdekkingstocht op de toneelschool is een cruciaal hoofdstuk waarin haar artistieke horizon steeds meer werd verbreed. Hier kwam niet alleen het acteertalent naar voren, maar ook de potentie om te regisseren en les te geven. Het pad van veelzijdigheid ontvouwde zich, en Anouk realiseerde zich al snel dat haar liefde voor verschillende elementen haar vakgebied nog groter werd. “Als je naar de toneelschool gaat, ontdek je veel meer, want naast acteren kun je ook regisseren en lesgeven. Je wordt zodoende breder georiënteerd in dat opzicht, dus dat je ziet dat verschillende elementen ook bij mijn vakgebied passen.”
Foto rechts: Hans Dunlop
“Je wilt mensen raken met een verhaal”
Toen Anouk 13 of 14 jaar was, moest ze een soort IQ/EQ-test doen, met een beroepentest erbij. Dat hoefde ze naar haar idee niet in te vullen, want ze wilde tenslotte artiest worden. “Uit die test bleek, naar aanleiding van hoe ik een schilderij omschreef, dat ik een heel fotografisch inzicht heb. Echter wilde helemaal geen fotografe worden, ik wilde actrice worden. Pas op de toneelschool legde ik de link hiermee, dat ik daarom film maken leuk vindt, doordat ik een fotografisch inzicht heb. Daarbij: verhalen vertellen is één van mijn grootste passies, en daarom past het theater ook zo goed bij me. Het maakt niet uit of je verhalen vertelt in een lied, een film of in het theater; je wilt mensen raken met een verhaal.”
Met wat Anouk te vertellen heeft lukt dat altijd! Foto links: Vincent Carmiggelt
ArtEZ Academie voor Art & Design, en één van haar eerste filmervaringen
Anouk had auditie gedaan op de toneelacademie Maastricht en was daar door tot de laatste ronde voor zowel de acteurs als de regie kant. Ze vonden haar alleen te jong en daarom is ze last minute naar Artez Zwolle gedaan wat een theaterdocent opleiding is, waarbij je ook leert acteren en regisseren. “In Zwolle was de authenticiteit van de school erg gericht op muziek. Ik werd beoordeeld op stem, acteren en andere elementen. Een onderdeel van deze auditie was in 20 minuten een heel liedje schrijven. Alleen de startzin kreeg je dan aangeboden, en daar moest je het mee doen. Dat vond ik al heel erg leuk om te doen. Op de opleiding deden we elk trimester een lied maken of een muziektheater voorstelling. Je kreeg allerlei onderdelen tijdens deze studie: elementair spel, dat is veel met vaste tekst. We kregen ook ontwerpend spel (improvisatie), filosofie, dramaturgie, beweging en stem. Naast dat je met z’n allen les kreeg met stem, kreeg je ook privéles daarin. Dat werd destijds nog met bandjes opgenomen.”
In 2003 kwam Anouk voor het eerst in aanraking met film. Tijdens haar derde jaar werd ze productieassistente van de film Pietje Bell 2. “Het derde jaar wordt dan echt jouw jaar,” vertelt Anouk. “Je gaat dan stagelopen en je opleiding vervolgens verder afmaken. In mijn derde jaar ging ik bij een film stagelopen, wat vrij bijzonder was want dat deed bijna niemand. Pietje Bell 2 was één van de eerste keren dat ik met film in aanraking ben gekomen. Ik snapte deze filmwereld, en ik vond het ook erg interessant.”
Haar interesse voor regisseren, met een bijzonder afstudeeronderzoek
Naast het spelen kreeg Anouk ook het regisseren in het vizier. Nog een tak van sport binnen de opleiding, eentje die zij vanaf dat moment nog meer met succes zou gaan ontwikkelen. “Op mijn opleiding kreeg je al de BRS: de binnenschoolse regie stage. Als derdejaars ga je dan tweedejaars regisseren. Van twee docenten kregen we regielessen. De één pakte het zo aan, en de ander weer op een andere manier. Op die manier kan je daar je eigen draai aan geven. Hoe langer je in het vak zit, hoe meer je daarvan leert. Wat ook belangrijk is: hoe geef je feedback? Hoe zorg je ervoor dat een acteur performt zoals je dat graag ziet? Mijn idee voor in het vierde jaar was om een theaterstuk schrijven, wat ik zowel wilde regisseren als theaterstuk en als film. Beide onderdelen wilde ik in één avond laten zien. Zodoende wilde ik ontdekken wat het verschil is tussen het regisseren van een film en van een theaterstuk. Alleen zag de school zoiets niet zitten. Vervolgens heb ik contact gehad met een jongen die een schrijversopleiding deed aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Hij heeft mij geholpen met het schrijven van deze eindregie, met de combinatie van theater en film erin. Daar startte voor mij de eerste filmregie.”
