Thijs en Milou van der Meché versterken elkaar als broer en zus op het basketbalveld bij Lokomotief Rijswijk

Gepubliceerd op 18 januari 2025 om 10:30

In Rijswijk spelen broer en zus Thijs en Milou van der Meché bij basketbalclub Lokomotief. Voor hen is Lokomotief meer dan alleen een club; het is echt hun thuis. Ze groeien op met het geluid van de stuiterende basketbal en ervaren de saamhorigheid binnen de vereniging. Thijs en Milou zijn jonge talenten die niet alleen door hun vaardigheden, maar ook door hun inzet en passie een verschil maken. Ze werken keihard en leren samen met iedereen om hen heen, gedreven door hun liefde voor de sport. Foto's: Patricia Pinto Teixeira

Basketbal binnen de familie

Thijs en Milou groeiden op in een huishouden waar basketbal altijd aanwezig was. ‘Onze ouders speelden ook basketbal,’ vertelt Thijs. ‘Vanaf mijn geboorte  lag er een basketbal in huis. Daardoor voelde het heel natuurlijk om zelf ook te beginnen en we hadden eigenlijk geen keuze, vertelt hij lachend. Sindsdien zijn we met een bal opgegroeid. Lokomotief is meer dan een club; het is als een familie voor ons.’

Milou knikt en vult enthousiast aan: ‘Ik vond het meteen leuk toen ik begon, misschien omdat het altijd om ons heen was..  Maar al snel werd ik fanatieker en mocht ik met wat oudere kinderen meespelen.   Nu kan ik me een leven zonder basketbal niet meer voorstellen.’ Hun gedeelde herinneringen aan alles bij Lokomotief, de wedstrijden, de trainingen, het plezier en de liefde die ze samen voor de sport hebben, maakt hun band als broer en zus sterker dan ooit. Vooral nu Thijs voor het derde seizoen op rij assisteert als trainer en coach bij het team waarin Milou speelt.

Waarom gekozen voor basketbal

Wat basketbal voor Thijs en Milou zo uniek maakt, is het gevoel van verbinding, het presteren maar ook plezier maken met vrienden. ‘Het zit in mijn systeem,’ zegt Thijs resoluut. ‘Bijna iedere dag van de  week sta ik op het veld, train ik of geef ik training speel ik of coach ik. Het voelt niet als een verplichting, maar als een deel van wie ik ben geworden. Het hoort bij me..’

Milou beaamt dit. ‘Ik vind het fijn dat het een teamsport is, dat je samenwerkt en elkaar sterker maakt. Iedereen heeft zijn eigen kracht binnen het team en dat maakt ons allemaal beter.’ Milou laat zien dat ze niet alleen oog heeft voor het spel, maar ook voor de mensen om haar heen. ‘Je wint of verliest samen. Dat maakt het speciaal.’

De spannende finale-ervaring voor Milou met onder 12

Voor Milou was het hoogtepunt van het afgelopen seizoen zonder twijfel de landelijke finale met het team VU12. Tegen een sterke tegenstander, Grasshoppers uit Katwijk, gaven zij en haar team alles wat ze in zich hadden. Ze is er zelf wat laconiek over en zegt dat het alweer lang geleden is. Maar het was wel speciaal iets wat ik nog nooit eerder had meegemaakt,’ vertelt ze met een glinstering in haar ogen. ‘In het begin vond ik het heel spannend, vooral omdat de tegenstander zo sterk was. Ik heb ervan genoten, ondanks dat het lastig was met een team waar ik, op 2 speelsters na, nog niet eerder mee gespeeld of getraind had.’

De wedstrijd kreeg voor Milou een extra bijzondere lading toen een commentator haar de “vrouwelijke Nikola Jokić van onder 12” noemde,wat haar zichtbaar trots maakt. ‘Het was zo’n bijzonder moment, dat iemand me vergeleek met zo’n speler!’ Ze straalt als ze het vertelt en voegt toe: ‘Het gaf me een goed gevoel over de wedstrijd, ook al hebben we die helaas verloren.’

