Lotte Dunselman, een getalenteerde actrice en theatermaker, begon haar avontuur in het rustige Drenthe en belandde uiteindelijk op diverse podia in Nederland en België. Haar verhaal is er een van doorzettingsvermogen, passie en hard werken. Ze weet wat het is om te strijden voor succes, en op het gebied van theater is dat haar zeker gelukt. Tegenwoordig is ze al enkele jaren artistiek leider bij Mevrouw Ogterop en maakt ze jaarlijks een voorstelling op eigen initiatief. Foto: Amrita Panday Photography

De eerste stappen in theater

Lotte’s fascinatie voor theater begon al op jonge leeftijd. Volgens haar moeder vond ze theater al geweldig voordat ze naar de basisschool ging. Ze vertelt hoe ze, ondanks het krijgen van kleine rollen op de lagere school, altijd een diep verlangen voelde om op het podium te staan. “Ik kom uit een antroposofisch gezin, en we deden altijd het kerstspel in de winter. Dan wilde ik al heel graag meedoen,” vertelt Lotte. “Ik vond toneel op de lagere school echt het allerleukste wat er was. We hadden een leraar die vond dat je moest leren wat je niet goed kon, en dat je een stapje terug moest doen in wat je wel goed kon en graag wilde. Dus kreeg ik altijd de bijrollen. Zo ben ik de ezel geweest in Don Quichot, een sneeuwvlokje, of de stem van de overleden broer in de coulissen. Ik heb het allemaal meegemaakt, maar ik ben wel een keer farao geweest. Ik kende de tekst van iedereen uit mijn hoofd en bemoeide me met de decors en de affiches, van alles.”

Middelbare school en vooropleiding

Op de middelbare school kreeg Lotte meer kansen om haar talent te tonen. Deze ervaringen brachten haar naar de vooropleiding De Noorderlingen in Groningen. “Op een gegeven moment twijfelden ze of toneelspelen wel iets voor mij was. Ik heb toen gezegd dat ik dat zeker wilde blijven doen en dat ik het zeker kon, want ik voelde dat ik niet aan mijn plafond zat. Ik heb op korfbal, voetbal en ballet gezeten. Op een gegeven moment voel je dat je een plafond hebt bereikt en niet veel beter zult worden. Bij toneel wist ik dat ik hierin steeds beter kon worden.”

Doorzettingsvermogen op de toneelschool

Haar vastberadenheid om door te zetten leidde uiteindelijk tot grote groei en ontwikkeling als actrice. Ze wist dat er meer uit te halen viel, daar ze zeker wist dat ze niet aan haar plafond zat. “Iedereen was zo goed bezig! Het was een soort andere wereld. Ik kwam uit een heel andere wereld, die ‘vrije schoolwereld’. Dit was een fanatieke wereld die vrij competitief was ingesteld. Dat was zeker niet gemakkelijk meteen. Op de toneelschool vond ik het wat makkelijker worden. Ik kreeg veel docenten en bij de een voel je je dan beter dan bij de ander. Ik ben later erg gegroeid. Op de toneelschool en ook bij De Noorderlingen ben je natuurlijk de hele tijd met jezelf bezig: je eigen lichaam en geest, want dat is je instrument. Eigenlijk krijg je constant kritiek op wat beter moet, dus de focus ligt erg op jezelf, waardoor je steeds meer bewust wordt van jezelf. Je moet ook nog kunstenaar zijn en overal een mening over hebben. Dat vond ik niet altijd makkelijk. Een regisseur is veel bezig met dat jij zo goed mogelijk moet spelen, zodat jij dat toneelstuk verder brengt. Die regisseur helpt jou heel erg, en dan word je veel dienstbaarder aan een toneelstuk. Terwijl op zo'n opleiding sta je zelf nog vrij centraal. Daar moet je fouten kunnen maken en daarvan beter worden.”

Haar prachtige doorbraak

Samen met Anna Schoen en Sanne van Rijn zou Lotte een mooi tijdperk meemaken. De succesvolle tournee van de voorstelling OMVALLEN was een cruciaal moment in haar carrière, maar het bracht ook uitdagingen met zich mee toen er na afloop een moeilijke periode volgde. “De voorstelling genaamd OMVALLEN had ik samen met klasgenoot Anna Schoen en regisseur Sanne van Rijn op de toneelschool gemaakt,” vertelt Lotte. “Sanne werkte toen bij het Zuidelijk Toneel Hollandia, en die gingen naar NT Gent. Ze hadden een openingsvoorstelling nodig. Het idee ontstond om een remake te maken van de voorstelling OMVALLEN. Meteen na school hadden we die klus dat we naar NT Gent gingen. Daar hebben we ongeveer drie maanden gewoond. We gingen op tournee en sliepen in vijfsterrenhotels. We speelden ongeveer 50 keer in Nederland en België.”

Obstakels overwinnen en doorgroeien

“Ik speelde in OMVALLEN met een masker op en had geen tekst, niemand ging mij naar aanleiding daarvan vragen voor de volgende Shakespeare of iets dergelijks, dus daarna kwam er een gat waarin ik helemaal geen werk had en dat was vrij zwaar. Tijdens zo’n periode op de toneelschool word je van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat getraind. Je wordt niet breed opgeleid dat je ook nog docent wordt of kinderen workshops geeft. Je wordt echt opgeleid tot acteur, wat heel ambachtelijk en specifiek is. Als je daar dan geen werk in hebt, is dat lastig. Ja, daar heb je al die jaren voor gewerkt. Ik ben op een gegeven moment voor twee maanden naar Zuid-Amerika gegaan, want misschien zou ik daar iets leuks vinden. In de kroeg zeiden ze allemaal: ‘je vlucht’. Eenmaal in Zuid-Amerika dacht ik daar een tijdje over na. Halverwege die reis dacht ik: ‘Ja, dat moet ik gewoon doen. Ik moet hulp gaan vragen. Ik wil toneelspelen, en dan moet ik gewoon alles op alles zetten en hulp vragen’.”

Een succesvol pad na terugkomst

Lotte leerde niet alleen te acteren, maar ook hoe ze haar eigen voorstellingen kon maken en financieren. Tegenwoordig is ze artistiek leider bij Mevrouw Ogterop en blijft ze jaarlijks haar eigen voorstellingen maken, waarbij ze haar visie en passie voor theater deelt met een breder publiek. “Toen ik terugkwam vanuit Zuid-Amerika heb ik een oud-docent opgebeld. Ik ben bij hem op de koffie gegaan, en toen heeft hij me in contact gebracht met regisseur Rob Bakker in Groningen. Ik kreeg zodoende een baan en mocht een voorstelling spelen: Tob, Bos en Magere Leek. Dat was weer een begin. Later in Groningen bij Stichting PEERD heb ik mijn huidige man leren kennen tijdens een regiovoorstelling. Op dat moment begon het te lopen en ben ik eigen voorstellingen gaan maken. Ik heb geleerd subsidie aan te vragen en netwerken te creëren. Dat was ook heel fijn, want hierdoor hoefde ik niet een regisseur te bellen.”

Dromen waarmaken

Tegenwoordig is Lotte fantastisch bezig met wat ze doet. Ze weet wat het vergt om uiteindelijk te groeien richting hogere podia. “Dromen mag, maar hou het meer bij jezelf of in de buurt,” veronderstelt ze. “Hierdoor kun je langzaam stapje voor stapje bouwen aan iets moois. Heb vertrouwen in een goede uitkomst en afloop, en dan gaat het absoluut goed komen!”