De 26-jarige Bodine Jeske is bezig aan een imposante carrière wat betreft theater. Als actrice is ze werkzaam bij de Amsterdam Dungeon, maar daarnaast heeft ze ook haar eigen cabaretvoorstelling genaamd Zweef. Haar grootste passie blijft musical. Deze passie werd werkelijkheid voor haar als poppenspeelster in The Smurfs live on Stage (De Smurfen de musical), waarin ze de rol van kat Azraël vertolkte in Nederland, België en Qatar.

Bodine is veelzijdig en heeft een behoorlijk uitgebreid talent voor performen, acteren, zingen, creëren en haar passie voor theater uitstralen! Hoe heeft ze dit voor elkaar gekregen en hoe gaat ze hierin op? Lees meer over deze talentvolle performer!

Op meerdere vlakken zeer gedreven

Bodine heeft steeds meer geleerd op het gebied van performen. Dat heeft ze onder andere tijdens haar opleiding weten te versterken. “Aan PACT Amsterdam ben ik als theatermaakster en actrice afgestudeerd,” vertelt Bodine. “Die opleiding duurde drie jaar, en daar heb ik vooral bij mijn stages en de lessen veel opgestoken. Het was heel breed om te kiezen waar ik naartoe wilde. Musical vond ik altijd geweldig, dus die richting wilde ik ook. Echter, deze school heeft mij veel meer laten ontdekken; film-acteren, cabaret of liedjes schrijven. Op dit moment schrijf ik mijn eigen liedjes, Nederlandstalige kleinkunst- en cabaretliedjes. Daaromheen maak ik dan mijn theatervoorstellingen, en dan treed ik op in diverse theaters of cafés. En stond ik in 2018 in de finale van het cabaretfestival in het Schillertheater te Utrecht. Verder heb ik mij ook georiënteerd op het poppenspel. Ik kreeg daarvoor een keer een workshop, en dat sprak mij gelijk aan. Dat heeft ertoe geleid dat ik tijdens de musical De Smurfen Azraël mocht spelen. Daarmee heb ik in Nederland, België en Qatar getoerd.”

Musical als grootste passie

Wat maakt musical de grootste passie voor Bodine, zeker nu ze ook in de musical De Smurfen te zien is? “De eerste grote musical die ik zag was Cats. Mijn droom was toen om ooit in zo’n grote theaterproductie te mogen spelen, dus omdat ik nu Azraël speel in de musical De Smurfen is deze droom ietwat uitgekomen. Daarnaast heb ik door de jaren heen heel wat musicals gezien. Deze hebben mij heel erg gegrepen. Ik vind het samenkomen van zang, dans en spel enorm magisch. Het is heel knap als mensen dat kunnen!

Alle musicals hebben verschillende casts waarvan je verschillende dingen leert en heel wat van meekrijgt. Ik heb dan ook geen idool, ik leer altijd van iedereen op elk moment, zoals laatst nog bij een filmopname. Daar mocht ik voor een greenscreen acteren, weer een nieuwe ervaring voor mij. Mijn tegenspeler die dag (die meer filmacteerervaring had) was ook heel inspirerend en leerde mij enorm veel op de manier waarop hij speelde.

Uit alles en iedereen kan op welk moment dan ook inspiratie worden gehaald. Dat vind ik het mooie van dit vak; het opdoen van kennis op verschillende momenten.”

Bodine kan ook een inspiratie zijn voor velen!

Inspiratie via Monica Miller en Denise Jannah

Qua zang heeft Bodine veel meegekregen van Monica Miller en Denise Jannah. Hun adviezen neemt zij nog steeds mee. “Zij hebben mij vooral inleving in liedjes meegegeven, oftewel tekstinterpretatie Voor die tijd dreunde ik alleen de tekst op zonder een geplaatst gevoel, zij hebben mij qua ademhaling meer rust gebracht in het zingen en mijn zang naar een hoger niveau gebracht. Ook in mijn spel kan ik deze zangtips gebruiken! Centraal stond vooral: wat wil je de mensen laten voelen bij een nummer. In dat proces blijf ik altijd leren, want elke tekst is natuurlijk anders.”

