Jildou Kroes is een theatermaker die de kracht van poëzie en muziek in haar werk verweeft. Met liedjes als rode draad creëert ze betoverende voorstellingen die vanuit een diep gevoel ontspruiten. In dit artikel deelt Jildou haar reis van de eerste kriebels voor het theater tot het maken van persoonlijke en poëtische stukken. Foto: Ellard Vasen

De eigenzinnige weg naar succes

Van toerisme tot het theaterpodium: Jildou's pad naar het theater was verre van conventioneel. Ondanks tegenslagen en adviezen om een andere richting te kiezen, volgde ze haar hart. Dit artikel neemt je mee op Jildou's avontuurlijke reis en toont hoe eigenwijsheid en passie haar carrière hebben gevormd. “Dat pure en poëtische past heel erg bij mij,” veronderstelt Jildou. “Als ik stukken maak, dan komt zoiets uit een soort gevoel van mijzelf. Ik denk dat in mijn liedjes de meeste kracht zit. In mijn liedjes ontstaat een rode lijn, en daar schrijf ik dan weer stukken omheen. Ik ben meestal op zoek naar wat nou mijn vorm is, en ik denk dat ik uiteindelijk wel kan zeggen dat het schrijven van liedjes de basis is voor mijn stukken.

Vroeger moest ik een keuze maken over wat ik wilde gaan doen. Ik zat eerst te denken aan de sportacademie en toerisme, en destijds had ik ook wel naar theater gekeken, maar ik kende niemand in mijn omgeving die dat deed. Bij mij kriebelde het altijd wel heel erg als ik naar dat soort dingen keek, want ik heb ook ooit één keer een auditie gedaan in Utrecht voor de theaterschool. Ik werd daar afgewezen, en toen dacht ik aan wat mijn ouders mij ook hadden verteld: dat veel geld verdienen er niet in zit binnen theater, dus om daar echt je beroep van te maken. Daar luister je op dat moment misschien ook naar, maar aan de andere kant was ik ook echt eigenwijs. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik toch nog auditie heb gedaan, puur uit een gevoel van dit is wat ik echt wil.”

Het belang van schrijven in haar werk

Voor Jildou vormen liedjes de kern van haar theaterstukken. Deze muzikale basis biedt haar niet alleen een creatieve uitlaatklep, maar helpt ook om een samenhangend verhaal te creëren. In dit artikel vertelt Jildou hoe haar liefde voor schrijven en muziek haar theatervoorstellingen vormgeeft. “Ik merk wel dat schrijven echt voor mij belangrijk is. Ik vind het ook heel leuk om als actrice te spelen in een stuk van iemand anders, maar ik vind die afwisseling erg leuk, dus als ik dan weer iets van mijzelf mag schrijven en iets dat helemaal vanuit mijzelf komt. Dat vind ik ook wel heel bijzonder, dat dit ook in mij zit.”

Een bijzondere tijd: de Theateropleiding Selma Susanna

Sterker worden, veelzijdiger worden en steeds meer groeien; dat heeft Jildou allemaal meegemaakt. Aan de Theateropleiding Selma Susanna heeft ze steeds meer sprongen gemaakt. “Ik wist altijd wel dat ik er iets mee wilde gaan doen, en als ik er niets mee doe dan is het alsnog heel waardevol. Ik heb het in mijn voorstelling over dat het tijd is om thuis te komen, maar dat was wel echt de uitkomst van deze opleiding. Het waren soms ook wel echt moeilijke dagen hoor, soms met vakken die ik echt niet leuk vond. Juist daar leer je denk ik enorm van. Ik vond het een hele mooie opleiding die me echt wel heeft gevormd tot waar ik nu ben, op een heel bijzondere manier.”

Haar afstudeervoorstelling: Zoute Slok Op

Jildou maakte een opvallende entree in de theaterwereld met haar afstudeervoorstelling genaamd Zoute Slok Op, een gedurfd locatietheaterstuk gespeeld op een schip tijdens een festival. Dit unieke project, geïnspireerd door haar liefde voor de natuur en de zee, vormde een belangrijke mijlpaal in haar carrière. Met een sterke visie en vastberadenheid slaagde Jildou erin om haar droomlocatie te regelen voordat het concept volledig was uitgewerkt. “Ik weet nog dat ik heel eigenwijs op een schip wilde spelen, en op een festival,” herinnert Jildou zich. “Dat had ik op een gegeven moment in mijn hoofd zitten, omdat het thema heel erg met de zee te maken had. Het leek mij fantastisch om een soort locatietheater te maken, want daar had ik wel wat mee. Ik ben wel echt een natuurmens. Eigenlijk was het zo dat ik het eerst al had geregeld, en toen pas had gezegd wat voor een idee ik voor ogen had. Gelukkig was dat geen probleem. Ik vond het ook heel fijn om buiten te kunnen spelen, op een locatie waar je de wind door je haren kon voelen.”

