“Iedereen kan verder leren, ook jij!”

Ze is actrice, presentatrice en ook zangeres. De 35-jarige Eva van den Dam is zeer veelzijdig doordat ze haar uitdagingen op haar eigen manier heeft weten door te ontwikkelen. Door veel te doen, in de zin van opleidingen en audities, is ze gekomen waar ze nu staat. “Mijn achtergrond ligt echt in het theater, want ik heb muziektheater gestudeerd,” vertelt Eva. “Daarna heb ik in een aantal musicals gespeeld. Alleen vond ik het lastig om dezelfde show steeds meerdere dagen in de week te doen. Op een gegeven moment heb ik besloten om te freelancen, en dat doe ik nu al een aantal jaren.” Makkelijk was het allemaal niet wat Eva heeft gerealiseerd, maar het harde werken heeft zich op een mooie manier uitbetaald.

Opgaan in haar passie, ook voor verwerking

Muziek is iets universeels. Het kan in elke taal iets losmaken, maar ook anderen aansporen of ontroeren. Voor Eva is muziek altijd al haar passie geweest. “Mijn interesse in muziek is, voor zover ik mij kan herinneren, altijd aanwezig geweest,” vertelt Eva. “Vroeger was ik al bezig met dansjes en met vriendinnen zingen en het verzorgen van mini-optredens thuis. Deze passie groeide alleen maar, waardoor het allemaal ook steeds serieuzer werd. Gedurende die periode ben ik helaas mijn moeder verloren, vlak voordat ik 15 jaar werd. Toen ik eenmaal op mijn 18^e de vooropleiding aan het Conservatorium Artez in Arnhem deed, hielp dat met de verwerking van het verlies van mijn moeder. Hierdoor heb ik weer mijzelf teruggevonden, dus eigenlijk heeft mijn passie mij ook daarin geholpen.” Dus muziek is in alle opzichten toepasbaar, ook bij het verwerken van verlies.

Succesvolle opleiding aan conservatoria

Door veel te proberen en te ontdekken is Eva gaan groeien. Zo heeft ze bijvoorbeeld ingezien dat auditie doen deuren opent. Een mooi begin van haar bachelor opleiding zou het gevolg zijn. “Ik begon met muzieklessen te nemen toen ik vier jaar was. Op iets latere leeftijd heb ik een jaar lang allerlei instrumenten uitgeprobeerd, zoals viool, drum, dwarsfluit en piano. Het werd uiteindelijk dwarsfluit spelen, maar na twee jaar voelde het toch niet als mijn instrument. Op dat moment was ik al begonnen met musicallessen te nemen, en kreeg ik daar zanglessen voor. Gedurende mijn puberteit heb ik dat steeds erbij genomen, samen met pianolessen omdat ik mijzelf wilde begeleiden. Mijn zangdocente raadde mij aan om auditie te doen aan het conservatorium. Op dat moment zag ik dat niet zo zitten, aangezien ik mijzelf niet goed genoeg daarvoor vond. Toch heb ik het geprobeerd, en deed ik in 2005 auditie voor de vooropleiding aangezien ik nog een jaartje op de middelbare school moest afmaken. Ik werd aangenomen aan het Conservatorium Artez in Arnhem. Ik vond dat echt helemaal geweldig! Na deze vooropleiding, en het afronden van mijn VWO, kwam ik in Rotterdam terecht. Ik studeerde daar van 2006 t/m 2010 aan het Conservatorium Codarts. Het was echt zo enorm tof daar!”

Eerste praktische ervaringen

Tijdens haar laatste jaar van haar Bachelor Muziektheater aan het Conservatorium Codarts heeft Eva stage gelopen bij The Sound of Music. “Voor mij was dat een leuke eerste ervaring om te voelen hoe het is om op tour te zijn en om in hotels te zitten,” herinnert Eva zich. “Verder krijgt je het idee hoe het is om op het podium te staan tijdens een optreden. Dat alles bij elkaar, samen met een hele goede cast, zorgde voor een zeer fijne ervaring. Tegelijkertijd wekte dat alles de vraag in mij op of ik wel in musicals wilde spelen. Die vraag overviel mij in eerste instantie niet. Het gaf mij de gelegenheid om uit te zoeken of musical iets is voor mij. Je moet immers ergens een keer zijn om uit te vinden of iets het wel of niet is. Ik heb ook veel spellessen, zanglessen en musicallessen gegeven, en ik vertel mijn leerlingen altijd om iets te doen dan wel proberen voordat je het afketst. Pas dan heb je de zekerheid of iets bij je past of niet. Doordat ik ook van alles heb geprobeerd sta ik waar ik nu ben.”