Omgaan met grappige momenten

Krijgt het publiek altijd exact dezelfde voorstelling te zien? Het is soms net hoe je improviseert met het publiek. “In de Amsterdam Dungeon speel ik diverse rollen. En al hebben we altijd dezelfde scenes en dezelfde tekst, maar door de interactie met het publiek is het toch altijd anders. Je weet niet hoe zij  gaan reageren op een vraag, dus je moet altijd op alles voorbereid zijn. Soms vergt dat toch enige improvisatie en af en toe hilarische momenten.

Ook bij de musical De Smurfen merkte ik dat het toch altijd een andere voorstelling was die wij speelden. Je bent zo op elkaar ingespeeld dat het soms gebeurd dat ook daar geïmproviseerd word tussen de spelers. Je bent op het moment zelf iets aan het creëren, zo houd je elkaar en de voorstelling fit!

Er gebeuren altijd gekke dingen,” vertelt Bodine. Zij kan er te veel opnoemen. “Maar het liefst zou ik het publiek ook backstage meenemen. Ze zeggen weleens het publiek ziet de voorstelling, maar eigenlijk is de show backstage. Als mensen af en toe zouden kunnen zien wat er achter de schermen gebeurt, dan zouden ze dat helemaal een beleving vinden!”

Toeren in het buitenland

Bodine vertelde eerder dat ze niet alleen door Nederland toert met de musical. Ze komt ook op andere plekken, en dat zal voor haar altijd een magisch moment blijven. Begrijpelijk, want zoiets is niet niks. “België voelde al anders om op te treden dan in Nederland. Echter, de ervaring om in diverse theaters in Nederland op te treden was ook al nieuw voor mij, sinds kort geleden. De theaters in België waren echt heel groot! In Qatar was het een snel proces met daar naartoe gaan, repeteren, met een deels andere cast en het spelen. We konden niet met z’n allen daar naartoe, dus andere castleden waren vanuit andere landen naar Qatar ingevlogen. Hierdoor moet je uiteraard repeteren om ook op hen ingespeeld te raken. Het was natuurlijk nu in het Engels in tegenstelling tot Nederland en België. Op den duur word je een soort familie en die band die je daar opbouwt blijft ook bestaan.”

Een fantastische cast!

Het ontstaan van haar eigen voorstelling: Zweef

Mooie momenten beleeft Bodine met de musical en in de Amsterdam Dungeon. Dan hebben we natuurlijk ook nog haar eigen theatervoorstelling Zweef, wat eveneens op een fantastische manier is ontstaan. “De liedjes, die ik voor de voorstelling Zweef heb geschreven, kwamen meer door de jaren heen. Toen ik op school zat moesten we zelf liedjes herschrijven, wat inhield dat we een nieuwe tekst op een melodie moesten schrijven. Verder zouden we dan van een klasgenoot te horen krijgen waar het over moest gaan. Ik kreeg dan de opdracht: een gigolo die jonger wilde zijn/voelen. Daar moest ik wat mee doen. Toen heb ik voor het eerst het cabareteske aangeraakt, en dat sprak mij enorm aan. Mijn klasgenoten moesten er enorm om lachen. Vanaf dat moment ben ik meer liedjes gaan schrijven met een passende melodie erbij. In het laatste jaar moesten we een solo schrijven. Echter, ik had al allemaal liedjes geschreven, dus waarom zou ik daar niets mee doen? Dus heb ik een verzameling gemaakt, en het paste ook bij één verhaal. Mijn cabaretvoorstelling Zweef is zo tot stand gekomen. Het is tot het laatste moment een verrassing gebleven. Een verrassing die echt heel goed is uitgepakt, want ik heb iets van 16 keer deze voorstelling gespeeld op festivals!”