Lieke Witteveen is iemand die steeds meer warmte, talent en toewijding in haar theaterspel weet te leggen. Haar weg als actrice is er een van innerlijke groei, kwetsbaarheid en een diep verlangen om mensen te raken en te inspireren. Lieke neemt je mee op een fantastische reis door haar leven en carrière, waarin de magie van het theater centraal staat. Foto: Marion Visser

Een droom die al jong begon

Liekes verhaal begint niet met een plotselinge ontdekking van haar talent, maar met een passie die al op jonge leeftijd opbloeide. “Op de basisschool deed ik altijd mee aan toneelstukjes,” herinnert ze zich met een glimlach. “Bij de weekafsluiting, de dansjes, de toneelstukjes; dat vond ik al zo tof om te doen.” Het podium was vanaf het begin haar veilige plek, waar ze zichzelf volledig kon uitdrukken en haar fantasieën tot leven kon brengen.

Toch verliep de weg naar het professionele acteren niet zonder obstakels. Na het eerste jaar op de MBO theaterschool stopte ze en koos ze voor een studie Culturele en Maatschappelijke Vorming, maar het verlangen om het podium te betreden bleef knagen. “Tijdens mijn stage bij RIGHTABOUTNOW INC. kwam ik weer in aanraking met theater, toen we een project deden in Suriname. Er was een rol over en ik werd gevraagd om die te spelen. Op dat moment voelde ik ineens weer: dit is wat ik wil doen. Dit is waar mijn hart ligt.”

De kwetsbaarheid van het vak

Liekes terugkeer naar het theater voelde als het herontdekken van een oude liefde. Ze wist dat dit de weg was die ze wilde bewandelen, maar dat betekende niet dat het zonder onzekerheden ging. Na haar eerste professionele audities en optredens kreeg ze steeds meer vertrouwen, maar toch was er vaak een stemmetje dat aan haar knaagde. “Tijdens de opnames van mijn eerste korte film Outcome twijfelde ik best wel,” vertelt ze eerlijk. “Ik dacht dat het minder goed liep dan verwacht, maar toen ik later genomineerd werd voor Best Acting bij Shortcutz Amsterdam, realiseerde ik me hoe onnodig die negatieve gedachten waren.”

Dit moment van erkenning was een keerpunt voor Lieke. “Ik had nooit gedacht dat mijn eerste korte film zo’n impact zou hebben. Het voelde als een bevestiging dat ik op de goede weg was, en gaf me het vertrouwen om mezelf nog meer te durven laten zien.” Toch blijft ze met een zekere zachtheid naar zichzelf kijken: “Dat stemmetje is er soms nog steeds, maar ik leer steeds beter om dat met liefde los te laten.”

Het podium als spiegel

Wat Lieke bijzonder maakt, is niet alleen haar talent om een rol neer te zetten, maar vooral de manier waarop ze het publiek weet te raken. “Als ik op het toneel sta, vergeet ik alles. Ik zit volledig in het verhaal, en dat zijn vaak verhalen die dicht bij mijn hart liggen. Dat is het mooie aan theater: je neemt het publiek mee in iets dat hen raakt, inspireert en zelfs activeert.”

Haar passie voor het vak komt voort uit een diepe behoefte om te verbinden. “Het is heel kwetsbaar om op het toneel te staan, maar dat maakt het juist zo krachtig. Je deelt iets heel persoonlijks met het publiek, iets puurs. En wanneer zij dat ook voelen, ontstaat er een soort magie.”

Voor Lieke is theater meer dan alleen werk; het is een manier van zijn. “Het is alsof ik, wanneer ik op het podium sta, helemaal in mijn essentie kom. Daar voel ik: dit is het. Hier hoor ik thuis.” Die authenticiteit, dat volledige aanwezig zijn in het moment, maakt haar optredens zo intens en oprecht.

Inspiratie door muziek en zang: een nieuwe uitdaging

Hoewel theater haar grootste passie is, haalt Lieke ook veel inspiratie uit andere kunstvormen, vooral muziek. “Ik kan echt ontroerd raken door muziekoptredens, door hoe artiesten met zoveel overgave op het podium staan. Dat inspireert mij in mijn acteerwerk. Het gaat niet om de perfectie, maar om de passie en de oprechtheid waarmee je er staat.”

Deze bewondering voor muziek heeft haar recent uitgedaagd om zelf een nieuwe stap te zetten: zingen op het podium. “In de voorstelling Gewoon Zoals Je Bent ga ik voor het eerst solo zingen. Dat is zo buiten mijn comfortzone! Ik heb altijd gedacht dat ik niet kon zingen, maar nu ga ik die uitdaging aan. Het voelt als een nieuwe ontdekking, een nieuwe discipline.”

Het is deze openheid voor groei en het durven aangaan van nieuwe uitdagingen die Liekes innerlijke kracht zo zichtbaar maakt. Ze weet dat elke stap, hoe spannend ook, haar verder brengt in haar zoektocht naar zelfexpressie.