Dat was niet het enige wat Eva zou meemaken. Tijdens haar laatste jaar vond er nog een ander bijzonder moment plaats. “Toen ik op de opleiding zat was het uiteraard een wens van mij om met een solovoorstelling te komen. Tijdens mijn derde jaar moest ik een solovoorstelling maken, en vanaf dat moment ben ik ook gaan schrijven. Ik merkte al gelijk dat ik dat enorm leuk vond, dat ik daar steeds meer bedreven in raakte. Tijdens mijn laatste jaar in 2010 stond ik voor een keuze: of ik ga een solovoorstelling maken, of ik sta in het Oude Luxor theater in Rotterdam met een showcase. Dat laatste vond ik echt enorm gaaf, want ik wilde heel graag Defying Gravity uit de musical Wicked zingen. Dat betekende wel dat ik die wens om met een solovoorstelling te komen moest laten gaan. Later gedurende datzelfde jaar heb ik ongeveer 20 gezelschappen aangeschreven, en bij theatergroep Drang in Den Haag mocht ik toen die solovoorstelling genaamd ‘Een gedachte op een plankje’ maken. Dat was mijn eerste project na mijn afstuderen. Hierdoor was ik vooral enthousiast natuurlijk, een gevoel wat de spanning volledig overwon. Ik wilde het gaan doen en ervoor gaan! Deze voorstelling is een montage voorstelling en gaat over een jong meisje wat een plek probeert te vinden in de grote, wijde wereld. Ze worstelt me de transitie van meisje naar vrouw, omdat ze nooit echt een voorbeeld heeft gehad. Deze voorstelling ging over het verlies van mijn moeder en mijn zoektocht in het volwassen worden.”

Songs from the Movie Sisteract; een ‘once-in-a-lifetime opportunity’

Vlak nadat Eva is afgestudeerd aan het Conservatorium Codarts deed er zich een bijzondere kans voor; spelen met de theatertour Songs from the Movie Sisteract. Deze kans liet ze niet gaan, en was het een droom die voor haar uitkwam. “Deze voorstelling is een van de allerleukste dingen die ik ooit heb gedaan! Ik wist dat deze voorstelling een ‘once-in-a-lifetime opportunity’ was voor mij. Op een gegeven moment in augustus 2011 zag ik dat ze voor deze voorstelling nog op zoek waren naar twee zangeressen, en in september 2011 zou de tour al starten. Nadat ik mij had opgegeven, en auditie mocht doen, was de regisseur enthousiast. Hij vertelde mij om even naar buiten te gaan, en dat hij nog een nummer van mij wilde horen. Intussen moest ik gaan bedenken wat ik zou gaan zingen. Ineens moest ik denken aan het nummer I’m Here uit de musical The Color Purple. De regisseur zei dat het zijn lievelingsnummer is. Doordat het een internationale tour was door Nederland, België en Groot-Brittannië dacht ik dat zoiets mij nooit meer een volgende keer zou overkomen. Dit was echt een uitgelezen kans om zoiets te realiseren, en zo’n droom als deze is gewoon werkelijkheid geworden.”

Wederom een eigen theatervoorstelling

In 2013 begon Eva aan haar Masteropleiding Muziektheater aan het Conservatorium Fontys te Tilburg. Haar afstudeervoorstelling betrof de voorstelling DWANG. “Tijdens mijn master had ik schrijflessen genomen bij een dramaturg om dat nog verder te ontwikkelen,” beaamt Eva. “Het lag ongeveer in lijn met mijn wensen wat ik voor mijn master wilde doen. Ik heb het mijzelf toch best moeilijk gemaakt. De voorstelling ging over een vrouw met een dwangneurose. Voor deze voorstelling gebruikte ik allerlei wc-rolletjes met allemaal tekstjes erop. Daar moest ik allerlei dwangmatige handelingen mee doen, maar ik moest daarnaast ook gewoon zingen. Dat waren niet de aller makkelijkste nummers. Dat was echt een uitdaging, maar ik vond het enorm tof om wederom tot een solovoorstelling te komen.”

