In de wereld van het Belgische vrouwenbasketbal groeit het enthousiasme voor jonge, opkomende talenten. Eén van die talenten is Jolien De Groote, een 16-jarige speelster die voor Elektrooghe Gembas in Knesselare speelt in de 1^e Landelijke competitie. Jolien is niet zomaar een jonge sporter; ze is een voorbeeld van toewijding, doorzettingsvermogen en een grenzeloze passie voor basketbal. In dit artikel duiken we dieper in haar verhaal, haar dromen en de weg die ze heeft afgelegd om te komen waar ze nu is.

Haar begin in de basketbalsport

Al op jonge leeftijd ontdekte Jolien haar passie voor basketbal. ‘Ik heb het uitgeprobeerd vanaf mijn zes jaar, in Oostende,’ vertelt ze. ‘Het klikte meteen. Ik vond het gewoon superleuk!’ Waar anderen op die leeftijd nog zoekende zijn, wist Jolien al vroeg wat ze wilde. Het competitieve aspect van basketbal sprak haar meteen aan. ‘Ik ben heel competitief ingesteld, dus dat past echt bij mij. Het is ook een teamsport, en dat maakt het nog leuker,’ legt ze uit.

Naast de liefde voor de sport is Jolien vastbesloten om zichzelf continu te verbeteren. ‘Ik vind het gewoon leuk om steeds beter te worden,’ zegt ze met een glimlach. Die drang om steeds een stap verder te gaan, heeft haar gebracht naar de plek waar ze nu staat.

Elke grote sporter heeft rolmodellen, en voor Jolien zijn dat de Belgian Cats en de legendarische Kobe Bryant. ‘Ik kijk echt op naar de Belgian Cats. Zij zijn het hoogste niveau in België en laten zien wat je met hard werk kunt bereiken,’ vertelt ze bewonderend. Maar het is vooral Bryant’s mentaliteit die haar inspireert. ‘Kobe Bryant, ja, zijn mentaliteit is echt iets waar ik naar opkijk,’ zegt Jolien. ‘Ik kijk vaak video’s van hem, hoe hij zich altijd weer uitdaagde om beter te worden. Het geeft me echt een kick om dat ook zelf te proberen, om steeds het uiterste uit mezelf te halen.’

De basis in Oostende

Hoewel Jolien nu voor Elektrooghe Gembas speelt, begon haar carrière in Oostende. Daar ontwikkelde ze haar eerste vaardigheden en groeide ze uit tot de speler die ze vandaag de dag is. ‘Ik heb tien jaar lang gespeeld bij Oostende,’ legt ze uit. ‘Daar kreeg ik een hele mooie opleiding. Het heeft me echt gevormd tot de speler die ik nu ben.’ Jolien herinnert zich deze tijd met veel warmte en dankbaarheid. Het was bij Oostende waar ze voor het eerst op landelijk niveau speelde en de competitiegeest in haar tot volle bloei kwam.

Een moment dat ze nooit zal vergeten, was een kampioenschap dat ze met haar team in Oostende behaalde. ‘In de tweede helft van het seizoen werden we kampioen. Dat was echt een mooi moment om samen mee te maken,’ zegt ze met een glimlach. Die ervaring heeft haar leren samenwerken en strijden voor haar doelen, iets wat haar vandaag de dag nog steeds motiveert.

Afscheid in Oostende, de nieuwe stap naar Knesselare

Na tien jaar bij Oostende besloot Jolien dat het tijd was voor iets nieuws. ‘Het afgelopen seizoen was emotioneel voor me, want ik wist dat het mijn laatste seizoen in Oostende zou zijn,’ zegt ze. Toch voelde ze dat een overstap naar Knesselare het juiste was. Ze koos voor Elektrooghe Gembas vanwege de aandacht en zorg die de club besteedt aan meisjesbasketbal. ‘Ik heb gekozen voor Knesselare, omdat zij echt veel aandacht geven aan meisjesbasketbal en ik hier de kans krijg om in de Eerste Landelijke competitie te spelen,’ vertelt ze.

Sinds haar overstap heeft Jolien zich bijzonder welkom gevoeld bij haar nieuwe team. ‘Het is een warme omgeving. Ze geven me echt het gevoel dat ze in me geloven,’ legt ze uit. ‘Dat geeft me zoveel vertrouwen en moed. Ze ondersteunen me en laten me zien dat ik echt op de juiste plek zit.’

Spelen in de 1^e Landelijke

Het spelen in de 1^e Landelijke competitie is een grote stap voor Jolien, maar eentje die ze met enthousiasme heeft genomen. ‘Het is heel speciaal om op dit niveau te spelen,’ vertelt ze. ‘Ik ben heel dankbaar dat ik deze kans krijg, want het betekent echt veel voor me.’ Ze benadrukt ook hoe belangrijk haar teamgenoten voor haar zijn. ‘Ik zit echt in het juiste team. Ze helpen me altijd, vooral op momenten dat het even moeilijk is.’

Jolien ziet zichzelf als een harde werker en is altijd bereid om extra energie te geven. ‘Ik geef altijd alles wat ik heb op het veld. Dat is gewoon wie ik ben. Ik wil het team helpen en samen sterker worden,’ legt ze uit.

Een bijzonder team

Jolien voelt zich volledig thuis bij haar team. ‘Bij de dames hebben we echt een hele warme ploeg. Iedereen helpt elkaar en het voelt als een hechte groep,’ vertelt ze. Voor Jolien is die onderlinge steun essentieel. ‘We hebben echt een goede band, en dat maakt het basketbal nog leuker. Het is fijn om te weten dat je altijd op elkaar kunt rekenen.’

Jolien kijkt ambitieus naar de toekomst en hoopt ooit in de Top Division One te spelen. ‘Dat is echt mijn droom,’ zegt ze stralend. ‘Ik hoop dat ik die stap ooit kan maken, misschien zelfs met Knesselare. Ik geloof er echt in dat we dat als team kunnen bereiken.’ Het is die hoop en vastberadenheid die haar drijven om elke dag weer alles te geven op het veld.

Vrouwenbasketbal in België: een positieve evolutie

Jolien kijkt niet alleen naar haar eigen carrière; ze is ook betrokken bij de groei van vrouwenbasketbal in België. ‘Ik denk dat we een positieve evolutie hebben doorgemaakt, maar er zijn zeker nog stappen te zetten,’ zegt ze. Haar hoop is dat meer clubs dezelfde aandacht gaan geven aan meisjes als aan jongens, zoals ze bij Elektrooghe Gembas in Knesselare doen. ‘Ik hoop dat we in de toekomst nog meer kunnen bereiken, zoals meer medailles winnen met de Belgian Cats en dat vrouwenbasketbal meer aandacht krijgt.’