Een succesvolle formule met haar afstudeervoorstelling

Deze eigenzinnige aanpak typeert haar als theatermaker die durft te dromen en risico's te nemen. Haar afstudeervoorstelling was niet alleen een artistieke prestatie, maar ook een persoonlijke overwinning die haar klaarstoomde voor een succesvolle toekomst in het theater. “Ik merkte wel dat ik daar doorheen moest, om zo weer verder te groeien. Dat laatste jaar van mijn theateropleiding. Bij mijn afstudeervoorstelling had ik ook wel het gevoel dat ik daarna echt meters ben gaan maken. Ik ben zoveel mogelijk gaan spelen om beter te worden, dus dat was het. Ik vond het fantastisch om op die boot te spelen, en elke keer ben je net zo ver als hoe je laatste voorstelling was. Natuurlijk, als je er misschien na afloop op terugkijkt, zie je wellicht wat kritische punten, maar op het moment zelf is het gewoon het beste wat je dan kunt maken en neerzetten. Ik was er wel trots op dat ik het zo ‘eigenwijs’ had aangepakt: dat ik mijzelf voornam dat ik op een festival wil spelen en op een boot.”

Foto's: Ellard Vasen

HET IS TIJD om thuis te komen

Jildou brengt haar publiek dichtbij haar hart met intieme en persoonlijke voorstellingen. Samen met psycholoog Gerrie Douma verkent ze thema's als thuiskomen en persoonlijke reizen. Ontdek hoe Jildou's diepgaande liedjes en verhalen een bijzondere verbinding creëren tussen haar en het publiek. “Het is een heel persoonlijk onderwerp, dus ik zing liedjes en teksten over mijzelf die heel dichtbij komen. Ik vond het wel interessant om dan te weten wat het voor mensen precies betekent om thuis te komen, of wat de reis is die andere mensen hebben gemaakt of nog steeds aan het maken zijn. Elke keer na afloop van een voorstelling, als ik de verhalen hoor en mensen dat dus met elkaar delen, dan zit ik ernaar te kijken en dan mag ik dus ook even achterover leunen. Ik heb deze voorstelling geschreven omdat het mij heel mooi lijkt om ook het publiek daarin mee te laten anticiperen. Ik weet wel dat niet iedereen erop zit te wachten, op een nagesprek, maar ik merk wel dat sommige mensen het fijn vinden om wat te delen. Het gaat heel erg over wat je voelt vanuit je hart.”

Dankbaar zijn voor dit hele proces

Jildou reflecteert op het intensieve proces van haar afstudeervoorstelling. Ze kijkt nu dankbaar terug op hoe ver ze is gekomen, vastberaden om de waarde van elk creatief moment te erkennen en te vieren. “Het is best wel een belangrijk aanloopproces geweest, van liedjes schrijven en maken en dan weer herschrijven; dat steeds weer, en steeds met verschillende mensen gewerkt. Uiteindelijk komt die eerste voorstelling, vervolgens de première, en het vreemde is dat je daar dan helemaal niet bij stilstaat. Na afloop had ik wel zoiets van dat ik er toch even bij stil had moeten staan, dat ik ervan moet genieten. Dat is wel een soort standaard proces van de mens: als je iets hebt afgerond, dan heb je alweer bijna een ander doel voor ogen. Ik wilde dit wel even koesteren, dat moment. Ik ben echt enorm dankbaar dat het zo ver is gekomen, tot waar ik nu ben!”

Het maken en uitgeven van iets van haarzelf

Voor Jildou zijn liedjes een cruciaal onderdeel van haar theatervoorstellingen. Ze waardeert de bijzondere momenten waarin publiek en artiest samenkomen, momenten die uniek en vergankelijk zijn. Haar vriend benadrukt de schoonheid van deze tijdelijkheid, een gedachte die Jildou deelt. Ze erkent dat een opgenomen voorstelling nooit dezelfde impact heeft als live theater, waarin de fysieke aanwezigheid en de directe beleving essentieel zijn. Toch vindt ze het ook bijzonder dat haar liedjes op een cd een blijvende indruk kunnen achterlaten. Deze dualiteit tussen het vergankelijke en het blijvende maakt haar werk speciaal en biedt haar publiek een unieke ervaring die zowel tijdelijk als blijvend waardevol is. “Laat ik het zo zeggen,” zegt Jildou: “ik vond dat juist heel bijzonder, omdat die liedjes natuurlijk een groot onderdeel zijn van mijn theatervoorstelling. Wat mijn vriend ook zegt, vind ik ook heel bijzonder: voor een moment bij elkaar komen, en daar moet je dan bij zijn, want daarna is het weer weg. Dat heeft ook een mooie kant, dat zoiets tijdelijk is, maar dat mensen het wel op dat moment kunnen meemaken. Natuurlijk is de voorstelling er nog steeds als het opgenomen zou zijn, maar dat is toch heel anders dan als je erbij bent. Juist dat vind ik dus het mooie aan theater, dat het een fysieke kant heeft en aan de andere kant dat je geniet van de liedjes die je schrijft. Met zo’n cd zijn de liedjes toch wel iets blijvends. Het blijft voor mij bijzonder dat mensen die cd kopen, bijzonder en erg mooi tegelijk!”