Carlo en Eva

Vlak na haar bacheloropleiding is Eva begonnen met spelen in bandjes, aangezien ze pop/rock muziek erg leuk vond om te zingen. Ze heeft een tijdje in een coverbandje gezongen, maar tijdens haar masteropleiding werd het een beetje te veel. “Toch vond ik het te leuk om iets in die trend te blijven doen, dus toen ben met een gitarist van dat bandje begonnen aan een akoestisch duo,” vertelt Eva. “Hij ging op een gegeven moment ook studeren, dus was ik opzoek naar een nieuwe gitarist. Zodoende vond ik Carlo Broere. Nog steeds spelen wij samen. Carlo is erg rustig en steady. Ik weet als wij samenspelen dat hij mij kan ‘redden’ als er iets fout gaat, als ik bijvoorbeeld een stukje oversla. Daarnaast ben ik wat extraverter, aangezien ik als zangeres ook meer aan entertainment moet doen. In dat opzicht vullen wij elkaar goed aan. Hij is meer een begeleidende en echt een geweldige solide kracht waardoor ik als zangeres ook beter tot mijn optreden kom.”

Lesgeven aan kinderen en volwassenen

Eva gebruikt haar talent ook voor educatieve doeleinden. Zo heeft ze voorstellingen gegeven aan onder meer kinderen van groep acht en op de middelbare school. “Ik heb ongeveer acht jaar lesgegeven aan kinderen en volwassenen. Het leek mij heel tof om educatie te combineren met spelen. Uiteindelijk ben ik geschoold als uitvoerend actrice en zangeres, en er was voor een voorstelling een actrice uitgevallen. Via-via werd ik benaderd om te spelen, en dat zag ik zeker zitten. Na het spelen van deze voorstelling smaakte het echt naar meer. Het was een voorstelling voor groep acht, en toen ben ik mij daarin meer gaan ontwikkelen en verdiepen. De voorstelling 'Veilig uitgaan, veilig thuiskomen' was een volgende voorstelling in dat kader, welke ik heb gespeeld voor een middelbare schoolklas. Bij diezelfde opdrachtgever speel ik nu weer een voorstelling voor groep acht, de Straatpraatshow, wat ook gaat over veiligheid in het verkeer. Met dit soort educatievoorstellingen sla je wel twee vliegen in één klap. Je geeft kinderen wat mee, en je bent ook enorm goed aan het performen. Dat vind ik echt zo leuk om te doen, dus ik hoop hier ook zeker lang mee door te kunnen gaan!”

Omgaan met moeilijke situaties

Toch is het niet altijd makkelijk geweest voor Eva. Dat is ook niet vreemd, aangezien hetgeen van hierboven beschreven is ook niet niks is. “Niets komt in één keer in een rechte lijn op je af,” beweert Eva. “Tijdens alle processen heb ik genoeg lastige dingen meegemaakt en was het zeker niet altijd makkelijk. Ik heb daar altijd enorm veel van geleerd, en uiteraard ook geaccepteerd dat dit soort dingen erbij horen. Het is niet altijd makkelijk, en soms denk je ‘moet dit echt’, maar dat hoort er allemaal bij! Wat ik bijvoorbeeld bij DWANG ontdekte was dat ik wellicht bij een dwangmatig deel wat minder moeilijke nummers zou moeten zingen, of meer tijd moeten nemen om deze nummers in te studeren samen met deze handelingen. Zoveel tijd was er dus niet vanwege het afstuderen. Wat ik toen deed was dat ik na deze voorstelling nog steeds verder ben gaan spelen, zodat het veel beter in mijn lichaam zou gaan zitten. Het was leuk om te zien dat als je iets meer tijd geeft dat het ook beter wordt. Als je dingen oppakt, ga je er steeds beter mee overweg.”