Omarming van eigen kwetsbaarheid en kracht

Liekes carrière is net zozeer een reis van zelfacceptatie als van professioneel succes. Ze vertelt over de innerlijke strijd om haar eigenwaarde te omarmen: “Er zit altijd een drang in mij om verder te gaan, om weer een stapje verder te zetten, nieuwe dingen te ontdekken. Dat gaat soms gepaard met een gevoel van twijfel. Ik voel echter steeds meer dat ik goed bezig ben. Het is die innerlijke drijf, gecombineerd met zelfacceptatie, die mij verder brengt.” Het is een kwetsbaarheid die ze ook op het podium durft te tonen, en die het publiek voelt. “Ik denk dat mensen geraakt kunnen worden omdat ik het aandurf om het klein te houden, om echt aanwezig te zijn en vanuit mijn hart te spelen.”

Het werken met jong publiek: dromen en verbeelding aanmoedigen

Een van de meest betekenisvolle aspecten van Liekes werk is haar betrokkenheid bij jeugdvoorstellingen. “Het mooiste wat ik kan meegeven aan jong publiek is dat het oké is om te dromen. Vaak wordt er gezegd: ‘Blijf erbij, zit niet zo te dromen.’ Maar juist dat dromen is zo belangrijk. Het zet je creativiteit aan en laat nieuwe ideeën ontstaan.”

Haar eigen verbeeldingskracht, die ze als kind ontwikkelde door te spelen met poppen en het bedenken van verhalen, heeft haar gebracht waar ze nu is. “Ik was als kind altijd bezig met verhalen. Ik speelde vaak met Barbies en bedacht hele scenario’s. Die fantasie is altijd een grote bron van kracht voor me geweest.”

Voor Lieke is het belangrijk dat kinderen leren dat ze mogen zijn wie ze zijn; of ze nu dromers, denkers of doeners zijn. “Het gaat erom dat ze zichzelf omarmen en dat volwassenen hen daarin ondersteunen in plaats van hen te corrigeren.”

Toekomstige projecten en optredens

Als we Lieke vragen naar haar toekomstplannen, glimlacht ze: “Het liefst zou ik theater en film willen combineren. Het is prachtig om in het theater een verhaal te vertellen, en daarna weer te werken aan een filmproductie. Steeds van het ene project naar het andere, altijd met verhalen die iets te zeggen hebben, die mensen raken.”

Haar carrière is nog jong, maar ze heeft al zoveel bereikt. Toch blijft ze met bescheidenheid en openheid kijken naar wat komen gaat. Ze wil blijven leren, blijven groeien en zichzelf steeds opnieuw uitdagen. “Het gaat voor mij niet om het succes op zich, maar om de verhalen die ik mag vertellen en de verbinding die ik daarmee maak met het publiek.”

Lieke Witteveen is binnenkort te zien in verschillende theaters. Ze speelt in de muziektheaterproductie Gewoon zoals je bent 3+ bij Klein Amsterdam Producties. Daarnaast is ze te zien in de theaterproductie André het Astronautje 4+ bij Klein Amsterdam Producties. Ook is Lieke spelleider bij het project Wij zijn de stad van het PS Theater in Leiden. In november 2024 beginnen de opnames voor de korte film 360 graden, waarin Lieke samen met Aristo Mijnals de hoofdrol speelt. Recentelijk speelde Lieke in de afstudeervoorstelling De Ziekte Die Jeugd Heet van regisseur Raygin Fullinck aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. In deze productie, geschreven door Ferdinand Bruckner, vertolkte Lieke de rol van Lucy, de sjaars van het huis. De voorstelling ging in april 2024 in première en behandelt de overgang van studenten naar de volwassen wereld, met een trigger warning voor expliciete verwijzingen naar zelfdoding.

Lieke heeft ook deelgenomen aan het Theater Talentlab bij het Bijlmer Parktheater onder begeleiding van regisseur en maker Toni Blackwell. Binnen dit traject ontwikkelde ze een korte theatersolo genaamd Amor Proibido. Deze solo vertelt het aangrijpende verhaal van Helena, een jonge vrouw uit een klein dorpje in Brazilië, die haar dochter ter adoptie heeft afgestaan en besluit haar een brief te schrijven. Na de afsluiting van het traject prees Toni Blackwell Lieke's werk als een ‘persoonlijk verhaal, prachtig gevangen in een solo.’ Toni's advies was: ‘Werk dit uit en ga touren. Er zijn veel mensen die dit nodig hebben.’ Lieke ziet een toekomst waarin ze Amor Proibido verder uitwerkt en op tournee gaat, samen met een fijn team, gecreëerd op een plek die past bij de diepgang van haar solo. Deze uitbreiding biedt de mogelijkheid om het verhaal van Helena nog meer mensen te laten raken en het publiek te inspireren.