Cheyenne van der Linden heeft al zoveel moois laten zien op basketballend gebied. Vanuit Nederland waagde ze de sprong naar Italië, Spanje en nu Griekenland, waarbij ze niet alleen haar spel naar nieuwe hoogten tilt, maar ook onvergetelijke verbindingen maakt met mensen over de hele wereld.
De kracht van haar passie
Cheyenne’s basketbalverhaal begon in Nederland, bij de Grasshoppers, waar ze haar eerste stappen zette tussen grote namen. “Ik was toen nog erg onzeker,” vertelt ze openhartig. “Ik was pas 17 en speelde met ervaren speelsters zoals Noor Driessen en Rosalie Aandewiel. Maar ik leerde daar om voor mezelf op te komen. Ik moest de bal opeisen, mijn kansen grijpen en alles geven wat ik in me had. Dat proces heeft me gemaakt tot wie ik nu ben.”
Het was in Nederland dat de basis werd gelegd voor de mentaliteit die Cheyenne vandaag de dag typeert: een onverzettelijke wil om te leren, te groeien en zichzelf te overtreffen.
Een prachtige Italiaanse tijd
Haar eerste avontuur buiten Nederland bracht haar naar Italië, en dat land heeft een speciale plek in haar hart. “Italië was mijn eerste keer in het buitenland, en dat blijft je altijd bij,” zegt ze met een glimlach die haar herinneringen weerspiegelt. “Ik speelde daar onder 18 mee met de senioren. Mensen konden het bijna niet geloven. Maar ik bewees mezelf, scoorde gemiddeld 5 punten per wedstrijd, en dat gaf me een boost.”
De ervaring in Italië was meer dan alleen sportief succes. “Ik heb daar zoveel geleerd, niet alleen over basketbal, maar ook over mezelf. Het was spannend, uitdagend, en ongelooflijk waardevol. Ik voelde me onderdeel van een topclub, en de warmte van de mensen daar heeft een blijvende indruk op me gemaakt.”
Spanje en Griekenland: nieuwe uitdagingen, nieuwe mogelijkheden
Na Italië volgde Spanje, en vervolgens maakte Cheyenne de stap naar Griekenland, waar ze nu speelt voor AO Daphni Agios. De overstap naar Griekenland bracht haar naar een nieuwe wereld van professionaliteit. “Deze club is echt heel professioneel,” legt ze uit. “We trainen intensief, in de ochtend en avond. Alles wordt voor ons geregeld, van fysiotherapie tot maaltijden. Zelfs het eten wordt bezorgd in de sporthal, zodat we ons volledig kunnen focussen op het spel.”
Toch zijn er ook uitdagingen. “De coach spreekt alleen Grieks,” zegt ze lachend. “Dat maakt tactische uitleg soms een beetje lastig, maar mijn teamgenoten helpen me altijd. Ze zijn echt geweldig. Grieks leren is wel een hele uitdaging. Had het Spaans geweest, dan had ik het meteen begrepen, maar Grieks, dat is een ander verhaal!”
Wat haar tijd in Griekenland extra bijzonder maakt, zijn de vriendschappen die ze heeft opgebouwd. “De meiden hier zijn zo lief. Ze hebben me vanaf het begin met open armen ontvangen. We doen veel samen, van trainen tot gezellig uitgaan. Die connecties maken dit avontuur onvergetelijk.”
Verbonden blijven met thuis
Hoewel ze nu een wereldreiziger is, blijft Cheyenne diep verbonden met haar familie en vrienden in Nederland. “Ik facetime vaak met mijn ouders en mijn vriend,” vertelt ze. “Ik heb ook een groepschat met mijn familie waarin we alles delen. Dat geeft me het gevoel dat ze toch een beetje dichtbij zijn, ondanks de afstand.”
Cheyenne heeft niet alleen een netwerk van vrienden en familie in Nederland, maar ook wereldwijd. “Door al die reizen heb ik vrienden over de hele wereld. Het is bijzonder om te zien hoe je door basketbal mensen uit verschillende culturen leert kennen. Dat verrijkt mijn leven enorm.”
Een seizoen vol succes en hoop
Dit seizoen in Griekenland verloopt meer dan voorspoedig. “We hebben maar één wedstrijd verloren,” zegt ze trots. “En die verloren we toen ik er niet bij was, omdat ik ziek was. Dat was zwaar, maar het team heeft zich daarna goed herpakt. Ik ben ervan overtuigd dat we doorgaan naar de Final Four.”
De competitie is korter dan normaal, maar dat weerhoudt Cheyenne er niet van om het beste uit elke wedstrijd te halen. “Ik kijk enorm uit naar de komende wedstrijden, vooral naar de rivalenwedstrijd tegen mijn oude club. Dat wordt echt een battle, een wedstrijd die we allemaal met extra passie spelen.”
Met landen als Amerika, Italië, Spanje en Griekenland al op haar palmares, blijven de dromen van Cheyenne groeien. “IJsland lijkt me prachtig,” mijmert ze. “Ik heb geen idee hoe het niveau daar is, maar het heeft iets speciaals. Duitsland lijkt me ook een interessant land om ooit te spelen.”
Ondanks haar focus op de toekomst, blijft ze dankbaar voor wat ze al heeft bereikt. “Ik heb zoveel geleerd sinds ik Nederland verliet. Ik ben sterker geworden, zowel fysiek als mentaal. Ik heb geleerd dat basketbal niet alleen draait om punten maken, maar ook om het opbouwen van vertrouwen, teamwork en routine.”
Cheyenne van der Linden is meer dan alleen een basketbalspeelster. Ze is een bron van inspiratie voor iedereen die durft te dromen. Haar verhaal laat zien wat er mogelijk is met toewijding, passie en liefde voor wat je doet. Terwijl ze verder kijkt naar nieuwe avonturen, kunnen we niet anders dan trots zijn. Cheyenne, met haar indrukwekkende talent, is een prachtig voorbeeld van hoe hard je naar de mooiste plekken in de wereld kunnen brengen.
Reactie plaatsen
Reacties