Haar kracht om van een cruciaal vraagstuk een mooi antwoord te vinden
Je bent klaar met een opleiding. Welke kant ga je dan op? Ook Anouk kreeg met deze vraag te maken, maar zij kreeg het voor elkaar wat moois te kunnen vinden. Op dit moment is ze nog altijd op een geweldige manier bezig. “Na mijn tijd in Zwolle heb ik gestudeerd in New York, aan de The Actor Studio Lee Strasberg. Na deze opleiding dacht ik dat ik in een zwart gat zou vallen. Ik was klaar met een opleiding, dus wat nu? Gelukkig had ik al een netwerk opgebouwd, dus kwam er werk op mij af. Waar ik achter kwam was dat ik voor films en tv-series ouder werd geschat vanwege mijn lengte. Dat pakte niet geheel uit in mijn voordeel. Wat waren de opties? Afhankelijk worden van castingbureaus of het heft zelf in handen nemen? Daar kwam de drive vandaan om de rode draad die ik heb verder te kunnen ontwikkelen. Ook al moet je allereerst investeren in tijd en geld, er komt altijd betaald werk op je af.”
Bijzondere momenten gedurende haar carrière
We kennen het allemaal: bijzondere tijden, dingen die je nooit meer zult vergeten. Eén van de meest toffe dingen die Anouk heeft gedaan was bij The Dutch Factory in Amsterdam: Shakespeare. “Dat heb ik acht jaar gespeeld in het Engels,” herinnert ze zich. “Het was echt te gek om met Tim Carroll te werken, één van de grootste Shakespeare kenners. Daar heb ik heel veel geleerd, qua regie en acteren. Wat wij deden was topsport. Je kende meerdere rollen, en we speelden vaak op locatie. Door het doen van ‘rock, paper, scissors’ wist je welke rol je ging spelen; eigenlijk een paar seconden voor je ging starten. Het publiek nam rekwisieten mee, en daar moest je het mee doen. Niets stond vast, en we hadden de regel dat je nooit iets mocht weghalen. Op alles word je getriggerd om in het hier en nu te blijven, dat je je tegenspeler verrast en blijft luisteren. Zoiets moet je liggen, en ik vond het echt heel gaaf! De teksten van Shakespeare blijven heel mooi!”
Een fantastische prestatie: de Televizier-Ster winnen met de serie De zomer van Zoë
Recentelijk heeft Anouk nog iets heel bijzonders meegemaakt. Vier seizoenen heeft ze gespeeld in de serie De zomer van Zoë als het personage Ellen, en laten we wel wezen; het zal een moment zijn geweest om nooit meer te vergeten. “Mijn zoontje was op dat moment net geboren, dus met theater was ik even gestopt. Toen ik het weer wilde oppakken, kwam corona om de hoek kijken. De eindproducent had al lang een idee van De zomer van Zoë, een paardenserie. Ze moesten wel content maken, dus ze hebben het heel snel geschreven. Ik werd gevraagd om deze rol te spelen: Ellen het paardenmeisje. Hoe grappig is dat: ik heb vroeger paardgereden, en dan mag ik zo’n rol spelen! Na het eerste seizoen was iedereen heel gelukkig op de set, en het was heel erg leuk om met van die jonge mensen te werken. Het werden zowaar vier seizoenen, en we wonnen in 2021 ook de Televizier-Ster. Het was echt een cadeautje! De nominatie vonden we al fantastisch, en de andere genomineerden waren De Make-Up Cup van Nikkie de Jager en Mollenstreken met Lavezzi Rutjes. Het was echt heel euforisch dat we hebben gewonnen, echt fantastisch!”
De kracht van een onoverwinnelijke topper
In zo’n openhartig gesprek onthult Anouk de diepgaande betekenis achter haar artistieke keuzes. Van vroege kerstmusicals op de basisschool tot het winnen van de Televizier-Ster voor De Zomer van Zoë, duiken we in haar artistieke evolutie en de unieke uitdagingen die ze tegenkwam op haar weg naar succes. Momenten waarop ze echt enorm trots mag zijn op zichzelf, en op iedereen die daarin heeft bijgedragen. “Ik heb op veel sets gestaan, maar deze was echt zo leuk en fijn; een warmte die ik ontzettend ga missen! Het is een moeilijke wereld om erin te blijven, de theaterwereld. Je ziet veel mensen afhaken, dus ik ben echt gezegend dat het bij mij zover heeft mogen komen! Wat voor mij succes is, is als jij kunt leven van je vak. Als dat je lukt, dan ben je al heel ver gekomen. Voor mij ben je in dat opzicht al helemaal geslaagd!”
Verhalen vertellen, veelzijdig talent uitstralen, inspireren, floreren en dromen waarmaken; alles wat Anouk in haar heeft leidt tot prachtige ontwerpen, gebeurtenissen, magische creaties en verrijking!
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een leuk en uitgebreid interview Anouk. Heb dit vol belangstelling gelezen. Alle goeds, met plezier terugdenkend aan Gays, Guitars en andere Kutzooi. De titel destijds wekte grote verbazing bij me. Huh, wat gaat hier nu gebeuren en hoe wordt dit een korte film. Hoe leuk was dat toen, een 48hrs Nijmegen, die als korte film enorm goed heeft uitgepakt. Hartelijke groet, Tom