Optreden in de Efteling

Tijdens haar masteropleiding is Eva ook ingegaan op een aanbod dat is gedaan vanuit de Efteling. Zoals ze net al zei, door dingen goed op te pakken ga je er steeds beter mee overweg. Dat heeft ze nu ook gedaan, wat haar natuurlijk een enorm brok aan ervaring mee gaf. “Toen ik in het eerste jaar van mijn Masteropleiding Muziektheater zat aan het Conservatorium Fontys in Tilburg, werd ik benaderd. De rol van prinses Assepoester moest daar worden vervuld, en ik paste binnen dat plaatje wat ze zochten. Ook daarvoor heb ik auditie gedaan, en inmiddels speel ik deze rol nog steeds, dus ongeveer acht jaar. Ik ben dus tot op de dag van vandaag nog steeds de eerste die deze rol speelt.

De afgelopen jaren is het uiteraard heel moeilijk geweest vanwege covid, waardoor er twee jaar lang geen voorstellingen zijn geweest. Normaal gesproken speelde ik in de zomer diverse voorstellingen, en in de winter was ik altijd sneeuwprinses. Afgelopen winter was er wel een sneeuwprinses, maar ik was het niet omdat ik destijds zwanger was. Het is voor nu even afwachten of dat komende winter weer terugkomt. Ook heb ik 2,5 jaar in een vaste dinnershow gespeeld in het Eftelingtheater. De mensen konden daar onder meer in Italiaanse sfeer eten en de voorstelling aanschouwen.”

Presenteren en commercials

Eva is zeer getalenteerd als actrice en binnen theater. Toch zocht ze tussendoor naar een uitdaging voor ernaast, en dat heeft ze inmiddels op een mooie manier gevonden. “Het was altijd mijn wens om voor de camera te staan. Ik wist alleen niet zo goed op welke manier en hoe daarmee te beginnen. Via-via hoorde ik dat ik mij daarvoor moest inschrijven bij een castingbureau. Na mijn bacheloropleiding ben ik begonnen met het maken van goede castingfoto’s. Rond mijn 27^e kwam ik steeds meer in de commercial wereld terecht. Dat hield in af en toe foto’s nemen en filmen. Om er meer bedreven in te raken heb ik wat camera-acteerlessen genomen, hoewel dat echter meer scenes spelen en acteren betrof. Dat helpt uiteraard als je wilt weten hoe je op beeld overkomt. Doordat ik een acteerachtergrond heb door in het theater te spelen, heb ik het makkelijker eigen weten te maken. Sinds dat moment sta ik bij meer bureaus ingeschreven.”

Een van de commercials waarin Eva te zien is geweest!

Naast het spelen in commercials presenteert Eva ook. Ook dat geeft haar steeds meer veelzijdigheid “Zelf vind ik wel dat in commercials spelen niet veel met acteren te maken heeft. Op een gegeven moment leek het mij leuk om op camera te zoeken naar meer uitdagingen. Zodoende kwam op naast spelen in commercials ook in het presenteren terecht, omdat ik ook tekst georiënteerd ben opgeleid. Het is inmiddels ook een wekelijkse bezigheid van mij, wel met de aantekening: wat vroeger op papier geschreven stond of op een website stond, wordt een bedrijfscommercial meer gepresenteerd via een video. Daar hebben ze iemand voor nodig die het presenteert. Hierdoor is er meer werk en meer mogelijkheden. Voor mij pakte dat heel gunstig uit.”

Iedereen kan verder leren, ook jij!

Eva heeft al heel veel gerealiseerd, zij het met enige moeilijke momenten. Toch staat ze waar ze nu is, en wordt eens te meer bewezen dat hard werken zich uitbetaald tot iets moois. “Niets is makkelijk, of niets gaat je zomaar makkelijk af,” beweert Eva. “Voor mij was het ook niet altijd makkelijk, en heb ik gedurende het proces fouten gemaakt, maar dat voorkom je echt zelden! De vraag is wat je ermee gaat doen, en wat uiteindelijk jouw doorbraak wordt. Begin aan iets met de volle overtuiging dat je er gelukkig van wordt. Er zijn denk ik veel mensen die dat niet hebben gevonden, en wellicht ook nooit vinden. Zoiets lukt ook niet zomaar, maar ga in elk geval opzoek naar iets wat je inspireert en waar je energie van krijgt; al is het ook als hobby bedoeld. Blijf vooral niet in een sleur hangen met de gedachte dat het er ooit wel van komt. Haal het uit jezelf, grijp elke kans aan en wees niet bang voor omwegen of andere belemmeringen. Als je daarmee weet om te gaan, dan gaat alles je steeds beter af. Iedereen kan verder leren, ook jij!”