Foto's: Patricia Pinto Teixeira

Nieuwe uitdagingen en groei voor Milou en Thijs

Milou speelt vanaf U10 al met de jongens, momenteel in M14. Ook is ze, ondanks dat ze pas 12 jaar is, onderdeel van het dames onder 16-team.. Toch blijft haar plezier in de sport de grootste drijfveer. ‘Het is gezellig met elkaar, maar we werken ook hard,’ zegt ze. ‘Het is fijn dat we elkaar steeds sterker maken.’

Voor Thijs is dit seizoen een periode van groei en verandering. Voorheen zag hij zichzelf vooral als een roleplayer in het team, maar nu neemt hij steeds meer verantwoordelijkheid. ‘Ik stond altijd aan de verdedigende kant,’ legt hij uit, ‘maar nu word ik steeds meer uitgedaagd om ook aanvallend mijn steentje bij te dragen. Dat was wennen, maar ik geniet ervan.’ Deze verandering maakt hem een veelzijdigere speler en versterkt zijn inzicht in het spel.

Wat maakt een goede basketbalspeler?

Thijs en Milou hebben duidelijke ideeën over wat een basketbalspeler succesvol maakt. ‘Hard werken,’ zegt Thijs zonder aarzelen. ‘Je moet bereid zijn om echt alles te geven, vooral in de verdediging. Als je daar niet voor wilt knokken, mag je eigenlijk niet eens op het veld staan.’ Hij benadrukt dat drive en het vertrouwen om risico’s te nemen essentieel zijn: ‘Je moet durven. Als je bang bent om fouten te maken, beperk je jezelf.’

Voor Milou is energie een kernwaarde. ‘Je moet snel zijn en lef hebben,’ zegt ze, ‘maar ook die zekerheid in jezelf hebben, dat je niet bang bent om dingen te proberen.’ Het zijn eigenschappen die hen allebei kenmerken: hard werken, lef en vertrouwen in zichzelf en elkaar. Ze geven nooit op en zijn altijd bereid om te leren en te groeien, en dat maakt hen waardevolle spelers voor hun teams.

De magie van Lokomotief: vriendschap en samenwerking

Naast hun prestaties en harde werken zijn Thijs en Milou het erover eens dat de sfeer bij Lokomotief een van de mooiste dingen is. Voor Thijs voelt zijn team dit seizoen als een vriendenteam. ‘We groeien samen als vrienden en als spelers. Dat maakt het allemaal nog waardevoller, dat we die successen samen beleven.’

Milou heeft mooie herinneringen aan de Loko-kampen, waar trainen en plezier hand in hand gaan. ‘Het is altijd supergezellig,’ vertelt ze lachend. ‘Je bent met je teamgenoten, je traint en leert nieuwe dingen, maar er is ook tijd voor plezier. We worden niet alleen betere spelers, maar ook hechtere vrienden.’

Waar Thijs zijn verantwoordelijkheid op het veld steeds meer omarmt, blijft Milou door haar liefde voor de sport en de teams zichzelf uitdagen. Met hun ouders als fundament, hun eigen helden als inspiratie en elkaar als steun, zijn ze klaar voor een toekomst vol basketbalavonturen. ‘Basketbal heeft ons gemaakt tot wie we zijn,’ zegt Thijs, terwijl hij Milou met een glimlach aankijkt. Ze knikt en vult aan: ‘Het is iets wat we samen delen.’ Voor broer en zus Van der Meché is basketbal niet zomaar een sport. Het is een deel van hun familie, een spiegel van hun dromen en hun manier om elke dag opnieuw te schitteren; voor zichzelf, voor elkaar en voor Lokomotief. Foto's Patricia Pinto Teixeira

Reactie plaatsen

Reacties

Ilse Rapati
4 dagen geleden

Een trotse mama hier! Bedankt voor het mooie artikel Bryant.

Omy
4 dagen geleden

Wat een prachtig artikel! Ik ben supertrots op mijn kleinkinderen 😍

Ineke van der Meché
3 dagen geleden

Gaaf artikel. Leuke foto’s. Het spel plezier is duidelijk te zien. Super trots als Oma. Als ik wel eens ga kijken bij een wedstrijd ervaar ik ook dat familie gevoel.